نقد جسورانه "مستوری" را جذاب کرده است
مراسم نقد کتاب «مستوری» نوشته صادق کرمیار در موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا, در جدیدترین برنامه های سهشنبههای کتاب, مراسم نقد رمان مستوری امروز سه شنبه 25 دی ماه با حضور صادق کرمیار نویسنده کتاب و محمدگودرزی منتقد در موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد.
در ابتدای جلسه نقد و بررسی این کتاب صادق کرمیار گفت: مستوری را در سال 78 را نوشتم و این کتاب درباره زندگی شهید زین الدین است و تحقیقات ام را همان موقع آغاز کردم و البته اطلاعاتی را نیز داشتم و بعد از تحقیقات نگارش را شروع کردم.
وی ادامه داد: بخشی از کتاب مربوط به نوع مدیریت اقتصادی در زمان حال است البته آن زمان نیز مسائلی داشتیم که فکر نمی کردم به این بحران برسد.
کرمیار با اشاره به اینکه نوشتن کتاب را چند سالی کنار گذاشتم و در سال 94-95 آن را بازنویسی کردم، گفت: رمان وقتی نوشته می شود به تعداد نویسندگان آن منتشر می شود و برخی از شخصیت ها فقط برای خانواده نیستند مانند شهید زین الدین، ایشان متعلق به همه جامعه است و ما نمی توانیم وی را محصور به خانواده کنیم و مسائل دیگر را بیان نکنیم.
نویسنده کتاب اظهار کرد: در حوزه ادبیات آن موضوعاتی که لازم بود در این کتاب آوردم تا به چارچوب کتاب کمک کند. وظیفه من نبوده است که مسائل را مانند شبکه های اجتماعی بازگو کنم.
محمدگودرزی منتقد این کتاب در ادامه جلسه گفت: این کتاب رئالیستی است البته ما نباید انتظار داشته باشیم زندگینامه شخصیت اصلی داستان عینا در کتاب آورده شود .
گودرزی با بیان اینکه کتاب مستوری علاوه بر مطالعات ادبی، ارزش مطالعات فرهنگی نیز دارد، ادامه داد: واقعیت به اضافه تخیل، می شود رمان اما نباید از پایگاه واقعی خودش دور شود همچنین نمی توان 100 درصد منطبق با واقعیت نوشته شود .
وی با اشاره به اینکه از لحاظ موضوعی این کتاب سیاسی-اجتماعی است و بحث دفاع مقدس و تبعات آن در متن این کتاب بارز است، افزود: شیوه روایت رمان در 14 فصل است و یک راوی مرکزی در این کتاب می بینیم.
گودرزی اظهار کرد: راوی گاهی در این کتاب مشاهدات مستقیم خودش را بیان می کند و گاهی در مقام دانای کل قرار می گیرد. در این کتاب فقط صحبت های سیامک نیست بلکه راوی هم نظر خودش را می گوید در واقع راوی علاوه بر شنیده های خود، با ذهن خودش مسائل را آب و تاب می دهد.
وی با بیان اینکه شروع رمان با سخنانی درباره عشق، انتظار، تولد و مرگ است، گفت: در این کتاب بازیگوشی روایی داریم اما منفی نیست. این کتاب همانطور که نویسنده می گوید قابلیت فیلم شدن نیز دارد از این رو ماجرا برای خواننده تصویرسازی می شود.
گودرزی تاکید کرد: راوی در ابتدا زندگی سیامک را می بیند اما در ادامه کتاب افراد دیگر نیز هم مرکز قرار می گیرند. در این کتاب به ماجرای زندگی پس از جنگ رزمندگان و نگاه امروز شان و اینکه در حال حاضر چگونه فکر می کنند پرداخته است.
وی با اشاره به اینکه گاهی نثر رمان در ارتباط گرفتن با کتاب لطمه می زند، گفت:اما در این کتاب نثر روانی وجود دارد که با زبان ناپیدا مواجه می شوید همچنین ضرب آهنگی در رمان وجود دارد و نسبتا حرکت رمان را تند می کند و در جمله ها و کل پلات مشخص است.
گودرزی تصریح کرد: در این کتاب از فلش فوروارد استفاده می شود به طوری می گوید در آینده این اتفاق خواهد افتاد و کنجکاوی هایی را ایجاد می کند و باعث می شود خواننده آن را دنبال کند.
وی با تاکید بر اینکه کتاب مستوری نثر روان، تعلیق های زیاد و قابلیت تصویری بودن دارد، گفت: نویسنده کتاب داستان گوی خوبی است اما برخی از نویسندگان نمی توانند داستان را به خوبی بازگو کنند.
گودرزی بیان کرد: فصل اول کتاب با شخصیت ها و مسائلی آشنا می شویم و تعلیق هایی ایجاد می شود که برای خواننده جذابیت ایجاد می کند و خواننده را معلق می کند و این برای خواننده جذابیت ایجاد می کند.
وی با اشاره به اینکه در بخشی از کتاب رخ داد نامتعارفی ایجاد می شود که بنده نتوانستم آن را درک کنم، ادامه داد: موضوعی که این داستان را جذاب می کند نقد جسورانه نویسنده است. این کتاب کاملا رمان است و ماجرای کتاب با زندگی شهید زین الدین در هم تنیده شده است و تلفیق داستان های موازی از مهارت های نویسنده است.
گودرزی تاکید کرد: در رمان نوشتن باید تکنیک چکیده رعایت شود و باید ماجراهایی در چند سطر و کوتاه بیان شود که در این کتاب به خوبی رعایت شده است، همچنین در پایان رمان همه مسائل مشخص می شود و داستان ها رمزگشایی می شوند و خواننده را در برزخ نگه نمی دارد.
وی با بیان اینکه مهارت نویسنده تفکیک میان شخصیت ساده و جامع داستان است که در این کتاب نویسنده مناسب به کار گرفته است، گفت: در این کتاب شخصیت ها براساس نقش شان در متن تعریف شده اند.
گودرزی با تاکید بر اینکه این رمان خواندنی و گیرا است، بیان کرد: رمان با ظرافت به شخصیت ها می پردازد و قرار نبوده این کتاب مانند مقالات سیاسی نوشته شود.
انتهای پیام/