"دانشگاه سبز" الگویی عملی برای برونرفت از معضلات محیط زیستی
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه جامعه ایرانی عموما مصرفگرا است، گفت: "دانشگاه سبز" الگویی عملی برای برونرفت از معضلات محیط زیستی است.
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ محمد کافی در نخستین همایش بینالمللی دانشگاه سبز اظهار کرد: دانشگاه سبز در وهله نخست، نوعی نگاه است، شیوهای از اندیشیدن، جهانبینی و آنگاه عمل، دانشگاه سبز در گام اول میکوشد سبزاندیشی را بپروراند، بنیانهای شناختی و مفهومی آنرا استوار گرداند، برای مسائل فعلی و آتی راه حلی بجوید و سپس در عمل دانش و تجارب خویش را در جهت تحقق جامعه سبز بهکار گیرد.
کافی با اشاره به اهمیت رویکرد روشمند برای بهینهسازی مدیریت و مصرف منابع و انرژی در پردیسهای دانشگاهی افزود: جامعه امروز ما در حوزه محیط زیست با بحرانهای متعدد روبهرو شده و نیازمند الگوهای عملی برای نمایاندن راه برونرفت از این معضلات یا تخفیف و ترمیم آنهاست و چه الگویی درخورتر از دانشگاه سبز.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد با تاکید بر اینکه جامعه ایرانی عموماً مصرفگراست و بهویژه در حوزه منابع و انرژی، بسیار پرمصرف و اسراف کار (و به تبع آن آلاینده) محسوب میشود و شدیداً نیازمند اصلاح و حرکت به سوی سیستمهای کم نهاده است؛ اظهار کرد: ساختار غالب دانشگاههای کشور به صورت پردیس است که از سویی به مثابه شهری کوچک، شاکله یک اجتماع با همهی شئونات آن را دارا است و از سویی دیگر از استقلالی نسبی در تصمیمسازی و اجرا نیز برخوردار است؛ این دو عنصر، پردیسهای دانشگاهی را مستعد تبدیل شدن به الگویی برای کل جامعه کرده است.
وی با اشاره به اینکه گستراندن سبزینگی در دانشگاه یا به عبارتی دانشگاه سبز، جز با کاهش نهادههای ورودی و افزایش کارآمدی آنها میسر نخواهد بود، اذعان کرد: در حقیقت پردیسهای کم نهاده (Low-input Campus) نمونهای از سیستمهای کمنهادهاند که با شاخصههای گوناگون قابل تعریف هستند.
وی با اشاره به اینکه پردیسهای کمنهاده آنکه تنها مصرفکننده منابع نیستند بلکه خود فعالانه به تولید منابع نیز میپردازند و تولید انرژیهای پاک، آب و حتی تولید غذا در پردیس را میتوان از این جمله به شمار آورد، افزود: پردیسهای کمنهاده جویای راهکارهایی برای کمینه کردن ورود منابع هستند و در همین رهگذر می کوشند تا با بهرهگیری از فناوریهای سبز و بازچرخانی، فرآیندهای خطی مصرف منابع (تبدیل منبع به زباله) را به فرآیندهای چرخهای بدل کنند، بر تعداد کاربریهای هر منبع بیافزایند و کارآمدی استفاده از منابع را بهبود بخشند.
کافی با اشاره به اینکه گذار از پردیسهای فعلی به پردیسهای کم نهاده در سه گام متصور است، گفت: در گام اول سیستم به سوی کاهش مصرف نهادهها راهبری میشود؛ در این گام ماهیت و نوع منابع همچنان به شکل مرسوم خود باقی است و مدیریت، معطوف به ارتقای کارآیی با صرف کمینه منابع میشود؛ گام دوم اما تحولی کیفی است که به تغییر نوع منابع از آلاینده به پاک یا کمتر آلاینده منجر میشود، سوق دادن انرژیهای مورد استفاده در پردیس از انرژیهای بر پایه ی هیدروکربن به سمت انرژیهای برپایه نور خورشید، نمونه مناسبی از این گام است و سرانجام گام سوم به طراحی مجدد سیستم برای کاهش نیاز به نهاده اختصاص مییابد.
وی گفت: در گام سوم اصولاً «طراحی» و «مدیریت» جایگزین ورودیهای سنتی سیستم (نهاده) میشوند و طراحی سیستم چنان با شرایط سازگار میشود که اصولاً نیاز به نهاده کمینه گردد. فضای سبز سازگار با اقلیم خشک (خشک منظرها)، مثالی از این گام هستند.
رئیس دانشگاه فردوسی مشهد یادآور شد: دانشگاه فردوسی مشهد دارای سابقهای دو دهه در مفهومسازی و گسترش سیستمهای کمنهاده (به ویژه بوم نظامهای کشاورزی کم نهاده) دارد و در سالهای اخیر بطور جدی و هدفمند در برداشتن گامهای اول و دوم کوشیده است و برنامههای خود برای ورود به گام نهایی که طراحی و مدیریت جامع در این زمینه است را تنظیم کرده است.
انتهای پیام/