بهمن هاشمی: بازیگر، مجری نمیشود چون نباید به دوربین نگاه کند/ کارآفرینان و تولیدکنندگان اسپانسرهای تلویزیون بشوند
شبکه ایران کالا به تولیدکنندگان و کارآفرینان آنتن میدهد اما میتوانیم برای تولیدات ایرانی فرصت تبلیغ بیشتری بدهیم و حتی اسپانسرهای تلویزیونی شوند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سال 71 به عنوان گزارشگر کار خودش را در صداوسیما آغاز کرد و اولین برنامهای که روی آنتن برد نامش «ساعت 20» بود. بهمن هاشمی در جریان گفتگو با خبرنگار خبرگزاری تسنیمبه این نکته اشاره کرد که «تهران 20» را منوچهر نوذری و هرمز شجاعیمهر اجرا میکردند و بنده بخش ورزشی این برنامه را در طول 54 روز برعهده داشتم. پس از چند ماه در راهروی استودیوهای ضبط و پخش شبکه دو سیما با استاد خسروشاهی و دیگر گویندگان واحد دوبلاژ آشنا شدم که ماحصل این آشنایی ورود به عرصه دوبلاژ بود.
چطور سَر از تیزرهای تلویزیونی درآورد؟!
حالا چطور شد صدای "بهمن هاشمی" محور اصلی تیزرهای سینمایی تلویزیون شد؟ پاسخ این سوال را هم این طور داد: از سال 71 در گروه ورزش فعالیت داشتم تا اینکه تأمین برنامه شبکه 2 سیما بعد از شنیدن صدای من روی تیز فیلم سینمایی "تولد شوم" که از شبکه اول سیما پخش شد از من جهت خواندن تیزرهای فیلمهای سینمایی شبکه دو من دعوت کردند از آن زمان به بعد تاکنون مشغول فعالیت در تأمین برنامه شبکه دو سیما هستم. (اینجا بود که بهمن هاشمی با آن فریادهای دوبلوری «دو، دو، دو» بیشتر شناخته شد)
در بازیگری هم خودش بود و خودش...
بهمن هاشمی تجربه بازیگری را نیز دارد، وی در سال 1386 در یک فیلم سینمایی با نام "دلقک" در نقش یک گزارشگر به ایفای نقش پرداخته و البته بعدها در سریال «پایتخت» نقش مجری تلویزیون را بازی کرد و حمید نعمتالله هم برای فیلم «بیپولی» نقش باجناق شخصیت اصلی (بهرام رادان) را به این مجری تلویزیون پیشنهاد کرد. بهمن هاشمی پیشنهاد داد که در صورتی این نقش را بازی میکنم، نعمتالله انتظار خودِ من را داشته باشد؛ یعنی آنجا هم مجری تلویزیون باشم. اما این نقش به رضا رشیدپور رسید که فقط نقش یک باجناق برنجفروش- فتحالله- را بازی کرد.
او در جریان این گفتگو به دوبله هم پرداخت که دوبله کار هنری اصیل اوست. بهمن هاشمی گفت: تا جان در بدن دارم در خدمت دوبله خواهم بود؛ من دوبله را دوست دارم و همیشه این کار را با انگیزه مانند روز اول انجام میدهم.
مشروح این گپ و گفت را در ادامه میخوانید:
همهچیز سلیقهای شده! باید سلیقه مدیران و تهیهکنندگان باشیم
بهمن هاشمی که این روزها کمتر روی آنتن شبکههای سراسری دیده میشود به دغدغه خودش در شبکه ایران کالا میپردازد؛ او دلش برای تولیدکنندگان و کالای داخلی و ایرانی میسوزد و دوست دارد برای این اقشار بیشتر تلاش کند. او درباره حضور کمرنگ در تلویزیون گفت: بالاخره حضور یک مجری در یک برنامه یا یک شبکه سلیقهای است که به مدیران و تهیهکنندگان برمیگردد. احتمال دارد من ده سال سلیقه مدیر یک شبکهای باشم یا بالعکس کمتر سلیقه تهیهکننده یا مدیری باشم که انگار این روزها چنین رویهای وجود دارد. شاید جزو مجریانی باشم که در ابتدای ورود تهیهکنندگی کردم و یک جریان ساختم به نام جشنوارههای سینمایی در تلویزیون که خیلی پربیننده هم شد. دیگر کار تهیهکنندگی نکردم به جز برنامههای بیرون از سازمان صداوسیما که شاید بیشتر فارغ از سلیقه به تخصص احترام میگذارند.
نیاز به جایزه آنچنانی در مسابقات نیست
وی با اشاره به اینکه بعد از بخش ورزشی وارد برنامههای سرگرمی و مسابقات تلویزیونی شدم، تأکید کرد: پیشنهاد دادند که به بخش سرگرمی و مسابقات تلویزیونی کمک کنم و «الو مسابقه» را اجرا کردم. مسابقات تلویزیونی دیگر به من واگذار شد و البته در عین حال از دوبله و مدیریت دوبله غافل نشدم؛ آخرین فیلمی هم که دوبله کردم نامش «تانکهای مخوف» است که عید نوروز روی آنتن رفت. من در هرکاری که یک پای آن مردم باشند را دوست دارم، یکی از محاسن اصلی مسابقات، مشارکت مردمی است و نیاز به جایزههای آنچنانی نیست. این ایجاد حسّ رقابت و هیجانهای اینچنینی کفایت میکند و اگر در این راستا مسابقات جذاب و کاربردی هم به مخاطبین آموخته شود هم که جزو بایستههای فرهنگساز تلویزیون به شمار میرود.
مدیران ما بایستی به این درک برسند که مجریان پیشکسوت فراموش نشوند
هاشمی در پاسخ به این سوال که چطور شد آنقدر مجریان حرفهای و کاربلد کمرنگ شدند و مجریان تازهوارد نابلدکار که هیچ دوره آموزشی را هم نگذراندهاند جایشان را گرفتند به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: مشکلی نیست که جوانها بیایند و اجرای برنامههای تلویزیونی را برعهده بگیرند. بالاخره میداندار اصلی امروز رسانهملی و حتی عرصههای دیگر جوانها باشند. اعتراضی هم به آمدن جوانها هیچوقت نداشته و ندارم، چون بایستی آزمون و خطا بدهند تا حرفهای و با تجربه شوند. اینجا مدیریتها بایستی دقیقتر عمل کنند و نگذارند حضور مجریان پیشکسوت ما در تلویزیون کمرنگ شوند. چرا که پیشکسوتان ما دارای تجربه هستند و دیگر صرفاً با مطالعاتشان روی صحنه نمیآیند بلکه توأمان با تجربیاتشان جلوی دوربین ظاهر میشوند. مدیرانمان بایستی به این درک برسند که نبایستی این پیشکسوتان فراموش شوند؛ آنها به علاوه مطالعاتی که در رابطه با دانستنیهای اجرای برنامه دارند تجربیات زیادی هم بدست آوردهاند که حیف است به کارگرفته نشود.
مخاطب جوان ما در برابر مجری با تجربه و پیشکسوت، موضع نمیگیرد
وی افزود: حرف مجریان پیشکسوت برای مخاطب جوان ما به خصوص خریدار دارد چون وقتی قرار است یک مجری موضوع اجتماعی را مطرح کند مخاطب از آن فرد با تجربه و پیشکسوت این سخنان را میپذیرد ولی در مقابل جوان تازهوارد، موضع میگیرد. امروز نبایستی هیچکدام مجریان قدیمی و نوستالژی کشورمان کمرنگ بشود و حتی به مدیریت دوبلاژ پیشنهاد دادم جوانی را کنارشان بگذارند کار یاد بگیرد و به یک مدیر حرفهای تبدیل شود. خیلی خوب است که یک جوان در کنار یک پیشکسوت قرار بگیرد و از تجارب و آداب و رسوم یکی دو دهه اجرا، آن مجری جوان بهره ببرد.
بازیگر نمیتواند مجری بشود چون ذاتاً نباید دوربین را نگاه کند
هاشمی در پاسخ به این سوال که امروز تلویزیون را سراسر اشتباهات برخی از مجریان و گفتگوهای بدون محتوا و بدون مدیریت فراگرفته، تصریح کرد: تپق، سوتی و اتفاقات حاشیهای اینچنینی عادی است مثل شغلهای دیگر که مثلاً یک مکانیک آچار خودش را گم میکند گوینده و مجری هم کلام گم میکند یا تپق میزند. ولی امروز تلویزیون سلیقهای مدیریت میشود؛ حالا چون تلویزیون کمبیننده شده، مجریان هنرپیشه بیاوریم شکل دیگری پیدا میکند. شاید برخی از مدیران به این نکته مهم توجه نکرده باشند که فرق بازیگر و مجری در این است که "بازیگر نباید دوربین را نگاه کند ولی مجری باید دوربین را نگاه کند." چرا که اگر بازیگر دوربین را نگاه کند کارگردان فریاد میزند کات! نگهدار! پس بازیگر نمیتواند مجری بشود که دوربین را نگاه کند و مفاهیمی انتقال دهد. هیچ همزادپنداری و ارتباطی اینجا برقرار نمیشود و اگر مجری دوربین را نگاه نکند به او میگویند حواست را جمع کن و اتفاقاً باید به دوربین نگاه کند.
در بازیگری هم نقش خودم را بازی کردم
این مجری با سابقه تلویزیون تأکید کرد: مجریانی هم داشتیم که بازیگری کردند؛ خود من هم بازیگر بودم اما نقش خودم را بازی کردم. در «قلقلک» گزارشگر ورزشی بودم، در سریال «پایتخت» اجرای تلویزیونی را انجام دادم. حتی در فیلم سینمایی «بیپولی» حمید نعمتالله هم پیشنهاد دادند نقش باجناق شخصیت اصلی داستان- بهرام رادان- را بازی کنم که من قبول نکردم یک برنجفروش ساده باشم. گفتم بهمن هاشمی مجری تلویزیون باشم که برنجفروشی هم میکند. به همینخاطر نقش «فتحالله» را به رضا رشیدپور سپردند که او هم خوب از پَسِ این نقش برآمد.
رویه صداوسیما در انتخاب اسپانسرها تغییر کند
وی در پاسخ به این سوال که تلویزیون وارد یک وضعیتی شده نمیداند با اسپانسرها و موضوع تبلیغات چه برخوردی داشته باشد، افزود: میدانید ستارهمربعها را ما ابتدا به ساکن در تلویزیون شروع کردیم؛ یعنی در واقع کار استارتآپها را برای اجرا به ما میسپردند. بعدها مهران مدیری و دیگر دوستان این کار را انجام دادند. فکر نمیکنم این مشکلات به مجری یا برنامهساز برگردد بلکه بایستی سیاستگذاران و تصمیمسازان به یک راهکار درستی برسند. نمیشود در این مشکلات مالی و بضاعت پایین بودجهای رسانهملی، اسپانسر و تبلیغات را کنار گذاشت. اما میتوانیم از اسپانسرهای دیگری استفاده کنیم در سال رونق تولید میتوانیم بیشتر آنتن تبلیغی خودمان را به تولیدکنندگان و کارآفرینان ایرانی بدهیم. فارغ از شبکه ایرانکالا که میپردازد برنامههای مهمتر را به این رویداد مهم اختصاص دهیم. به خاطر هزینههای گزاف و بحثهای دیگر از اسپانسر شدن فاصله میگیرند ولی وظیفه رسانهملی این است که با حمایت از تولیدکنندگان و کارآفرینان ایرانی، رونق تولید و حمایت از کالای ایرانی را دریابد.
چرا باید همه شبکهها ستارهمربع و هنرپیشه داشته باشند؟
هاشمی با اشاره به اینکه اسپانسرها و ستارههای تلویزیونی میتوانند به یک شبکه کوچ کنند، گفت: چرا همه شبکهها بایستی ستاره مربع و مجری هنرپیشه و جایزههای آنچنانی بدهند و نیازی نیست همه شبکهها مسابقه تلویزیونی داشته باشند. یک استراتژی درست رسانهای میگوید میتوانیم در یک شبکه خاص همه این کارها را انجام دهیم؛ حتی میتوانیم نامش را شبکه «ستارهها» بگذاریم. هم به اسپانسرها آنتن دادهایم و هم مجریان هنرپیشه حضور داشتهاند. چرا که امروز یک رقابتی بین اسپانسرها، تهیهکنندگان و شبکهها ایجاد شده که فلان چهره یا مسابقه باید در شبکهشان باشد بیننده را از آن خود کنند. این روش، روشِ بسیار غلط و غیرراهبردی است. صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران برای همه ملت ایران است و ما به عنوان مجریان آن بایستی همدیگر را دریابیم و از یکدیگر حمایت کنیم.
تلویزیون دست از مهمانها و جُنگهای تکراری بردارد
وی در پاسخ به این سوال که فکر میکنید جای چه رویکردهایی در میان برنامههای تلویزیونی خالیست، خاطرنشان کرد: تلویزیون خیلی گسترده است و به خیلی از موضوعات و مسائل میپردازد که یا مخاطب پسندند و یا کمتر مخاطب بیننده آنهاست. مسابقه یک حُسنی دارد از مشارکت مردمی بهره میبرد. رویه برنامهسازی و تصمیمگیری مدیران تلویزیون نشان میدهد که به دنبال مخاطب هستند اما صرف جایزههای آنچنانی بیننده جذب کردن مقطعی است و راهبرد صحیحی نیست. همان هیجان و رقابت مسابقهای کفایت میکند و ابتکار و نوآوری جایش خالیست. مسابقه علاوه بر ایجاد سرگرمی و فضای مفرّح بایستی به دانش و معلومات مردم هم بیفزاید. ما چیزی در تلویزیون کم نداریم اما شلوغی کنداکتور باعث شده تا مخاطب قدری سردرگم شود. از طرفی مجریان ما در برنامه زنده و مسئولین پخش در پاسکاری برنامهها هم همدیگر را یاری بدهند. با همه این اوصاف تلویزیون باید با نظرات جامعه پیش برود و دست از جُنگهای تکراری و مهمانهای تکراری هم بردارد. تلویزیون باید به فکر راههای بهتری برای جذاب مخاطب باشد؛ فقط به فکر دکور آنچنانی، مجری سلبریتی نباشد. نکات مهمتری چون راهبرد، اندیشه و برنامهریزی درست بیش از همهچیز به کار رسانهملی میآید.
اینها دشمن تلویزیون هستند!/از آن ناتوان جسمی عذرخواهی کردم
هاشمی در ادامه این مصاحبه درباره ماجرای حاشیهای غرضورزانهای که در فضای مجازی برای او درست کردند، گفت: در شبکه شما مسابقهای را اجرا میکردم که نشنیدم یکی از شرکتکنندگان گفت معلولم! با همه مردمی که روی خط تلفن برنامهای بیایند همیشه شوخی کردهام تا اجرای مسابقه قدری با شوخطبعی و طنز همراه شود. او گفت حرکت نمیکنم و من نشنیدم که او گفت معلولم! مگر نه من هیچوقت به مشکل جسمی یک ایرانی غیور نمیخندم. من سالها خدمتگزار این ملت بودم و مردم مرا میشناسند، چنین افتراهایی جز غرضورزی نیست. اینها دشمنان تلویزیون هستند و مردم در این سالها آنها را خوب شناختهاند. البته همان شب در دایرکت اینستاگرام من پیام داد و با هم صحبت کردیم بعد زنگ زدم و از آن آقای محترم عذرخواهی کردم و گفتم متوجه نشدم. من هیچوقت به خودم اجازه نمیدهم کسی که ناتوان جسمی است را مسخره کنم.
در تلویزیون به دنبال رونق تولید هستم
وی در خصوص برنامه جدید خود گفت: من یک برنامهای را در بخش رونق تولید شبکه ایرانکالا اجرا میکنم. چون دلم برای بیکاری و مشکلات کارآفرینی در جامعه میسوزد. تحریمها هر روز بیشتر میشود و تولید و کارآفرینی ما آسیب میبیند. جوانها بیکار هستند و موظفیم در سال حمایت از تولیدکنندگان یا رونق تولید در تلویزیون کاری انجام دهیم. روزهای نمایشگاه بینالمللی تهران به غرفههای تولیدکنندگان میرویم و به آنها آنتن میدهیم تولیداتشان را تبلیغ کنند. کمترین مبلغ را درنظر گرفتهایم تا بتوانند درباره کالای ایرانی و رونق تولید در ایران صحبت کنند. من همیشه دغدغهام این بوده که بایستی به تولید مردم خودمان رونق بدهیم و امید و بالندگی را رواج داد. مردم ما هم جنس ایرانی بخرند و از تولیدکنندگان خواهش میکنم جنس خوب دست مردم بدهند؛ درباره این مسائل هم در آن برنامه شبکه ایران کالا صحبت میکنیم. چون مردم بایستی به کالای ایرانی اعتماد کنند و این اعتماد نباشد مجبور میشوند بشقاب و لباس را از خارجیها بخرند.
بسیاری گفتهاند ماه رمضان روی آنتن هستید؛ بدم هم نمیآید باشم
هاشمی در پایان خاطرنشان کرد: چندین طرح خوب داشتم که تهیهکنندگی کنم اما گرفتار کار گویندگی و برنامههای بیرونی هستم و شاید چند سال دیگر خسته از هیجان و دوندگی شدم به تهیهکنندگی باز گردم. من دوست دارم با مردم باشم و برنامههای مردمی اجرا کنم. به مجریان هم این توصیه را دارم اخمِ خودشان را روی آنتن نبرند و شادیها و خندههایشان را با بیننده تلویزیون تقسیم کنند. البته اگر بنده را به شبکههای سراسری دعوت کنند و بگویند فلان برنامه را اجرا کنم حتماً این کار را خواهم کرد. اما هیچوقت نگفتم من مجریام و روز اول هم من را به تلویزیون دعوت کردند. خیلیها به من میگویند ماه رمضان روی آنتن هستید، بدم هم نمیآید برنامه رمضانی داشته باشم.
انتهای پیام/