قرق‌های اختصاصی، آفت زیستگاه‌های حیات وحش
سازمان حفاظت محیط زیست با وساطت برای تبدیل عرصه‌های منابع طبیعی به قرق‌های اختصاصی در عمل در حال خالی کردن زیستگاه‌ها از وحوش و جمع کردن آنها در دامگاه‌هایی است که درآمدشان از طریق فروش پروانه شکار حیوانات جذب شده تامین می‌شود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، روز گذشته مدیرکل دفتر حفاظت و شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست در نشست خبری با موضوع قرق‌های اختصاصی، از برنامه‌ریزی این سازمان برای افزایش تعداد قرق‌های اختصاصی خبر داد و با بیان اینکه تعداد چارپایان در قرق‌های اختصاصی موجود، 4 برابر شده گفت: در سال 97، مجوز شکار 112 راس قوچ و کل و آهو در مناطق قرق اختصاصی داده شده است که قیمت آن برای شکارچیان خارجی، بسته به نوع گونه 4 تا 7 هزار دلار است. اعتقاد ما این است که افزایش مناطق قرق باعث رقابت بین قرق دارها شده و در افزایش تعداد گونه‌ها نقش خواهد داشت.
سازمان حفاظت محیط زیست واسطه تبدیل عرصه‌های منابع طبیعی به دامگاه‌های وحوش
محمدعلی یکتانیک، کارشناس محیط زیست در گفتوگو با تسنیم، با ابراز تاسف از رویکرد سودجویانه و نگاه ابزاری سازمان حفاظت محیط زیست به زیستگاه‌های کشور و گونه‌های جانوری می‌گوید: متاسفانه سازمان حفاظت محیط زیست واسطه‌ای شده تا سازمان جنگل‌ها، منابع طبیعی و آبخیزداری، مدیریت عرصه‌های منابع طبیعی کشور را به اشخاص حقیقی واگذار کنند. نام این عرصه‌ها که سرمایه‌های ملی کشور هستند را می‌گذارند قرق اختصاصی و با توجه حفاظت از محیط زیست و حیات وحش به دست متقاضیان می‌سپارند تا پس از افزایش جمعیت حیات وحش در این مناطق، پروانه شکار صادر و فروخته شود و هرکس سهم خود را از خونبهای حیات وحش بردارد.
افزایش 4 برابری جمعیت در قرق‌ها حاصل چیست؟
وی در واکنش به اظهارات مدیرکل حفاظت و مدیریت شکار و صید سازمان حفاظت محیط زیست مبنی بر رشد 4 برابری جمعیت چارپایان در قرق‌های اختصاصی می‌گوید: ادعای این افزایش 4 برابری به فرض که صحت داشته به معنای موفقیت قرق‌ها در افزایش نرخ زاد و ولد حیات وحش نیست. این یک فرافکنی بزرگ است که افزایش جمعیت حیات وحش در قرق‌ها را به پای افزایش زاد و ولد بگذارند چرا که عامل افزایش جمعیت در قرق‌های اختصاصی، عملکرد تلهمانند این مناطق است. در غیر این صورت، برای باور کردن نرخ 4 برابرى افزایش جمعیت در مناطق مذکور طى مدت کوتاه باید پذیرفت نرها نیز تواماً در کنار ماده‌ها دوقلوزایی کرده اند و هیچ شکارگر، بیمارى و تلفات طبیعى هم در زیستگاه وجود نداشته است، گرچه باز هم جمعیت 4 برابر نخواهد شد.
عملکرد تلهمانند قرق‌های اختصاصی
یکتانیک ادامه می‌دهد: این را نه لزوما متخصصان و کارشناسان حوزه محیط زیست بلکه هر فرد عادی جامعه می‌تواند تشخیص دهد که وقتی زیستگاه‌های کشور به دنبال سوء مدیریت و عدم نظارت سازمان حفاظت محیط زیست فاقد شرایط لازم برای بقای جانوران شده‌اند اگر شما در یک محدوده خاص، شرایط مطلوب را تامین کنید، جانوران از سایر نقاط به سوی این منطقه جذب خواهند شد. شما عملا برای حیات وحش تله گذاشته‌اید و یک دامگاه ساخته‌اید.
این کارشناس محیط زیست یادآور می‌شود: در حال حاضر چارپایان، در زیستگاه‌های کشور از نبود منابع آب، علوفه و در صدر همه امنیت لازم که حاصل حضور بی‌دغدغه شکارچیان غیرمجاز است رنج می‌برند. حالا مدیریت بخشی از این زیستگاه به عنوان قرق اختصاصی به یک شخص حقیقی واگذار می‌شود تا در آن امنیت لازم برقرار شده، آبشخور ساخته شود و حتی در صورت لزوم، علوفه برای چرای چارپایان فراهم شود. این قرق می‌شود یک منطقه ایده‌آل که چارپایان را از سایر نقاط زیستگاه به سوی خود می‌کشد.
قرق‌های اختصاصی، مخل اکوسیستم مناطق
وی با بیان اینکه چارپایان، تنها گونه‌های جانوری تحت تاثیر قرق‌های اختصاصی نیستند می‌گوید: با جذب شدن چارپایان به طرف قرق‌های اختصاصی، گونه‌های جانوری گوشتخوار مانند پلنگ، خرس، کفتار، کاراکال، لینکس و عقاب ها هم برای یافتن طعمه راهی قرق‌ها شده و و رفته‌رفته، زیستگاه‌ها و عرصه‌های محیط زیست اطراف قرق‌ها از حضور جانوران خالی خواهند شد که این یعنی دستکاری اکوسیستم منطقه. همچنین تردیدى نیست قرق‌داران حضور رقباى طبیعى را در دامگاهی که براى حیات وحش راه اندازى کرده‌اند تاب نیاورده و در نبود نظارت بى‌درنگ به حذف جانوران گوشتخوار مبادرت کنند.
وسوسه شکار پلنگ
یکتانیک با اشاره به اینکه طی سال‌های گذشته، دو مورد از تخلفات شکارچیان خارجی در کشور به رسانه‌ها راه یافته می‌گوید: خبر شکار غیرمجاز خرس و پلنگ توسط شکارچیانی که از سازمان حفاظت محیط زیست برای شکار چارپایان پروانه دریافت کرده بودند، مواردی بود که به رسانه‌ها راه یافت. از سایر تخلفات چطور می‌شود مطلع شد؟ چه تضمینی وجود دارد شکارچیان متمول خارجی که در قرق اختصاصی با پلنگ مواجه می‌شوند، چشمشان را درویش کنند و قرق‌بان هم از وسوسه خونبهای چندصدهزار دلاری خونبهای پلنگ چشم بپوشد؟
این کارشناس محیط زیست با بیان اینکه افزایش قرق‌های اختصاصی، معنایی به جز تقلیل زیستگاه‌های کشور به جزیره‌های خصوصی ندارد می‌گوید: سازمان حفاظت محیط زیست با افزایش تعداد قرق‌های اختصاصی در عمل در حال خالی کردن زیستگاه‌ها از وحوش و جمع کردن آنها در دامگاه‌هایی است که درآمدشان از طریق فروش پروانه شکار حیوانات جذب شده تامین می‌شود.
وی در پایان می‌گوید: متاسفانه سودجویان و ذی‌نفعان با ذکر مثال از برخى کشورهای آفریقای و آسیایى سعی دارند پیچیدن نسخه شکار را برای ایران موجه جلوه دهند. آن هم با طرح ادعاهایی از موفقیت شکار و بکار گرفتن شکار به عنوان ابزار حفاظت در آن کشورها که قابل اثبات نیست و به فرض که پذیرفته شود این سوال را پیش می‌کشد که آیا شرایط محیط زیست کشورمان مانند این کشورهاست که همان نسخه را استفاده کنیم؟ آیا در کشورهایی که مثال می‌زنند هم یگان محیط زیستی ضعیف و رنجور چون ایران وجود دارد؟ آیا در آن کشورها هم مانند ایران شیوع بیماری‌هایی مانند پی‌پی‌آر و آنفلوانزای فوق حاد پرندگان نفس حیات وحش را گرفته؟ این بیماری‌ها سال‌هاست در پی عوامل انسانی، شیوع پیدا کرده و خسارات سنگین و غیر قابل انکارى را به حیات وحش وارد کرده‌اند بی‌آنکه مسئولان در مسیر مهارشان قدمی از قدم برداشته باشند.
به گزارش تسنیم، ابوالفضل موسوی بیوکی، نماینده مردم یزد و نایب رئیس کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی چندی پیش با بیان اینکه ایجاد قرق های اختصاصی به معنای استفاده از عرصه های ملی برای کشتار حیات وحش است به رسانه‌ها گفت: اینکه سازمان حفاظت محیط زیست واسطه شود تا مدیریت عرصه های منابع طبیعی کشور به شکار اختصاص یابد عادلانه نیست. این عرصه ها سرمایه ملی و انفال عمومی جامعه هستند، اما حالا سازمان حفاظت محیط زیست واسطه تبدیشان به قربانگاه حیات وحش شده است. شما برای وحوش تشنه، گرسنه و وحشت زده، یک دام پهن کرده‌اید و آن ها را به سویش جذب کرده اید. این را نباید تحت عنوان تکثیر و پرورش به جامعه معرفی کرد.
انتهای پیام/
