اصفهان|روایت پدر شهید «شاهسنایی» از چگونگی شهادت فرزندش+فیلم
پدر شهید علی شاهسنایی شاغل در لشگر۱۴ امام حسین(ع) از جمله پاسدارانی بود که به صورت داوطلبانه برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) به سوریه اعزام شد، احترام فرزندش به والدین را دلیل رسیدن به شهادت دانست.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، پس از تشکیل گروهک تروریستی سلفی داعش با کمکهای بی دریغ کشورهای حوزه خلیج فارس و صد البته کشورهای غربی و دشمنان قسم خورده جمهوری اسلامی با هدف تجزیه و نابودی ایران اسلامی و حمله به کشورهای عراق و سوریه و اعلام خبر قصد تعرض به حرم اهل البت عصمت و طهارت خون جوانان مومن و غیرتی به جوش آمد.
از همان روزها علاوه بر گروههای مردمی فاطمیون شامل شیعیان افغانستانی، زینبیون شامل شیعیان پاکستانی، حزب الله لبنان و حشد الشعبی عراق که با هدف مقابله با این گروهک تروریستی تأسیس شد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز با تأسی از آرمانها و هدف اصلی خود یعنی حفظ انقلاب اسلامی اقدام به اعزام داوطلبانه پاسداران با عنوان مدافعان حرم به کشورهای عراق و سوریه کرد.
به راستی مدافع حرم نامی زیبا نه فقط از تبار قافلهسالار در طوفان گرفتار شده کربلا بلکه تکرار بلکه خود قافله کربلا است؛ عباسها و علیاکبرهایی که دور حرم خواهر حسین چرخیدند و چه زیبا جان خود را در راه آن فدا کردند و چه عون و جعفرهایی که پیشپای مادرها قربانی شدند.
این بار عمه سادات، حرمش وسعت یافته بود و در زیر خیمه او ملتهایی وحشتزده جای گرفته بودند، شمشیرهای تیز شده و حرملههای گلونشانه گرفته و تیغهای تیزی که بر حنجرهها میلغزید و جوی خون از گلوها جاری میشد و یک بار دیگر همه به خیمه عمه پناه بردند اما نه کودکان حسین بلکه ملتی به او پناه برده بودند.
اینجا جوانان و مردانی سینهها را سپر کردند و به دفاع از حریم حرم بانویی برخاستند که میلیونها انسان جان خود را در پناه جان او قرار داده و زیر خیمهاش توسل یافته بودند.
انگار یک بار دیگر همانگونه که قرآن در تاریکیها نزول کرد و لیلةالقدر را پدید آورد و خداوند به پاس این نزول آن شب را برتر از هزار ماه دانست، این نزول دیگری برای نجات انسانها صورت گرفت و سورهای از نور برخاسته از نور قرآن به نام سوره مدافعان حرم نازل شد که حرف حرف و سطر سطر آن خونهای پاکی بود که بر زمین جاری شد و تصویر آن این نقش را در آسمانها رسم کرد. مدافع حرم بابی را در بهشت بدین نام گشودند و مکتبی را برای همه آزادگان بنیان گذارند.
مدافعان حرم فقط مدافعان خاک نیستند بلکه مدافع حریم حرمت انسانیت هستند، اگر آنان تن به بلا نداده بودند و جان خود را سپر جانها نکرده بودند آنچنان مصیبتی این کره خاکی را فرا میگرفت که غیر از مصیبت کربلا همه مصیبتها به فراموشی سپرده میشد.
آنان با قبول اشک غم بر گونههای زنان و فرزندان و عزیزان خود، در جاری شدن جوی خون، اطفال، جوانان، زنان و مردان عالمی جلوگیری کردند و بذر غیرت ایرانی را همراه با معنویت علوی در سرتاسر جهان افشاندند و دنیا را به تماشای خود کشاندند و به همه زنان، مردان و جوانان این جامعه عزت بخشیدند.
شهید علی شاه سنایی متولد 1364 در اصفهان از نیروهای لشکر مقدس 14 امام حسین (ع) یکی از هزاران مدافعان حرمی بود که به صورت داوطلبانه برای دفاع از حرم عقیله هاشم عازم سوریه شد و در تاریخ اول دیماه 1394 در سن 30 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
به مناسبت سومین شالگرد این شهید به منظور انجام مصاحبه با خانواده شهید به منزلشان رفتیم تا از خصوصیات اخلاقی این شهید بهرهمند شویم.
پدر این شهید والا مقام پیرامون خصوصیات اخلاقی ایشان اظهارداشت: علی عقیده خاصی به بحث رضایت پدر و مادر داشت و همیشه مراقب بود لحظهای من یا مادرش از وی ناراحت نشویم و من عمیقا معتقدم این مقامی که کسب کرد و با شهادت زمینه افتخار ما شد ثمره احترامی بود که به والدین میگذاشت.
در لابلای صحبتهای پدر شهید نکتهای قابل تأمل به چشم خورد، مادر شهید با اشک رو به ما میگفت: «تورو به خدا قسم به مردم بگویید دیگر به ما طعنه نزنند که پس از شهادت فرزندتان چقدر پول بهتان دادند»؛ واقعا جای تعجب دارد! یعنی هنوز هستند کسانی که عقیده دارند مدافعان حرم برای پول خانواده و کشو خودرا رها کرده و جان خود را در طبق اخلاص قرار دادند؟
پدر شهید شاهسنایی در این مورد گفت: پس از سه سال هنوز هم هستند کسانی که با زخم زبان ما را اذیت میکنند ولی ما با لبخند همه را به خداوند واگذار میکنیم چراکه خداوند همیشه حق مظلوم را از ظالم میگیرد و قطعا حق ما و فرزندانمان را نیز از اینگونه افراد خواهد گرفت.
گزارش از محمد نریمانی
انتهای پیام/ش