مصائب آزمایشگاه‌های بیولوژیکی ایالات متحده آمریکا در آسیای مرکزی
فرایندهای بیولوژیکی کنترل نشده، علاوه بر به مخاطره انداختن زندگی ساکنان منطقه و شیوع انواع بیماری‌های غیر بومی مناطق، می‌تواند برنامه‌های توسعه کشورهای آسیای مرکزی را به طور قابل توجهی کاهش داده یا حتی آنها را از بین ببرد.
به گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ، به نقل از آسیا نیوز، یکی از مهمترین بخش‌های همکاری بین کشورهای آسیای مرکزی و ایالات متحده، فرمت "C5 + 1" است. ایجاد آزمایشگاه‌های بیولوژیکی علمی در قلمرو کشورهای همکار با ایالات متحده یکی از مسائل مورد علاقه "دوستان از آن سوی اقیانوس" می‌باشد. مسائل مربوط به امنیت بیولوژیکی از اهمیت بالایی در مطالعات برخوردار است. از تامین مالی مبارزه با ویروس‌ها و بیماری ها نیز استقبال می‌شود.
بیماری‌های ناگهانی، علائم خطرناک
ایالات متحده با استفاده از ایجاد آزمایشگاه‌های بیولوژیکی در قلمرو کشورهای خارجی، امکان آزمایش انواع گونه‌های بیماری‌ها و ویروس‌ها را برای خود فراهم کرده و انواع موافقتنامه‌های بین‌المللی را نقض می‌کند. در "کنوانسیون منع توسعه، تولید و انباشت و بکارگیری سلاح‌های بیولوژیکی و سمی و انهدام آنها (BTWC) 163 مشارکت کننده وجود دارد. پیش‌نویس پروتکل الحاقی BTWC تاکنون هنوز به تصویب نرسیده است، چرا که ایالات متحده و متحدان آن هنوز آن را امضا نکرده‌اند. دلیل این امر این است که در این سند، ایجاد یک سازمان کنترل کننده مطرح شده است که ناظر بر اجرای تعهدات کشورهای عضو می‌باشد. اما به دلایلی، آمریکایی‌ها با این طرح مخالفت می‌کنند. علاوه بر این، پذیرش هر متخصص خارجی در قلمرو آزمایشگاه بیولوژیکی، حتی نمایندگان دولت‌هایی که این آزمایشگاه در آن قرار دارد، ممنوع است. بنابراین، آسیای مرکزی (که چنین آزمایشگاه‌های مرجع تقریبا در تمام کشورهای آن وجود دارد)، و همچنین کشورهای همسایه به یک منطقه تست برای آزمایش‌های بیولوژیکی، از جمله آزمایش‌های ممنوعه تبدیل شده‌اند. علاوه بر این، در طی این آزمایشات مردم، حیوانات، محیط زیست، خاک و آب مورد آزمایش قرار می‌گیرند. تغییرات مصنوعی در رابطه با شیوع ویروس‌ها و ارگانیسم‌های بیماری‌زا می‌تواند منجر به شیوع بیماری‌های واگیر بزرگ، کاهش ایمنی در ساکنین کشورهای منطقه، افزایش مرگ و میر و کاهش امید به زندگی شود.
مردم محلی بیشتر نگران این واقعیت هستند که فعالیت آزمایشگاه‌ها از مردم پنهان بوده و کارمندانشان فقط به مقامات رسمی آمریکایی پاسخگو هستند. تصادفا، ویروس‌ها و بیماری‌های ناشناخته نیز فقط در مناطقی وجود دارد که آزمایشگاه‌های بیولوژیکی در آنجا قرار دارند. شیوع بیماری‌های عجیب و غریب در قفقاز، اوکراین، جنوب روسیه (مننژیت بسیار مسری در میان کودکان، تب خونی آفریقایی، آنفولانزای خوکی، بیماری‌های دهان و دندان، و غیره) دیده شده است. در ماه آگوست 2011، بیماری ناشناخته‌ای ناگهان در منطقه تاشکند، با علائم بسیار شبیه به وبا دیده شد. در طول یک شبانه روز در روز 31 آگوست 70 بیمار در بیمارستان شهر یانگییول پذیرفته شدند. پزشکان هیچگونه اظهار نظر نکردند. در بهار سال 2017، شیوع آبله مرغان در تاشکند آغاز شد، اما در بیمارستان‌ها، پزشکان برای پنهان کردن گسترش این بیماری که هم کودکان و هم بزرگسالان را درگیر می‌کند، تشخیص دیگری به نام "درماتیت آلرژیک" روی آن گذاشتند. آمار رسمی از بیماری‌های عفونی در ازبکستان به دلایل نامعلومی وجود ندارد.
ایمنی بیولوژیکی در مناطق
مردم منطقه آسیای مرکزی بیهوده نگران امنیت خود از جانب تسهیلات ایالات متحده و پیامدهای فعالیت آنها در این مناطق نیستند. همه ویروس ابولا را به خاطر دارند. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های عفونی در آتلانتا (ایالات متحده آمریکا) اطلاعاتی منتشر کرده است که عدم رعایت پروتکل در هنگام برخورد با نمونه‌های ویروسی بسیار خطرناک ویروس ابولا باعث ورود آنها به یک منطقه ضعیف امنیتی شده است. نمونه‌های زیادی از نشت و گسترش باکتری‌های خطرناک از آزمایشگاه‌های آمریکایی به علت نقض شدید الزامات ایمنی بیولوژیکی وجود دارد، اما معمولا آنها نادیده گرفته می‌شوند. مقیاس تخریب سلاح های بیولوژیکی می‌تواند بسیار زیادتر از حد تصور باشد. اثبات استفاده از سلاح‌های بیولوژیک بسیار دشوار است، زیرا می‌توان آن را در قالب پدیده‌های مختلف طبیعی پنهان کرد. اپیدمی ابولا در غرب آفریقا در ماه فوریه 2014 در گینه آغاز شد و تا دسامبر 2015 ادامه یافت. چهار آزمایشگاه بیولوژیکی آمریکایی در غرب آفریقا وجود دارد - مالی، سیرالئون، لیبریا و ساحل عاج. سهل انگاری و یا شاید یک اقدام ویژه سازمان یافته در سایر کشورها نیز مشاهده شد. در سال 2014، آزمایشگاه بیولوژیکی واقع در گرجستان، پروژه Sand Fly را در این کشور راه اندازی کرد. این پروژه شامل مطالعه مگس‌های شن، تنها در قلمرو سایت بود. با این حال، در سال 2015، شهر تفلیس توسط مگس‌های ناشناخته مورد حمله قرار گرفت. این حشرات به طور سنتی ناقل انگل‌های خطرناکی هستند که از نیش زدن آنها به خون انسان منتقل می‌شود. بیماری که بعد از آن گسترش می‌یابد می‌تواند منافع ایالات متحده را نیز در پی خود داشته باشد. سربازان آمریکایی در طول جنگ در عراق توسط چنین مگسی مورد نیش زدگی قرار گرفتند. ارتش آمریکا پس از آن مبتلا به لیشمانیاز شدند که بیماری است که اگر درمان نشود، مرگبار خواهد بود. فعالیت‌های اعلام نشده آزمایشگاه‌های بیولوژیکی آمریکا امکان انجام آزمایشات وسیعی در زمینه تولید میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا را فراهم می‌کند که می‌تواند به طور انتخابی در گروه‌های مختلف قومی مورد آزمایش قرار گیرد. این امر می‌تواند موجب ایجاد اشکال ژنتیکی تغییر یافته از میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا در کشورهای مستقل مشترک المنافع شود، که مصونیت طبیعی در جمعیت در مقابله با آنها وجود نداشته و آمادگی پزشکی موجود در این مناطق نیز ناکارآمد خواهد بود.
ضروری است که تاثیر احتمالی تهدیدات زیست محیطی بر اجرای پروژه‌هایی در چارچوب "کمربند اقتصادی جاده ابریشم"، که تقریبا توسط تمام کشورهای منطقه، از جمله چین پشتیبانی می‌شود، مورد توجه قرار گیرد. تحقق استراتژی توسعه قلمرو آسیای مرکزی - عنصر کلیدی حمل و نقل و ارتباطات جاده ابریشم - ممکن است در معرض خطر باشد. فرایندهای بیولوژیکی کنترل نشده می‌تواند برنامه‌های توسعه کشورهای آسیای مرکزی را به طور قابل توجهی کاهش داده یا حتی آنها را از بین ببرد. ایالات متحده ادعا می‌کند که مراکز بیولوژیکی آنها مستثنی از دو منظور هستند: شامل ایجاد ویروس‌های مرگبار و سلاح‌های بیولوژیکی نمی‌شوند. اما واقعیت جور دیگری به نظر می‌رسد. در این مورد، این سوال مطرح می‌شود که آیا می‌توان به آزمایشگاه‌های ایالات متحده در قلمرو کشورهای آسیای مرکزی و سایر کشورهای خارجی اعتماد کرد، با وجودی که آنها نمی‌توانند امنیت را به طور صحیح تضمین کنند و فعالیت‌هایشان را پنهان می‌کنند؟ شاید چنین آزمایشگاهی‌ها باید تحت کنترل دولت آن کشورها قرار بگیرند. دسترسی به یافتههای ایالات متحده و استفاده از متخصصان محلی در داخل تاسیسات آزمایشگاهی منطقی به نظر می‌رسد. در صورت امتناع آیا باید تمام فعالیت‌های متخصصین ایالات متحده در این سایت‌ها را متوقف کرد؟
انتهای پیام/
