نوروز در بلوچستان| قصرقند؛ نگین کویر، پیوند تاریخ و طبیعت+تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از چابهار؛ قصرقند، نگین بلوچستان، شهر قنات‌‌ها، باغ‌ها، آبشارها، قلعه‌ها، تاریخ و طبیعت را پیوند می‌دهد، در استانی که 20 سال است درگیر یک خشکسالی همه‌جانبه و فراگیر شده، قصرقند یعنی قدرت خداوند در دل کویر بحران‌زده از خشکسالی.

بالاترین میزان آب زیرزمینی و رو زمینی را در استان زیان دیده از خشکسالی سیستان و بلوچستان دارد؛ در مرکز بلوچستان است، 95 کیلومتری راسک مرکز شهرستان سرباز و 60 کیلومتری نیکشهر، چندسالی ست شهرستان شده، 62 هزار نفر جمعیت دارد و تشکیل شده از سه بخش مرکزی، تلنگ و ساربوک.

جاذبه‌هایش بی‌نظیر است، طبیعتش منحصر به فرد؛ سنگ‌نگاره‌های کاجو، کوه‌های چوپ چوک و کَت، خانه‌های بوم‌گردی و آبشار کرگرو، درختان انار شیطان، سفال هُلنچکان و کلک، قلعه‌های پُگ، قصرقند و شارک، 8 رشته قنات کنارهم و باغ‌ها و مزرعه‌ها، همه و همه جاذبه‌هایش هستند.

به مرکز شهرستان قصرقند می‌رسیم، شهر قصرقند، شمالش سنگ‌نگاره‌های کاجو، شگفت‌انگیز، قدمتش ماقبل اسلام است، می‌گویند انسان‌های اولیه آن‌ها را کنده‌کاری کرد‌ه‌اند تا باهم حرف بزنند، کنده‌کاری‌ها دو انسان ایستاده را نشان می‌دهد، مردم محلی روایت‌های مختلفی درباره‌اش نقل می‌کنند؛ چشم گردشگران و طبیعت‌گردان را می‌گیرد.

قصرقند دو کوه مهم دارد، چوپ چوک یا کله قندی نماد شهر و کُت؛ کوه کٌت بیضی شکل است، مردم محلی به آن گٌپ می‌گویند.

کوه کله قندی

کوه کت

قبل از اینکه بخواهیم شهر قصرقند را ترک کنیم و آبادی‌های اطراف را ببینیم، بد نیست سری به قلعه قصرقند و هشت رشته قنات کنار همِ شهر بزنیم، قلعه قصرقند برای دوره صفویه است، ثبت ملی شده و جزو قلعه‌های سه‌گانه قصرقند است، دوتای دیگرش، پٌگ در روستای پٌگ و شارَک در بخش تلنگ، 50 کیلومتری مرکز شهر.

قصرقند، شهر قنات‌هاست، حتی در اوج خشکسالی بلوچستان هم قنات‌ها جریان داشته‌اند و خیال کشاورزان راحت بود؛ قصرقند 157 رشته قنات دارد، 24 رشته فقط در مرکز شهرستان، مشهورترین‌ها 8 رشته قنات کنار هم در شهر قصرقند؛ مدیکَن، سوردو، رمضان کَن، نوآباد، کَرک‍دان، شوردو، استرآباد و محتاج کن، همه مجاور هم هستند، هرکدام قدمتی 900 تا 1100 سال دارند، شگفت‌انگیز، دهانه‌ها کنارهم و آب‌ها کنارهم در فاصله‌های 20 تا 30 متری از دل زمین خارج می‌شوند، مشهورترین و پرآب‌ترینش کَرکدان است، می‌گویند شتر با بارش در تونل‌های کرکدان رد می‌شود، پدر قنات ایران، پروفسور عبدالکریم بهنیا کارهای ثبت ملی‌اش را می‌کند، گفته شبیه این قنات را در اردکان یزد دیده است.

3 کیلومتری شهر، روستا هٌلنچگان، مرکز سفال، معروفیت و قدمت سفال کَلپورگانِ سراوان را ندارد ولی عالی‌ست، روستاییان با کوره‌های کوچک دست‌ساز به‌شیوه‌ای کاملا سنتی لیوان، پارچ، کوزه و بخوردان می‌سازند و در بازارهای محلی و شهرهای اطراف می‌فروشند، سوخت کوره‌ها هیزم است که روستاییان از اطراف جمع می‌کنند؛ ناگفته نماند در 10 کیلومتری شهر قصرقند، کلک هم دیگر مرکز سفال قصرقند است.

23 کیلومتری مرکز شهر، روستای کَرگرو، بوم‌گردی‌هایش آرامش‌بخش‌ است، صدای آبشار کرگور در بوم‌گردی‌ها می‌آید. 2 کیلومتر مانده به گرکور درختان انار شیطان نمایان می‌شوند، 50 درخت در 4 ردیف منظم، شکوفه‌هایشان شبیه انار است ولی انار نمی‌دهند، محلی‌ها به آن‌ها انار شیطان می‌گویند.

قبل از خارج شدن از شهرستان بدنیست سری هم به یکی‌از رودخانه‌های مهم بلوچستان بزنید، رودخانه کاجو و سدش، زیردان؛ از کوه‌های اطراف ایرانشهر سرچشمه می‌گیرد و چشم امید خیلی از روستاییان است.

قصرقند، تاریخ و طبیعت را پیوند می‌دهند، قدرت خداوند را در طبیعت بحران‌دیده از خشکسالی بلوچستان نشان می‌دهد، شهرهای اطراف می‌گویند کشاورزان قصرقند طعم خشکسالی‌ را نمی‌چشند؛ طبیعت و تاریخ را پیوند می‌‌دهد؛ حمیرا ریگی، سفیر ایران در کشور سلطنت‌نشین بروئنی، دومین سفیر زن تاریخ انقلاب و نخستین سفیر زن اهل سنت ایران تا چند صباحی پیش فرماندار این شهرستان بوده است.

سید امیرحسین عظیمی

انتهای پیام/