ستارگان مدفون در تخت فولاد| لسان‌الدین خطاطی شاعر و خطیب؛ تسلط به ادبیات فارسی و عربی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تخت فولاد مدفن بزرگانی است که بسیاری از آنها در زمینه‌های مذهبی، علمی، فرهنگی و هنری شناخته شده هستند. شخصیت‌هایی که در زمان خود آثار اجتماعی و فردی بسیاری باقی گذاشتند.

خبرگزاری تسنیم در ادامه معرفی شخصیت‌های مدفون در تخت فولاد اصفهان در این گزارش به معرفی میرزا عبدالجواد خطیب ملقب به لسان الدّین می‌پردارد.

میرزا عبدالجواد خطیب، عالم، خطیب، از اساتید برجسته خوشنویسی و  شاعر توانا متخلص به «خطیب» و ملقب به لسان الدّین در اصفهان بود.

عبدالجواد خطیب در ماه شوال 1280ق به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی و سطح را در شهر اصفهان و نزد برخی از علما و فضلای این شهر از جمله شیخ محمد تقی نجفی (آقا نجفی)، حاج میرزا بدیع درب امامی، آخوند ملا عبدالکریم گزی و میرزا محمدحسن نجفی به پایان رساند.

علاوه بر این وی در خط نسخ و در نستعلیق از شاگردان شناخته شده میرزا عبدالرحیم افسر اصفهانی و فرزند او میرزا فتح الله خان جلالی به شمار می‌رود و همچنین در تعلیم رموز خط مخصوصاً کتیبه نویسی خود را مرهون تعلیمات میرزا ابوالقاسم طرب می‌دانست.

طبع شعری میرزا عبدالجواد خطیب

وی به شاعری نیز می‌پرداخت، قطعات اخلاقی می‌سرود و در سرودن ماده تاریخ طبعی آماده داشت.

مرثیه و ماده تاریخ‌های وفات برای بزرگان اصفهان از جمله آیت الله شیخ محمدتقی آقا نجفی، حاج آقا نورالله نجفی، شیخ احمد بیدآبادی و... سروده است و همچنین ماده تاریخ ساخت آب انبار کازرونی، آب انبار مسجد رکن الملک و تاریخ چاپ کتاب اربعین هاشمیه بانو امین از اوست.

عارفچه چنین می‌نویسد: « میرزا عبدالجواد دارای معلوماتی کافی و فضائلی وافی بود. در خط نستعلیق از اساتید به شمار می‌رفت. از خطبا و واعظین اصفهانی بود که اغلب در مجالس ختم، خطبه اختتام را می‌خواند. طبع  شعر روانی داشت. ماده تاریخ در وفات اکثر معاصرین گفته و اشعار مصیبت زیادی سروده است».

خطیب برخی حکایات ادبی و تاریخی را نیز در قالب شعر در آورده که نشانگر تسلط وی به ادبیات فارسی و عربی به ویژه متون کهن و تاریخی است.

خطیب؛ خطاط شاعر

برخی معتقدند که کارکشتگی وی در خط بیش از مقام شاعری اوست، به همین لحاظ او را باید خطاط شاعر بنامیم.

 از جمله آثار بر جای مانده از عبدالجواد خطیب، اشعار اطراف ورودی آب انبار تکیه کازرونی  است. این کتیبه بر کاشی قاجاری نگاشته شده و با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز و در ادامه اشعاری از او که متضمن سلام بر امام حسین علیه السلام و لعنت بر یزید است به خط نستعلیق کتابت شده است.

اثر ماندگار دیگری در هنر خوشنویسی از خطیب در قسمت فوقانی سردر مدرسه صدر بازار اصفهان وجود دارد که به خط نستعلیق سفید بر زمینه مشکی معرّق در یک لوحه، حدیث معروف فضیلت علی( ع) بر زمینه مشکی گل و بوته دار نوشته شده است.

تدریس شرعیات و دروس ادبی و آموزش خوش نویسی

با توجه به اینکه عبدالجواد خطیب از اساتید برجسته خط نسخ نیز به شمار می‌رفت، علاوه بر تدریس شرعیات و دروس ادبی به آموزش خوشنویسی در برخی نهادهای آموزشی اشتغال داشته است.

وی همچنین از خطباء و واعظین اصفهان بود و از طرف امام جمعه اصفهان منصب خطابت داشته که در اغلب مجالس ختم، اختتام را او می‌خواند و خطبه‌های جشن سلام را در حضور حکام با صدای رسا و آهنگ غرا سر می‌داد و از این روی بود که از طرف امام جمعه آن روزگار اصفهان سمت خطیب یافت.

وفات عبدالجواد خطیب در سن هشتاد سالگی و در تاریخ 21 ربیع الاول سال 1359قمری/ 10 اردیبهشت 1319شمسی است و او را در سمت جنوبی آب انبار تکیه  کازرونی در تخت فولاد اصفهان به خاک سپردند.

انتهای پیام/ش