"جلال‌شباهنگی" در فرهنگستان هنر تجلیل شد

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در آغاز این مراسم علیرضا اسماعیلی، سرپرست فرهنگستان هنر با ابراز خشنودی نسبت به مقام هنری شباهنگی،گفت: تجلیل و نکوداشت بزرگان و پیشکسوتان  از جمله وظایف اساسنامه‌ای فرهنگستان است. به همین منظور، برنامه‌هایی در این راستا تدوین شده تا از هنرمندان شاخص تجلیل و آثار آن‌ها را مرور کنیم. در چند ماه اخیر با تشکیل مجموع عمومی فرهنگستان و گروه‌های تخصصی هنر، زمینه این کار فراهم‌تر شده است.

وی ضمن تحسین شخصیت هنری شباهنگی، افزود: صرف نظر از جایگاه بالای هنری شباهنگی، او شخصی اخلاق‌مدار است و جزو اولین افرادی بود که به عضویت پیوسته فرهنگستان هنر درآمد. ما مدیون او هستیم و این مراسم باید زودتر برگزار می‌شد. او یکی از هنرمندان پیشرو است که علاوه بر خلق آثار هنری، در کسوت استادی نیز شاگردان بسیاری را تربیت کرده است و این شاگردان ادامه دهنده میراث هنری او هستند. تاکنون آثار ارزشمندی توسط شباهنگی تالیف و منتشر شده است و در فرهنگستان هنر نیز کتابی از آثار او جمع آوری شده که برخی هنرمندان برای آن، یادداشت‌هایی نوشته‌اند.

در ادامه این مراسم، حسن بلخاری رئیس گروه هنرهای سنتی و صنایع دستی فرهنگستان هنر گفت: هنگامی که آثار شباهنگی را دیدم، وجهی از این آثار در دل و جانم برجسته شد؛ آن‌قدر که هنوز نتوانسته‌ام خود را از سپهر این وجه نجات دهم. بنا به درک من، معصومیت طبیعت در آثار شباهنگی وجود دارد و طبیعت در آثار او به گونه‌ای جلوه‌گر می‌شود که در جان ما متجلی‌تر می‌نشیند.

مهدی حسینی عضو پیوسته فرهنگستان هنر به عنوان سخنران بعدی این مراسم، به سابقه آشنایی خود با شباهنگی اشاره کرد و گفت: اکنون 50 سال است که من و استاد با هم دوست هستیم. یکی از ویژگی‌هایی که همه درباره آن صحبت کردند، معلم بودن استاد شباهنگی است. گفتن واژه معلم ساده است اما یک معلم باید علاوه بر شناخت و معرفت، عاشق باشد. شباهنگی واقعا عاشق تدریس است. از سوی دیگر یک معلم باید توان این را داشته باشد که دانش و معرفت خود را منتقل کند. من تمام این وجوه را در وجود او مشاهده می‌کنم.

حسینی با اشاره به شخصیت محققانه شباهنگی، گفت: او یک محقق است. کاری که او در هنرهای تجسمی انجام داده چیزی کمتر از دریافت جایزه نوبل ندارد. جایزه نوبل را به فردی می‌دهند که بُعدی به ابعاد یک حوزه اضافه کرده باشد. بُعدی که شباهنگی به نقاشی اضافه کرده، مناظر صحرایی است که کار کوچکی نیست.

در بخش بعدی مراسم ابراهیم حقیقی گرافیست و رئیس شورای عالی خانه هنرمندان ایران گفت: من آشنایی با جلال شباهنگی را مدیون مرتضی ممیز هستم. زمانی که دانشجو بودم، گرچه در رشته معماری تحصیل می‌کردم، اما به دلیل علاقه‌ام به گرافیک، دورادور کلاس‌های استاد شباهنگی را تعقیب می‌کردم و دوست داشتم با تکنیک‌های او آشنا شوم.

وی افزود: فکر نمی‌کنم چیزی وجود داشته باشد که شباهنگی آن را بداند و به شاگردانش نگفته باشد یا ابزار و مصالحی باشد که او آنها را بشناسد اما دانشجویانش از آن بی‌خبر باشند. من هر زمان که سوالی داشتم، او با مهربانی پاسخش را  می‌داد. من مدیون ممیز هستم که چنین انسان شریف، پاک و صادقی را به من معرفی کرد.

دبیر یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، گفت: شباهنگی شاگردان بسیاری داشت و همه دانشجویان با علاقه بسیار خود را به کلاس‌های او می‌رساندند چراکه او به آن‌ها همه چیز را یاد می‌داد. من هیچ کس را نمی‌شناسم که درباره شباهنگی از او سوالی کرده باشم و او در پاسخ به من با خاطراتی خوش از شباهنگی یاد نکرده باشد.

حقیقی افزود: روح لطیف شباهنگی او را به سویی می‌برد که دارای لطافت است؛ ازین‌رو آثار خلق شده توسط او تماما از تخیلش برخواسته و بسیار غریب است. لطافت او باعث شده او هیچ‌گاه در آثارش از خطوط خشن استفاده نکند. 

در ادامه این مراسم سیدمحمد فدوی که به نمایندگی از پردیس دانشکده هنرهای زیبای تهران سخنرانی کرد، گفت: من 40 سال است که شیفته این بزرگوار هستم.  39 سال پیش وقتی قرار بود با همکلاسی‌هایم خدمت استاد شباهنگی برویم، به من گفتند که او فردی پرتلاش و پرجنب و جوش است و من بعدها متوجه شدم که خدمت انسانی فرهیخته و دوست‌داشتنی رفته‌ام.

فدوی با اشاره به این بیت مولانا که «دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر / کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست»، گفت: اگر مولانا در کوچه پس‌کوچه‌ها با شباهنگی روبه‌رو شده بود به آرزویش رسیده بود. ما بر این باوریم که نقاش دریافت را مکاشفه خود را روی بوم می‌آورد. ما در آثار شباهنگی درون شفاف او را دریافت می‌کنیم.

بخش پایانی این مراسم به تجلیل از جلال شباهنگی و رونمایی از کتاب آثارش اختصاص داشت و پس از آن نمایشگاه آثار او در فرهنگستان هنر گشایش یافت.

انتهای پیام/