بهار ۹۸| سفر نوروزی به جنوب خراسان رضوی؛ وقتی کویر و ییلاق به یکدیگر می‌رسند+تصاویر
مناطق جنوب خراسان رضوی بسیار بکر و دلنشین است و تلفیقی از نقاط کویری و ییلاقی را در یکدیگر جای داده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد، شرق کشور را یکی از مناطق گرم و خشک کشور می‌دانند و در سفر به این مناطق باید منتظر بیابانها و کویر بود اما در شهرستان گناباد در دل کویر مردمان سخت کوشی هستند که با عنایت‌های خداوند در ییلاقاتی سرسبز به سر می‌برند.
سفر به گناباد در کنار جاذبه‌های تاریخی و زیارتی آن به دلیل نزدیکی به رشته کوههای سیاه کوه مناطق ییلاقی زیبایی داشته که در گرمای کویر دل هر گردشگری را خنک و هوای مطبوعش باور نکردنی می‌شود.
کویر گناباد
یکی از جلوه‌های زیبای طبیعت شهرستان گناباد که همزمان جنگل، رودخانه و کوه را در دل خود جای داده کویر آن است، نیمی از مساحت گناباد را کویر و بیابان فراگرفته است، در این میان کویر عمرانی و مناطق همجوار با آن با داشتن جذابیت‌های منحصر به فرد همچون رودخانه کال شور، تاغزارها و جنگل‌های دست کاشت، رمل‌ها و تپه‌های شنی و گونه‌های منحصر به فرد گیاهی و جانوری یکی از مناطق جذاب و مناسب کویرنوردی در استان است.
سیاه کوه هلالی
منطقه حفاظت شده «هلالی» در جنوب شرق شهرستان بجستان و غرب گناباد با وسعتی قریب به 120000 هکتار قرار گرفته است. منطقه ییلاقی سیاه کوه دارای کوههای مرتفع و به هم پیوسته و دره‌های سرسبز و عمیق و چشمه‌سارهای متعدد است؛ از مهمترین گونه‌های جانوری آن می‌توان به آهو ، کل و بز، قوچ و میش، سمور و گربه وحشی اشاره کرد.
پوشش گیاهی منطقه نیز شامل زیره سیاه، کاکوتی، رازیانه،درختان بنه، انجیر، تاغ ، بادامشک و زرشک است. این منطقه به دلیل آنکه در اقلیم نیمه‌خشک و بیابانی قرار گرفته؛ قابلیت‌های خوبی در جهت جذب گردشگری و مسافران عبوری از این منطقه دارد. بهار این منطقه به لحاظ رویش گل‌هایی نظیر لاله و شقایق بسیار جذاب و خیره کننده است؛ دامنه‌های سیاه کوه هلالی و دره نوبهار از جمله مکان‌هایی است که همچون نگینی در حاشیه کویر خودنمایی می‌کند.
تک میدان
روستایی کوهستانی و مرتفع در دهستان کاخک است که 2160 متر از سطح دریا ارتفاع دارد؛ فاصله آن تا مرکز دهستان حداقل 20 کیلومتر و تا مرکز شهرستان حدود 30 کیلومتر است. جمعیت آن به کاشمر، گناباد و تهران و فردوس بیشترین مهاجرت را داشته‌اند؛ روستای مذکور باغات خوب و اراضی حاصلخیزی دارد؛ روستایی زیبا و ییلاقی و بسیار خنک است در کنار ارگ فرود واقع شده و جاذبه‌های زیبایی بویژه در تابستان دارد.
منطقه ییلاقی سنو
یکی از مناطق ییلاقی و خوش آب و هوای گناباد که همواره پذیرای مسافران خسته از یک هفته کار و تلاش است؛ منطقه سرسبز سرآسیاب سنو است؛ این منطقه که در 25 کیلومتری غرب گناباد واقع است در دل خود چشمه معروف سنو را جای داده؛ آنچه که این چشمه را منحصربفرد کرده آب زیاد و با کیفیت آن است؛ معروفیت این چشمه به حدی بوده که پادشاهانی چون نادرشاه و طغرل و بسیاری از کارشناسان داخلی و خارجی را مجذوب خود نموده؛ در مسیر آب این چشمه 7 آسیاب و یک قلعه وجود دارد که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده؛ بعضی از کارشناسان معتقدند آب چشمه سنو از یک دریاچه و غار درون کوههای زرد سرچشمه می‌گیرد؛ غار سنو چیزی شبیه به غار علی صدر همدان و شاید عظیم‌تراز آن باشد که تاکنون مورد کاوش قرار نگرفته است.
تک زو
جغرافیای تاریخی شهرستان و شهرگناباد نشان می‌دهد که این شهرستان در دوران پیش از اسلام معبر داخلی فلات ایران و قسمت‌های شرقی آن محل برخورد و میدان جنگ لشگریان ایران و توران بوده؛ همچنین مشخص است که در کنار این معبر اصلی و جنگی که به وسیله تنگلهای کلات و زیبد به دشت پشن و گیسور و بالاخره به قسمت‌های شرقی ایران می‌پیوسته، آثار تاریخی از جمله قلعه فرود وجود دارد.
قله‌ای که قلعه فرود بر فراز آن قرار دارد؛ رفیع و عظیم به وسیله دوتک (تنگه) از قله‌های اطراف خود جدا شده؛ یکی از این دره‌ها به ‹‹تک زو›› که آبی به همین نام در آن جاری است معروف است؛ این آب آبشارهایی به ارتفاع 3 تا 10 متر تشکیل می‌دهد و قریه کوچکی بنام «زو» را آبیاری می‌کند. دیواره‌های سنگی طرفین آن تا آسمان ممتد بنظر می‌رسد و در بعضی جاها به صورت ایوان مسقف درآمده؛ این منطقه ییلاقی و در 30 کیلومتری جنوب غرب گناباد قرار دارد.
منطقه ییلاقی درب صوفه
«درب صوفه» یا به قول مردم گناباد درصوفه روستای کوچکی است که از نظر موقعیت و زیبایی محل دارای اهمیت است و در فاصله 6 کیلومتری روستای زیبد و 30 کیلومتری غرب گناباد واقع است. سه طرف آن کوه مرتفع قرار گرفته و مشتمل بر درخت‌های بسیار قوی و هوای سرد و منظره و آبشار زیبایی است که حدود 6 متر ارتفاع دارد؛ در انتهای روستا و در دیواره یکی از کوه‌ها متصل به روستا فرورفتگی به عمق 10 متر قرار دارد که شبیه به ایوان و صفه است؛ برخی معتقدند آن را در دوره ساسانیان حفر کرده‌اند و نمونه‌ای از ایوان‌های نقش رستم و بیستون بوده که نیمه تمام مانده؛ در نزدیکی آن در قسمت مرتفع کوه جایی است که گفته می‌شود قبر پیران ویسه است.
انتهای پیام/
