عهد پیامبر(ص) از ائمه و شیعیان نسبت به برپایی ظهور
امام صادق(ع) در یک روایت درباره عهد پیامبر(ص) از ائمه و شیعیان نسبت به برپایی ظهور اشاره فرمود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا اعتقاد به مهدویت و ظهور از اساسی‌ترین اعتقادات شیعیان است تا حدی که بیشترین آیات و روایات موضوعی را به خود اختصاص داده است. در طبقه‌بندی موضوعی آیات قرآن تاکنون بیش از 1200 آیه مرتبط با موضوع مهدویت یافت شده در حالی که حجم آیات فقهی حدود 500 آیه است. این دست آیات با عنوان «آیات‌المهدی(عج)» شناخته می‌شوند. بنابراین طبیعی است که پیامبر(ص) و اهل‌بیت وحی(ع) بیشترین تبیین را نسبت به مهدویت به شیعیان خویش ارائه داده باشند.
در یک نگاه کلی می‌توان احادیث و روایات تفسیری معصومین(ع) در باب مهدویت را در 6 مقطعِ قبل از خلقت، عصر انبیاء و رسولان، غیبت صغری و کبری، آخرالزمان، عصر ظهور و دوران پس از ظهور قرار داد. روایات مقطع قبل از خلقت ناظر بر عهد و میثاق انبیاء و شیعیان در عالم "ذر" نسبت به برپایی امر ظهور، روایات عصر انبیاء و رسولان ناظر بر عزم و کوشش ایشان در راستای برپایی حکومت حقه و آشنا کردن قومشان با مسأله آخرالزمان و ظهور و روایات عصر غیبت، آخرالزمان و مقطع ظهور ناظر بر وقایع آخرالزمانی و مسأله رجعت تا زمینه‌سازی ظهور و سپس برکات عصرپس از ظهور امام زمان(عج) است که این بخش‌های انتهایی بیشترین حجم روایات مهدوی را به خود اختصاص داده‌‌اند.
اهل‌بیت(ع) با توجه به علم لدنّی خویش به بهانه‌های مختلف به تبیین ابعاد متعدد معارف مهدوی می‌پرداختند تا حدی که موضوع مهدویت و آخرالزمان همواره نقل مجالس مسلمانان شده بود. در ادامه روایتی جالب توجه از امام صادق(ع) درباره پیمان خداوند از ائمه و شیعیان نسبت به امر ظهور را می‌خوانید.
داود بن کثیر رقی می‌گوید: به امام صادق (ع) گفتم: معنای سلام بر رسول‌الله(ص) چیست؟ مَا مَعْنَى السَّلَامِ عَلَى رَسُولِ اللَّه
حضرت فرمود: زمانی که خداى تبارک و تعالى پیغمبرش را و وصى او و دختر و دو پسرش و امامان دیگر و همه شیعیان را (در عالم ذر) خلق فرمود، از آنها پیمان گرفت که صبر کنند و پایدارى کنند و (جان خود و اسبان خویش را) در مرزها و سرحدها به بندند و از خدا پروا کنند.
إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَمَّا خَلَقَ نَبِیَّهُ وَ وَصِیَّهُ وَ ابْنَتَهُ وَ ابْنَیْهِ وَ جَمِیعَ الْأَئِمَّةِ وَ خَلَقَ شِیعَتَهُمْ أَخَذَ عَلَیْهِمُ الْمِیثَاقَ وَ أَنْ یَصْبِرُوا وَ یُصَابِرُوا وَ یُرَابِطُوا وَ أَنْ یَتَّقُوا اللَّه 1
و خدا (در مقابل این امور) به آنها وعده فرمود که زمین مبارک و حرم امن (مکه) را تسلیمشان کند و بیت‌المعمور را برایشان بیاورد و سقف مرفوع را به آنها بنمایاند
وَ وَعَدَهُمْ أَنْ یُسَلِّمَ لَهُمُ الْأَرْضَ الْمُبَارَکَةَ وَ الْحَرَمَ الْآمِنَ وَ أَنْ یُنَزِّلَ لَهُمُ الْبَیْتَ الْمَعْمُورَ وَ یُظْهِرَ لَهُمُ السَّقْفَ الْمَرْفُوع
و آنها را از دشمنان آسوده سازد، و براى آنها پدید کند زمینى را که بجاى این زمین گذارد با صلح و سلامتى و سالم دارد آنچه در آن است براى آنها، هیچ لکه سیاهى در آن نباشد. فرمود: یعنى ستیزهاى از دشمن در آن نماند و این که در آن باشد هر چه را بخواهند و دوست دارند.
وَ یُرِیحَهُمْ مِنْ عَدُوِّهِمْ وَ الْأَرْضِ الَّتِی یُبَدِّلُهَا اللَّهُ مِنَ السَّلَامِ وَ یُسَلِّمُ مَا فِیهَا لَهُمْ لا شِیَةَ فِیها 2 قَالَ لَا خُصُومَةَ فِیهَا لِعَدُوِّهِم وَ أَنْ یَکُونَ لَهُمْ فِیهَا مَا یُحِبُّون
و رسول خدا (ص) از همه ائمه و شیعیانشان پیمان براى این موضوع گرفت و همانا درود و سلام بر آن حضرت یادآورى این پیمان و تجدید آن است بر خداوند تا شاید خدا عز و جل در انجام آن تعجیل کند و بشتابد به آماده کردن صلح و سلامت براى شما نسبت به همه آنچه در جهان است.
وَ أَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَلَى جَمِیعِ الْأَئِمَّةِ وَ شِیعَتِهِمُ الْمِیثَاقَ بِذَلِکَ وَ إِنَّمَا السَّلَامُ عَلَیْهِ تَذْکِرَةُ نَفْسِ الْمِیثَاقِ وَ تَجْدِیدٌ لَهُ عَلَى اللَّهِ لَعَلَّهُ أَنْ یُعَجِّلَهُ جَلَّ وَ عَزَّ وَ یُعَجِّلَ السَّلَامَ لَکُمْ بِجَمِیعِ مَا فِیهِ. ( الکافی ج1 ص451)
----------------
پاورقی:
1ـ اشاره به آیه200 آل‌عمران: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید، صبر کنید و ایستادگى ورزید و مرزها را نگهبانى کنید و از خدا پروا کنید، امید است که رستگار شوید.»
2ـ اشاره به آیه72 بقره: «قالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنَّها بَقَرَةٌ لا ذَلُولٌ تُثیرُ الْأَرْضَ وَ لا تَسْقِی الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لا شِیَةَ فیهاقالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ فَذَبَحُوها وَ ما کادُوا یَفْعَلُونَ؛ گفت: «وى مىفرماید: در حقیقت، آن ماده گاوى است که نه رام است تا زمین را شخم زند؛ و نه کشتزار را آبیارى کند؛ بىنقص است؛ و هیچ لکهاى در آن نیست.» گفتند: «اینک سخن درست آوردى.» پس آن را سر بریدند، و چیزى نمانده بود که انجام ندهند.»
انتهای‌پیام/
