آرزوی انبیا برای آمدن رسول خدا(ص) به دنیا/ نعماتی که فقط پیامبر(ص) می‌توانست جاری کند
حجت‌الاسلام رفیعی با بیان اینکه خداوند توسط پیامبر(ص) نعمتهایی را در دسترس خلایق قرار داد که هیچ پیامبری نتوانست آنها را به ارمغان آورد، گفت: یکی از کسانی که با آرزوی آمدن رسول خدا(ص) به دنیا زندگی کرد، حضرت ابراهیم (ع) بود.
حجت‌الاسلام رضا رفیعی، پژوهشگر حوزه قرآن و عترت در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا»، با بیان اینکه تکمیل دین و جریان دادن تمام نعمات الهی بر بشریت از اهداف به دنیا آمدن رسول خدا (ص) بود، گفت: منظور از تکمیل دین، همان دینی است که تمام پیامبران اولواالعزم برای جاری شدن آن زحمت کشیدند، اما میدانستند که توسط خاتم الأنبیاء کامل خواهد شد؛ بنابراین زمینهسازی می‌کردند که خداوند هر چه زودتر، او را به دنیا بفرستد تا این کار را به سرانجام برساند.
این پژوهشگر حوزه قرآن و عترت یادآور شد: جالب است بدانیم بر اساس آیۀ 19 سوره آل عمران، «دین نزد خدا فقط اسلام است» و آنچه به عنوان دین ابراهیم، موسی و عیسی مطرح است در حقیقت، جزء و شریعتی از دین اسلام است که بر آن بزرگواران جاری شده است.
حجت‌الاسلام رفیعی افزود: در آیۀ 13 سوره شوری نیز چنین آمده است: «از دین، آنچه را که به نوح درباره آن سفارش کرد، براى شما تشریع کرد و آنچه را که به تو وحى کردیم و آنچه را که درباره آن به ابراهیم، موسى و عیسى سفارش کردیم که: دین را برپا دارید و در آن تفرقهاندازى نکنید».
وقتی ابراهیم(ع) برای آمدن رسول خدا دست بر دعا برداشت
وی با بیان اینکه یکی از کسانی که با آرزوی آمدن رسول خدا (ص) به دنیا زندگی کرد، حضرت ابراهیم (ع) بود، تصریح کرد: او پس از ساختن خانه کعبه چنین دعا کرد: «پروردگارا، در میان آنها، فرستادهاى از خودشان برانگیز تا آیات تو را بر آنان تلاوت کند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد و ایشان را تزکیه کند، به راستی که تو عزیز و حکیم هستى (بقره: 139)».
حجت‌الاسلام رفیعی با بیان اینکه منظور ابراهیم(ع) از آن رسول، آمدن پیامبر اکرم(ص) است، گفت: او میدانست که کسی جز ایشان توان انجام این کارها را ندارد؛ برای همین پس از ساختن کعبه، چه بسا به عنوان پاداش زحمتش، این دعا را کرد و خداوند در سه جای قرآن، یعنی سوره بقره: 151 و آل عمران: 164 و جمعه: 2، اجابت دعای ایشان را مطرح میکند.
خدا دعای ابراهیم(ع) را اصلاح و سپس اجابت کرد
این پژوهشگر حوزۀ قرآن و عترت با اشاره به اینکه خدا هنگام اجابت، دعای ایشان را اصلاح کرد، یادآور شد: ابراهیم(ع) ابتدا تعلیم کتاب و حکمت و سپس تزکیه را مطرح میکند اما خداوند در هر سه جا، ابتدا تزکیه و سپس تعلیم کتاب و حکمت را مطرح کرده است که نشان میدهد تزکیه، مقدمهی آن دو است. ولی نکته مهم این است که چه کسانی و چگونه از این نوع تعلیم و تربیت بهره میبرند.
وی خاطرنشان کرد: خداوند توسط پیامبر(ص) نعمتهایی را در دسترس خلایق قرار داد که هیچ پیامبری نتوانست آنها را به ارمغان آورد. یکی از آن نعمتها، قرآن است که کاملترین کتاب و تبیان همه چیز است و برنامه الهی برای هدایت و رشد خلایق، ساختن زندگی با سعادت در این دنیا و در برزخ، ایمنی در قیامت و رسیدن به بهشت، به طور کامل در آن بیان شده است.
حجت‌الاسلام رفیعی با بیان اینکه یکی دیگر از آن نعمات، اهل‌بیت(ع) هستند که انواری در عرش خدا بودند و قرار بود از نسل حضرت زهرا(س) به دنیا بیایند، اظهار کرد: اگر پیامبر(ص) به معراج نمیرفت و در بهشت از میوۀ درختی که در صلب او به نطفۀ حضرت زهرا(س) تبدیل شد نمیخورد، هرگز سرور زنان عالم ـ که کوثر یکی از جنبههای ایشان است ـ پا به دنیا نمیگذاشت و در نتیجه آن انوار عرشی نیز پا به دنیا نمیگذاشتند و نظام الهی مختل میشد. زیرا دیگر ائمه و امام زمان(ع) به دنیا تشریف نمیآوردند و دیگر ظهور واقع نمیشد.
وی یکی دیگر از نعمتهای الهی که خداوند به خاطر پیامبر(ص) آن را در دسترس اهل دنیا قرار داد، وجود خود امیرالمؤمنین(ع) خواند و گفت: بر اساس روایات، ایشان همان «نبأ عظیم است که درباره آن اختلاف دارند» و با آمدن ایشان، نبوت انبیاء به پایان رسید، زیرا با آمدن نبأ عظیم، دیگر خبری نمانده بود که نیاز به آمدن نبی و پیامبر جدیدی باشد، برای همین رسول الله(ص) خاتم الأنبیاء شد.
این پژوهشگر حوزۀ قرآن و عترت بیان کرد: با ابلاغ ولایت حضرت علی(ع) در روز غدیر خم، دین خدا کامل شد و تمام نعمتها در دسترس قرار گرفت به شرط آنکه در عمل، تحت ولایت او درآیند نه در ادعای ولایت کردن.
هیچ یک از رسولان توان آوردن نعماتی که پیامبر(ص) آوردند را نداشتند
حجت‌الاسلام رفیعی با تأکید بر اینکه تمام این نعمتها از جمله: اکمال دین و اتمام نعمت، نزول قرآن، تشریف فرمایی اهل‌بیت(ع) به دنیا، ختم نبوت با آمدن نبأ عظیم و ختم رسالت با ابلاغ ولایت ایشان، همگی به یُمنِ حضور رسول خدا(ص) در دنیا بود، گفت: هیچ یک از رسولان خدا توان آوردن یکی از این نعمات را نداشتند و برای همین دعا می‌کردند که خداوند او را بفرستد تا این کارهای عظیم را انجام دهد.
وی با اشاره به آیۀ 107 سورۀ انبیا «و تو را به جز رحمت براى جهانیان نفرستادیم»، اظهار کرد: هیچ یک از جهانیان سزاوار بهرهمندی از این نعمات نبودند و خداوند فقط به خاطر وجود مقدس پیامبر اکرم(ص) چنین رحمتی را جاری کرد و این نعمات را در دسترس جهانیان قرار داد و هر کسی که از آنها بهره میبرد، در حقیقت مدیون ایشان است.
انتهای پیام/
