«تقصیرِ تحریم است؟» | بلایی که مسئولان سر صنعت نساجی آوردند
در روزگاری که دولتمردان سیاست‌زده می‌خواهند ناکارآمدی خود را به گردن تحریم بیندازند، فعالان صنعت ویران‌شده نساجی نه‌تنها سهم قابل‌توجهی برای تحریم در مشکلات این صنعت قائل نیستند، بلکه برخی معتقدند تحریم در مواقعی کمک هم کرده است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، این روزها اقتصاد کشور و مردم گرفتار مشکلات عدیده هستند ولی برخی مسئولان با دادن آدرس‌های غلط درپی ترویج این نظر هستند که مشکلاتی که در سال جاری گریبانگیر اقتصاد کشور شده است، نتیجه تحریم‌های آمریکا بوده و سوء مدیریت مسئولان نقش حداقلی دارد، این در حالی است که بسیاری از مشکلات اقتصادی کشور و مردم، هیچ ربطی به تحریم ندارد یا کمترین اثر را از تحریم می‌بیند.
یک مشکل اصلی اقتصاد کشور این روزها رکود تولید است که اکثر صنایع کشور با آن روبرو هستند، از جمله صنعت نساجی که طی سالیان متمادی گذشته به دلیل بی توجهی دولت و سیاستگذاری های غلط اقتصادی به حال و روز بدی دچار شده است و بخش عمده مشکلات امروز صنعت نساجی هم هیچ ربطی به تحریم ندارد، چرا که بدون تحریم هم صنعت نساجی همین حال و روز را داشت.
فعالان این صنعت باسابقه می‌گویند نفس هایش به شماره افتاده اما هیچ اراده‌ای برای حل مشکلات این صنعت در دولت وجود ندارند گویی صنعتی ناتنی است که محکوم به تعطیلی بوده و نباید توسعه ای پیدا کند.
صنعت نساجی در ایران دارای قدمتی طولانی و یکی از مهمترین بخش‌های اشتغال‌زا است. این صنعت در کشورهای توسعه یافته در میان نیازهای اساسی اقتصادی در درجه‌ی سوم اهمیت پس از موادغذایی و مسکن قرار دارد و نقش بالایی در ایجاد ارزش افزوده‌ی صنعتی و افزایش صادرات غیر نفتی ایفاء می‌کند. همچنین میزان سرمایه‌گذاری ارزی برای ایجاد یک شغل در صنعت نساجی هم در مقایسه با مابقی صنایع همچون خودروسازی، بسیار پایین است. با توجه به این موضوعات رشد صنعت نساجی باید مورد توجه جدی دولت قرار گیرد اما هنوز خبری از حمایت از این صنعت پر اهمیت در کشور نیست و ایجاد موانع جدید فعالان این حوزه را دلزده تر از گذشته کرده است.
اما به راستی دلایل اصلی مشکلات امروز صنعت نساجی چیست؟
امروز تولیدکنندگان صنعت نساجی و پوشاک از سخت‌گیری بانک‌ها در ارائه تسهیلات، کوتاه بودن دوره بازپرداخت، کمبود مواد اولیه و نوسان قیمتها به‌عنوان مهمترین موانع رونق و پویایی صنعت نساجی یاد می‌کنند. علاوه بر این تعهدات ارزی و سیاست‌های متغییر دولت در زمینه نرخ ارز هم بر حجم مشکلات آنها اضافه کرده است.
شیبانی نایب رئیس انجمن صنایع نساجی در همین ارتباط معتقد است: بزرگترین مشکل ما تحریم های داخلی، محدودیت ها و دستورالعمل هایی است که با آنها روبرو می شویم والا تحریم های خارجی بیشتر به ما کمک کرد و به ما انگیزه داد. امروز قاچاق رقیب صنعت نساجی و پوشاک است باید کاری کنیم که محصولات داخلی از لحاظ قیمت و کیفیت چنان مطلوب باشد که بتواند با جلب رضایت خریداران داخلی، کالای قاچاق را از فهرست انتخاب مردم حذف کند.
*رئیس انجمن نساجی|بانک جهانی 3 دهه پیش فاتحه صنعت نساجی ایران را خوانده بود
*به نعمت‌زاده گفتم ترکیه دارد ما را لُخت می‌کند، چرا متوجه نیستید؟
بصیری رئیس انجمن نساجی هم با ابراز اینکه "امسال پنجمین سال رکود را پشت سر می‌گذاریم"، می‌گوید: بلایی که تعرفه ترجیحی سر ما آورد اصلاً قابل گفتن نیست. من به آقای نعمت‌زاده گفتم "این ترکیه دارد ما را لُخت می‌کند"! نعمت‌زاده گفت "حالا که ما با هزار بدبختی یک شرکت خارجی پیدا کردیم که حاضر به سرمایه گذاری در ایران است آن را هم فراری می‌دهید؟!"، گفتم "آقا، اینها دارن ما را لُخت می‌کنند! شما چرا متوجۀ این قضیه نیستید؟".
وی معتقد است"اگر دولت به من اختیار می‌داد به‌روح پدر و مادرم در سه سال نساجی ایران را درست می‌کردم، اما متأسفانه اجازه نمی‌دهند"، با ادامه این شرایط درِب تمام کارخانجات نساجی به‌زودی بسته می‌شود که ان‌شاءالله آن روز زنده نباشم.
بصیری می گوید: ما تا سال 1364 تا 1365 اصلاً معضلی به‌نام قاچاق نداشتیم. ما به آلمان و ایتالیا صادر کردیم این در حالی است که استاندارد آلمان و ایتالیا بسیار بالا است، استاندارد فرانسه و انگلیس خیلی بالاست، ما بزرگترین صادرکنندۀ لباس پلیس کشور انگلیس بودیم. انگلستانی که خودش تولیدکنندۀ پارچۀ فاستونی دنیا بود، خریدار لباس فاستونی پلیس از ایران بود. ما از سال‌های 48 تا 54 صنعت نساجی کشور در بازارهای صادراتی حرف برای گفتن داشت. از سال 1332 و توجه جدی سازمان برنامه و بودجه به صنعت نساجی تعداد کارخانه‌های این بخش افزایش پیدا کرد و تا سال 57 به 8 هزار واحد نساجی رسیدیم. این آمار شوخی نیست چه بلایی به سر ما آوردیم که امروز توان فعالیت نداریم!! امروز تولید پنبه کشور از 254هزار تن به 50هزار تن رسیده، از آن طرف تعداد کارخانجات هم بیشتر شده است. با درنظرگرفتن جمعیت 80میلیونی کشور ما حداقل به 1 میلیارد و سیصد میلیون پارچه نیاز داریم که برای تولید این پارچه‌ها 180هزار تن تا 200هزار تن پنبه باید تهیه شود. اما ما پنبه نداریم!
وی با اعلام اینکه متأسفانه در حال حاضر به‌جای حمایت از تولیدکننده مدام آنها را ملزم به پرداخت مالیات‌های غیرمنطقی آن‌هم با دلیل ماشین‌آلات می‌کنند، افزود: این موضوع واقعاً تأسف‌بار است. با ادامه یافتن این شرایط درِب تمام کارخانجات نساجی به‌زودی بسته خواهد شد، البته با این قوانین به دو سه سال هم طول نمی‌کشد. می‌دانید 7 کیلو چک برگشتی یعنی چه؟ یک کارخانه دار با سابقه می‌گفت "من با این چک‌ها چگونه تولید کنم؟ سرمایۀ من یک مشت کاغذ است، چه‌کسی را به زندان بیندازم؟"، می‌گفت "من می‌توانم پول کارگر، پول بیمه و پول برق و آب بدهم؟"، در نهایت کارخانه را بست و رفت.
دانایی هوشیار مدیرعامل شرکت حجاب شهرکرد هم با اعلام "اگر فقط از صنعت نساجی حمایت واقعی کنند همین برای ما کافی است"، گفت: صنعت و تولید حمایت می‌خواهد نه صدقه. در طول سال‌های اخیر بی‌مهری‌های زیادی نسبت به صنعت نساجی کشور شده اما علی‌رغم تمام این اذیت‌ها این صنعت هنوز پابرجا باقی مانده است، به اعتقاد او "هرساله حجم عظیمی از منسوجات وارد کشور می‌شود و کسی پاسخگو نیست. علاوه بر این از روشهای رسمی و غیررسمی، آزاد و قاچاق با اشکال مختلف انواع منسوجات وارد این کشور می‌شود، با وجود این‌همه سختی صنعت نساجی کشور هنوز پا برجاست. اما سؤال اینجاست؛ چرا کسی از صنعت نساجی که این‌همه منسوجات خارجی وارد کشور می‌شود حمایت نمی‌کند؟! اگر امروز به وضعیت صنایع کشور نگاه کنید به این نتیجه می‌رسید که به هیچ صنعتی به‌اندازه نساجی و پوشاک جفا نشده است".
وی می گوید: هر زمان که صحبت حمایت از صنعت نساجی می‌شود، همه فکر می‌کنند ما وام، اِستمهال یا کسب یک امتیاز می‌خواهیم در حالی که اصلاً این‌گونه نیست همه چیز پول نیست به‌قول معروف نمی‌خواهیم کسی دست ما را بگیرد، پایمان را رها کند و فقط از صنعت نساجی حمایت واقعی کنند همین برای ما کافی است، گدایی هم نمی‌کنیم، انتظار داریم اگر می‌خواهید کشور توسعه پیدا کند باید حمایت کنید.
دولت دارد فاتحه صنعت پوشاک را می‌خواند
افتخاری یک عضو انجمن صنایع پوشاک نیز با تأکید بر اینکه اگر تصمیم جدی برای تأمین مواد اولیه واحدهای تولیدی پوشاک گرفته نشود فاتحه این صنعت را باید خواند، گفت: در حال حاضر کف کارخانه مواد اولیه کافی وجود ندارد و هیچ کس هم پاسخگوی این شرایط نیست.
*تخلفات مناطق آزاد در جنگ با "نساجی"، از کارخانه‌های صوری تا گم‌شدن محموله 900تنی
شهریاری نایب‌رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با بیان "امروز صنعت پوشاک با افزایش واردات در حال نابودشدن است و نمی‌دانیم برای نجات خود چه کنیم" گفت: کجای قانون مناطق آزاد واردات کالای ساخته‌شده عنوان شده است؟
*چرا کسی به داد صنعت پوشاک نمی رسد؟/ دبیر اتحادیه نساجی: مواد اولیه‌‌ای برای تولید نداریم
قدیری دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک با اشاره به اینکه نگرانیم با حذف تولیدکننده داخلی از بازار حضور کالاهای قاچاق در کشور افزایش بیشتری پیدا کند، گفت: ما مواد اولیه ای برای تولید نداریم هیچ کس هم به این موضوع اهمیت نمی‌دهد.
وی با اعلام اینکه در حال حاضر مهمترین مشکل صنعت پوشاک کشور بحث تأمین مواد اولیه و نقدینگی واحدهای تولیدی بخصوص واحدهای تولیدی بزرگ است ، می گوید: منابع مادی واحدهای تولیدی به یک سوم کاهش پیدا کرده از طرف دیگر تأمین مواد اولیه نیز به سختی آن هم به صورت نقدی صورت می‌گیرد که همین موضوع نیازمندی واحدها را به نقدینگی پررنگتر کرده است.
به اعتقاد قدیری فقط 60 میلیون دلار از کالاهای پوشاک از مبادی رسمی و حدود 3 میلیارد دلار از مبادی غیر رسمی وارد کشور می‌شود این آمار نشان می دهد دولت باید فکر اساسی برای قاچاق پوشاک کند.
*تحریم بهانه است آقایان اراده‌ای برای حمایت از صنعت نساجی ندارند
افتخاری به عنوان یکی از فعالان صنعت پوشاک کشور در همین ارتباط با اعلام اینکه امروز بیش از 95 درصد از مشکلات صنعت نساجی کشور متوجه مسائل داخلی است، می‌گوید: امروز فقط تولیدکنندگان برای انتقال ارز و خرید بخشی از مواد اولیه خود با مشکلاتی روبرو هستند که این موضوع را خود با راه حلهایی حل می‌کنند اما مشکل اساسی مسائل داخلی کشور است که امکان فعالیت را از آنها گرفته است.
وی با بیان اینکه تمام مسائل داخلی صنعت نساجی متوجه عدم سیاست گذاری های درست دولت، عدم اجرای صحیح سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومت و عدم توجه به تولید داخل است، افزود: بحران امروز صنعت نساجی متوجه رفتارهای خود مدیران است. ایران بیش از 80 میلیون جمعیت دارد اما نباید ما یک سوم بازار خود را در اختیار کالاهای قاچاق قرار دهیم.
*چرا برای کالاهای قاچاق فرش قرمز پهن کرده‌اید؟
این کارشناس صنعت پوشاک با تأکید براینکه ما چرا فرش قرمز برای کالاهای قاچاق در کشور پهن کرده‌ایم گفت: امروز روابط ایران با کشور عراق و سوریه خوب است چرا ما نباید از پتانسیل این کشورها برای معرفی پوشاک ایرانی و فروش آنها استفاده کنیم. چرا هیچ کس دیپلماسی موثری برای حضور تولیدکنندگان داخلی در بازارهای کشورهای منطقه انجام نمی‌دهد.امروز ترکیه و عراق در تلاش برای کسب بازارهای کشورهای منطقه هستند و جای ایران در این شرایط بسیار خالی است.
وی با اعلام اینکه متأسفانه مسئولین ما همچنان منتظر چشمک اروپاییان هستند، افزود: صنعت پوشاک موتور محرک اقتصاد کشور به حساب می‌آید که حمایت از آن می‌تواند نقش زیادی را در اقتصاد کشور ایفا کند.
افتخاری در ادامه صحبتهای خود با تأکید براینکه چرا دسترسی تولیدکنندگان را به مواد اولیه سخت کرده‌اید اظهار داشت: امروز تولیدکنندگان پوشاک کشور 10 ماهی است که برای تأمین مواد اولیه خود با مشکل روبرو هستند حال در این شرایط وقتی به سختی تأمین مواد اولیه انجام می‌شود چرا هیچ حمایتی برای محصولات آنها در سطح بازار نیست چرا باید قاچاقچی و واردکننده مهره اصلی بازار باشند.
* تحریم بهانه و توجیه برای عدم حمایت از صنعت نساجی است
وی در ادامه صحبتهای خود با تأکید براینکه امروز 100 درصد مشکلات صنعت نساجی کشور متوجه نبوده سرمایه در گردش است، افزود: به نظر می‌رسد دولت تمایلی به حمایت از این صنعت ندارد. بیشتر صنعت نساجی را یک صنعت ناتنی و یا بچه سرراهی می داند.
افتخاری با اشاره به اینکه امروز تحریم یک بهانه و توجیه جهت عدم حمایت از صنعت نساجی است گفت: سوءمدیریت‌ها صنعت نساجی را به جایی رسانده که امروز نتواند در مقابل ترکیه قد علم کند این درحالی است که تاریخ صنعت نساجی کشور سابقه ای بسیار بالایی نسبت به ترکیه دارد اما حمایت دولت ترکیه از این صنعت باعث شده تا دو میلیون اشتغال در این کشور ایجاد و سهم پوشاک 18 درصد اقتصاد ترکیه باشد.
وی با انتقاد از اینکه آقایان صنعت پوشاک و نساجی کشور را جدی نگرفته و حمایت از آن را یک امر بدیهی نمی‌دانند گفت: چرا در یک مقطعی مشوق‌های صادراتی برای تولیدکنندگان نساجی کشور متوقف شد چرا دولت به جای حمایت فقط موانع جدید پیش پای تولیدکنندگان می‌گذارد. به نظر می‌رسد آقایان هیچ مجالی به تولید کننده نداده و فقط تمرکز خود را بر روی واردات قرار داده‌اند.
افتخاری با اعلام اینکه صنعت نساجی قبل از تزریق پول نیازمند بازار است، گفت: ما نمی‌گوییم پول می‌خواهیم بلکه نیازمند بسترسازی دولت برای فعالیت در بازار هستیم. صنعتی که فقط به دریافت پول بسنده کند به هیچ عنوان موفق نخواهد بود.
وی با اعلام اینکه قبول ندارم تحریم مشکلات صنعت نساجی را بیشتر کرده است گفت: هنوز سوءمدیریت‌ها در بخش نساجی کشور غوغا می‌کند اگر فقط از این صنعت حمایت شود به طور حتم وضعیت آن بهبود یافته و رشد اشتغال در کشور فراهم می‌شود اما متأسفانه آقایان هیچ اعتقادی به حمایت از صنعت نساجی کشور ندارند.
* آمنه هادی پور
انتهای پیام/
