استاندارد آلایندگی خودروهای سواری چیست؟
اعمال سیاستهای سختگیرانه در تعریف و تعیین استاندارهای آلایندگی خودرو سبب میشود که حجم آلودگی هوای منتشره از آنها کاهش یابد و در نتیجه ساکنان شهر از هوای مطلوبتری برخوردار باشند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سازمان حفاظت محیط زیست کشورهای جهان میزان یا نرخ خروجی آلایندههای گوناگون از اگزوز خودروها را بر حسب گرم بر ثانیه (gr/sec) یا گرم بر کیلومتر پیموده شده (gr/km) و در شرایط موتور گرم و موتور سرد تعریف کردهاند. در بسیاری از موارد این استانداردها برای خودروهای گوناگون در شرایط « روی جک و در کارگاه» تعیین شده است. تحقیقات اخیر در اروپا و استرالیا میزان نرخ خروجی آلاینده از اگزوز یا (Emission Rate) در شرایط رانندگی و در چهار حالت ایستا، آغاز حرکت (شتاب گیری)، در حرکت با سرعت ثابت، در توقف (شتاب کاهی) تعریف و تعیین شده است.
نخستین استانداردها برای آلایندههای HC (هیدروکربنها) و CO (مونواکسیدکربن) از سال 1966 در ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا و به ترتیب 5/9 و 51 گرم بر کیلومتر معرفی شد. در آن سالها هیچگونه استانداردی برای سایر آلایندهها وجود نداشت. نخستین استاندارد آلایندههای خانواده NOx (ناکس) نیز در سال 1971 و در کالیفرنیا با 2/6 گرم بر کیلومتر معرفی شد.
از آن سالها تاکنون تغییرات و کاهش قابل توجهای در آلایندههای خودوریی ایجاد شده است. برای مثال در آمریکا در سال 1983، استانداردهای HC ،CO و NOx به ترتیب 0/41، 3/4 و 1 تعریف و نسبت به استانداردهای قبلی تقلیل یافته است.
بر اساس گزارش شرکت کنترل کیفیت هوای تهران، طی همین سالها کشورهای ژاپن، استرالیا و کشورهای اروپایی نیز در زمینه سختگیرانهتر کردن استانداردهای خروجی اگزوز اتومبیلها اقدامات مهمی انجام دادهاند. با معرفی استانداردهای یورو 1 (سال 1992)، یورو 2 (سال 1996)، یورو 3 (سال 2000)، یورو 4 (سال 2005) و یورو 5 (سال 2008) کاهش عمدهای در استاندارد ذرات معلق (PM) و خانواده NOx پدید آمده بهطوریکه که مقادیر PM و NOx در استاندارد یورو 4 به ترتیب 0/1 و 0/06 گرم بر کیلومتر و در یورو 5 به کمتر از 0/1 و 0/02 گرم بر کیلومتر رسید.
منبع:ایسنا
انتهای پیام/