نخستین شلیک مستقل موشکیِ ایران توسط طهرانی مقدم چگونه رقم خورد؟
دشمن به قذافی فشار آورد و او هم نیروهایش را احضار کرد، به رژیم بعث عراق و شرکای غربی هم اطمینان داد که «ایران هرگز به‌تنهایی قادر به استفاده از هیچ موشکی نخواهد بود»، از تیم متخصصش خواسته بود که موشک‌های مانده را غیرعملیاتی کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شب گذشته یکشنبه 28 خرداد ماه 96 بود که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در حمله موشکی نیروی هوافضای سپاه به مقرّ فرماندهی و مراکز تجمع و پشتیبانی تروریست‌های تکفیری در دیرالزور سوریه، عاملین جنایت تروریستی اخیر تهران را مجازات کرد. بعد از پرتاب‌های غرورآفرین چند موشک میان‌برد سپاه به مقر داعش، یاد تلاش‌های فراوان سردار بزرگ تاریخ موشکی ایران شهید حسن طهرانی مقدم بار دیگر برای همه مردم زنده شد. تصویر این شهید وقتی روی موشک‌های ایرانی شعار می‌نوشت، بار دیگر در فضاهای مجازی دست به دست چرخید و همه از جای خالی سردار در این پیروزی بزرگ یاد کردند.
برای آنکه روزگاری ایران در پله افتخار ایجاد موشک‌های منحصر به فرد در منطقه خاورمیانه و حتی در دنیا بدرخشد و بتواند با مانور شهاب3 و سجیل لرزه بر اندام دشمنان نظام و رژیم صهیونیستی بیندازد، راه درازی طی شد، راهی که با همت شهید حسن طهرانی مقدم و دوستان شهیدش آغاز شد و تا امروز هم ادامه پیدا کرده است. گام‌های ایجاد قدرت موشکی ایران به‌یقین پرماجرا و سرشار از فداکاری غیورمردان تیپ موشکی سپاه بوده است. حسن طهرانی مقدم برای موفقیت در این مسیر می‌بایست گام‌های فرمانده آتش‌های پشتیبانی سپاه، توپخانه سپاه و تشکیل تیپ موشکی سپاه را به‌طور متوالی در روزگار تحریم و حداقل امکانات نظامی طی کند تا روزی با کاشتن بذر اعتماد به نفس میان دیگر رزمندگان آنها را به میدان بیاورد.
فائزه غفار حدادی در بخشی از «مردی با آرزوهای دوربرد» از خاطرات حماسه‌های این شهید می‌نویسد: «موشک داشتن که دردی را دوا نمی‌کند تا بلد باشی چطور آتشش کنی و بفرستی بنشیند روی نقطه‌ای که می‌خواهی، فایده‌ای ندارد. موشک‌هایی که سپاه به‌زور و با پیگیری‌های فراوان از قذافی گرفته بود خودشان خدمه پروازی داشتند، یعنی تیمی از متخصصان موشکی هم برای پرتاب موشک از لیبی آمده بودند، غافل از اینکه تا اولین محموله موشکی از لیبی برسد، حسن مقدم 12 نفر از بچه‌های توپخانه را دستچین کرده و همراه خودش برده بود سوریه.
توی سه ماه یک دوره فشرده طاقت‌فرسای موشکی دیده بودند و برگشته بودند. درسی را که سی چهل نفر توی یک سال باید می‌گرفتند سیزده‌نفره توی سه ماه یاد گرفته بودند. هر کدام جای چند نفر کلاس رفته بود و مطلب یاد گرفته بود، با این حال همه‌اش تئوری بودند و آنجا اجازه دست زدن به تجهیزات عملیاتی و حتی عکس‌برداری از موشک‌ها را نداشتند، همین شد که با درایت حسن آقا هرکدام به اسم نیروی ساده رفتند وردست لیبی‌ها و شدند کمک خدمه آن قسمتی که تخصصش را خوانده بودند.
توی همان ده پرتاب اولیه که اسفند 63 تا اواخر فروردین 64 صورت گرفت و جاهای مهمی مثل پالایشگاه کرکوک و بانک رافدین بغداد و اطراف کاخ صدام و... را هدف قرار گرفت فوت و فن کار دستشان آمد و قلق‌هایش را هم یاد گرفتند. دیگر می‌توانستند به‌تنهایی موشک هوا کنند ولی هیچ‌کس فکر نمی‌کرد بتوانند ده‌ها خرابکاری عامدانه و ماهرانه در مورد موشک‌ها را توی مدت کوتاهی برطرف کنند.
شاهکاری که لیبیایی‌ها سال 65 توی خود موشک‌ها و همه تجهیزات جانبی‌اش ایجاد کرده و رفته بودند بعد از اینکه استفاده از موشک موازنه جنگ، تصورات غربی‌ها را به هم ریخت؛ دشمن به قذافی فشار آورد و او هم نیروهایش را احضار کرد. به عراق و شرکای غربی هم اطمینان داد که «ایران هرگز به‌تنهایی قادر به استفاده از هیچ موشکی نخواهد بود»، از تیم متخصصش خواسته بود که موشک‌های مانده را غیرعملیاتی کنند و برگردند. آنها هم کم نگذاشته و حتی قطعه‌های کلیدی را با خودشان برده بودند، حاج حسن گفته بود «باید دست‌مان را روی زانوی خودمان بگذاریم». توی چهل پنجاه روز ده‌ها خرابکاری پیچیده را کشف و برای حل کردنش تلاش کرده بودند.
ساعت 6:20 بامداد روز 21 دی 65 که یک موشک اسکاد بی به مقر فرماندهی نیروی هوایی عراق در شهر بغداد اصابت کرد، لحظه عجیبی برای سرنوشت جنگ بود. حتی خود مقامات ایرانی هم باور نمی‌کردند که بچه‌های ایرانی بتوانند نواقص را برطرف کنند و پرتاب موفقی داشته باشند، برای همین قبل از ساعت 10 صبح که رادیو عراق خبر انفجار را داد هیچ رسانه‌ای توی ایران چنین خبری را پخش نکرده بود اینکه ایران به‌تنهایی موشک هوا کرده بود».
حسن طهرانی مقدم 6 آبان 1338 در محله سرچشمه تهران متولد شد. به‌علت شغل پدرش (محمود طهرانی مقدم)، که به پیشه خیاطی مشغول بود، به محله شکوفه و سپس به محله بهارستان نقل مکان کرد و مقاطع ابتدایی و دبیرستان را در همین مناطق گذراند. طهرانی مقدم در 21سالگی و در ابتدای شکل‌گیری رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در اطلاعات منطقه 3 سپاه شمال، مشغول به فعالیت شد و تا 59/7/31 در این سمت باقی ماند. در زمان بروز ناآرامی‌ها در نقاط مرزی که مهم‌ترین آنها حوادث تجزیه‌طلبانه در کردستان بود، سپاه را در 15 ماه اول عمر خود متوجه ضرورت تقویت صبغه نظامی کرد.
حاج حسن بعد از عملیات ثامن الائمه(ع)، متوجه ضعف آتش پشتیبانی خودی مستقر در خطوط مقدم جنگ شد. مدت‌ها روی این موضوع فکر کرد و سرانجام در پاییز 1360 طرح ساماندهی آتش پشتیبانی (خمپاره‌اندازها) را به‌صورت سنجیده و مدون تقدیم حسن باقری کرد. در پی آن محسن رضایی نامه‌ای زد با این مضمون: «برادر حسن مقدم به‌عنوان فرمانده پشتیبانی‌کننده آتش‌های خمپاره‌ای سپاه معرفی می‌شوند؛ لازم است با او همکاری کنید». در جلسه‌ای که سردار مقدم به‌عنوان فرمانده توپخانه سپاه حضور داشت، قرار شد شهر بصره با توپ‌های 130میلی‌متری که حداکثر برد آنها 28 تا 30 کیلومتر بود، مورد حمله توپخانه‌ای قرار گیرد. پس از صدور فرمان تاریخی امام(ره) مبنی بر تشکیل نیروهای سه‌گانه سپاه پاسداران، شهید مقدم در سال 1364 به سِمت فرماندهی موشکی نیروی هوایی سپاه منصوب شد.
شهید حسن طهرانی مقدم همچنین در اول مهر سال 84 به‌عنوان جانشین سردار علی زاهدی در نیروی هوایی سپاه پاسداران منصوب شد. در 25 آذرماه سال 85 به‌عنوان مشاور فرمانده کل سپاه در امور موشکی و رئیس سازمان خودکفایی سپاه انتخاب شد. سرانجام در 21 آبان‌ماه 90 در پادگان شهید مدرس و در حال آماده‌سازی آزمایش موشکی بر اثر انفجار زاغه مهمات همراه با 38 تن از یارانش در جهاد خودکفایی به شهادت رسید.
انتهای پیام/*
