ناهماهنگی ادارات حمایتی در رسیدگی به کودکان کار در ارومیه
کودکان کار یکی از گروههای حساس جامعه هستند که بیتوجهی به آنان آسیبهای جدی و انکارناپذیری را به جامعه وارد میکند، این کودکان زندگی کودکانه خود را با انجام کارهای طاقتفرسا سپری میکنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، کودکان کار و خیابانی یکی از حساسترین گروههای موجود در جامعه کنونی هستند چرا که در معرض بسیاری از آسیبهای جدی روحی، روانی و جسمی قرار میگیرند.
کودکان کار کودکانی هستند که از ابتداییترین حقوق خود در بسیاری از زمینهها محروماند، این کودکان مانند سایر کودکان تحصیل نمیکنند، بازی و تفریح ندارند، لباسهای زیبا با کفشهایی که برق میزند نمیپوشند این کودکان گاه تنها نانآور خانواده هستند که بار مسئولیت یک زندگی را با شانههای نحیف خود به دوش میکشند و گاه تبدیل به ابزاری برای برخی سودجویان میشوند که شبها قبل از رسیدن به مقصد نهایی برای خواب ثمره ساعتها خواهش التماسشان از عابران و رهگذران برای خرید یک شاخه گل، یک فال حافظ یا یک دستمالکاغذی را از آنان میگیرند.
بر اساس تحقیقات انجامشده بیشتر کودکان کار کودکانی دارای خانواده هستند که تحت تأثیر فشارهای طاقتفرسای اقتصادی با میل و رغبت خود و برای کمک به خانواده و برخی دیگر بازور و الزام والدین بهکار در خیابان و داشتن شغلهای کاذب روی میآورند.
درواقع این کودکان کارگرانی هستند که روزانه در میان انبوهی از سردرگمی آینده ایده آل خورد را در پشت چراغقرمز چهار راههای بزرگ کلانشهرها جای میگذارند و سعی در گذران هرچه بهتر زندگی غبارآلود خود با پاک کرد غبار از شیشه اتومبیلهایی دارند که حتی قدشان نیز به آنان نمیرسد میکنند.
معضل اجتماعی کودکان خیابانی در برخی شهرهای آذرباجان غربی
آذربایجان غربی یکی از کلانشهرهایی که معضل اجتماعی کودکان خیابانی در آن به چشم میخورد، این کودکان که اغلب در رده سنی 7 تا 14 سال قرار دارند روزانه بیش از 7 سال کار میکنند که این مسئله علاوه بر خطرساز بودن برای سلامت جسمی آنان زمینه بازماندن این کودکان از تحصیل را که پس از چند سال آینده سرزمین در دستان آنان قرار میگیرد را نیز فراهم میکند.
مسئله تحصیل در جدول زندگی این کودکان در رده آخر قرار گرفته و آنان کمترین توجه را به تحصیل و سلامت جسمی خود میکنند بهطوریکه گاه روزانه یک وعدهغذای گرم نیز نمیخورند و در سرما طاقتفرسای استانی که در یکی از مناطق کوهستانی کشور قرارگرفته، در گرمای نفس گیره تابستان و آن زمانی که همسالان آنان در فکر تهیه کاردستیهای مدرسه و کارتونهای تلویزیونی هستند مشغول به کار میشوند.
محل زندگی این کودکان اغلب در حاشیه شهرها قرار دارد و برای رسیدن به محل کار خود روزانه مسافت زیادی را طی میکنند زمانی که با یکی از این کودکان در ایستگاه اتوبوس مواجه شدم دستان یخزده و قرمز شدهاش با کلاه بافتنی طوسی رنگش که تار پود جداشده آن تقریباً چشمانش را پوشانده بود توجهم را جلب کرد اولین سؤالی که به ذهنم رسید این بود که چه چیز یا کسی این کودک را مجبور به کار در این هوای بیرحم کرده است و چرا در این ساعت از روز در مدرسه حضور ندارد؟ همین سؤالات سبب آشنایی من با علی، پسر کوچک دستفروش شد.
50 درصد کودکان کار در ارومیه سابقه کودکآزاری دارند
علاوه بر خطرات جسمی و روحی که کودکان کار یا خیابانی را تهدید میکند، آمارهای تکان دهندهای در کشور و نهایتاً در استانها مبنی بر کودکآزاری 90درصد کودکان کار منتشر شد و همین مسئله زنگ خطری برای یک آینده نامعلوم برای کشور را به صدا در آورده است.
مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی در جلسه کارگروه سازماندهی متکدیان و کودکان کار استان گفته: 266 کودک کار و خیابانی در ردههای سنی 7 تا 14 سال در ارومیه جمعآوری شدهاند که از تعداد ذکر شده یک مورد کودک غیر ایرانی بوده است.
سعید فریور میافزاید: 70 درصد از 266 کودکی که توسط بهزیستی جمعآوری شدهاند در کنار خانواده زندگی میکنند و فقط پنج نفر از آنان پدر و مادر خود را از دست دادهاند و 55 درصد از آنان که 148 نفر از کودکان را شامل میشود را دانشآموز مقطع ابتدایی را شامل میشود و علاوه بر آن 25 تن از این کودک نیز ترک تحصیل کردهاند.
وی درباره کودکآزاری در میان کودکان جمعآوریشده نیز میگوید: متاسفانه از تعداد یاد شده 123 کودک سابقه یک بار و 21 کودک بیش از چند بار کودکآزاری داشتهاند.
عدم همکاری کمیته امداد در رسیدگی به کودکان کار آذربایجان غربی
فریور با اشاره به این موضوع که در طرح عیدانه در اسفند سال گذشته برای 250 نفر به مبلغ 180 هزارتومان عیدی پرداخت شد گفته است: در سال گذشته 55 میلیون تومان برای کمک هزینه درمان و تحصیل کودکان کار مددجو تعلق گرفته بود و در طرح مهرانه نیز 50 میلیون تومان برای حمایت از تحصیل167 کودک مددجو نیازمند و بازمانده از تحصیل پرداخت شد.
وی میافزاید: در سال گذشته علاوه بر ارومیه در خوی و بوکان 30 کودک کار شناسایی و سازماندهی شد.
مدیرکل بهزیستی آذربایجان غربی معتقد است: عدم همکاری کمیته امداد در رسیدگی به کودکان کار، عدم همکاری پزشک متخصص، عدم اطلاعرسانی در صورت مشاهده کودکآزاری و عدم تأمین فضای فیزیکی برای آموزش کودک وخانوادهها ازجمله مشکلات در این زمینه است که عزمی همگانی را میطلبد.
لزوم شناسایی راهکار مناسب و هدفمند برای حل معضل کودکان کار
با توجه مسائل مطرحشده لزوم شناسایی و عملی کردن یک راهکار مناسب و هدفمند برای سازماندهی کودکان کار ضرورت مییابد.
معاون امور اجتماعی بهزیستی آذربایجان غربی نیز به این موضوع اشاره کرد ومیگوید: تأمین اعتبار لازم برای حمایت از خانوادههای کودکان کار، برخورد قانونی با متکدیان و سوءاستفاده کنندگان از کار کودکان و برنامهریزی مناسب برای ایجاد اوقات فراغت کودکان و کمکرسانی به آنها در مناطق محروم و حاشیهنشین در کاهش کودکان کار مؤثر است.
مهرداد مطلبی میافزاید: ساماندهی و تعیین فضا برای نگهداری این کودکان بر عهده شهرداری است و 11 دستگاه نیز در این سازماندهی نقش دارند که ایفای نقش درست این سازمانها نتایج مؤثری در پی دارد.
تحمیل بلوغ زودرس اجتماعی به کودکان کار
این کودکان به هیچ وجه نیاز به ترحم ندارند چراکه با اینکار ممکن است غرور آنانخدشهدار شو اما افرادی که خواستار کمک به آنان هستند میتوانند گاه با دادن مقداری مواد خوراکی مفید به سلامت جسمی آنان کمک کنند.
دکترای تخصصی روانشناسی میگوید: کودکان کار اغلب از جوامع فقیر رشد پیدامیکنند و معمولاً تورم زیاد و وضع اقتصادی نامناسب آنان را مجبور به انتخابشغلهای نامناسب میکند که در این میان برخی افراد سودجو با به کار گیری این کودکان که زیر سن قانونی هستند به سوددهی بیشتر میاندیشند.
محمدرضا رضایی میافزاید: به کار گیری این کودکان در هر عنوانی کاملاً اشتباه بوده و کودکی آنان را غارت میبرد که در این زمینه نیز لازم است دولت با تأمین معیشت آنان زمینه تحصیل و زندگی بی دغدغه را برای این کودکان فراهم کند.
این مشاور ارشد خانواده معتقد است: این کودکان معمولاً مجبور به ورود زودهنگام به دنیای کار هستند که در این میان بخش فنی و حرفهای بهترین انتخاب است که دولت نیز با اقدامات ویژه میتوان زمینهساز این عمل باشد.
متخصص هوش هیجانی میگوید: کودکان کار که روزانه با چندین تن آنان واجه میشویم از سلامت روانی کافی برخوردار نیستند و بلوغ اجتماعی زودرس به آنان تحمیل شده است که به ناچار و زودتر از موعد احساس مسئولیت کرده و مشغول به کار میشوند.
گزارش از مریم مرادی
انتهای پیام/ ع