انسانیت و جوانمردی در مناطق سیل‌زده؛ قصه‌ای که قلم‌ها روایت می‌کنند+ تصاویر
سیل که آمد همه چیز را ویران کرد جز انسانیت و جوانمردی را؛ باید دست به قلم برد و نگاشت حقایقی که سال‌ها بعد درس بزرگ انسانیت خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، نوشتن همیشه بهترین راه ماندگاری و ثبت در تاریخ است، هر چقدر دوربین به دست بگیریم و عکس‌ها را منتشر کنیم، هرچقدر در فضای مجازی جولان بدهیم باز هم برای ثبت حقایق به اندازه نوشتن کتاب و ماندگاری در تاریخ اثرگذار نیست. باید قلم به دست گرفت و نگاشت تمام واقعیات و حقایقی که در اتفاقات بزرگ برایمان رقم می‌خورد.
سیل واقعیتی تلخ بود که آمد و به یکباره رخت عزا به تن‌مان کرد، غصه دارمان ساخت و روزهای بدی برایمان رقم زد، آنقدر تلخ و سخت است که تا سال‌ها خاطره تلخ ویرانی‌اش از یادمان نخواهد رفت. اما "پایان شب سیه، سپید است" و این را مردان و زنانی که آستین بالا زدند و به یاری سیل زدگان شتافتند به ما یادآوری کردند.
جوانان بسیاری برای یاری و داوطلبانه عازم شهرها و روستاهایی شدند که سیل راه زندگی‌شان را سد کرده است. آستین بالا زدند و نه تنها برای آبادی و آبادانی شهرها تلاش کردند بلکه خود را جدا از مردم ندانسته و مانند آنها زندگی کردند. با غم‌شان گریه کردند و با شادی‌های لحظه‌ای‌شان لبخند زدند.
فارغ از جایگاه و مقام و منصبی که داشتند به کار پرداختند، بیل به دست گرفتند، خودشان را به آب زدند و حتی بیشتر از توان‌شان مردم گرفتار را یاری کردند و هنوز هم در همان مناطق حضور دارند و تا آرامش کامل مردم کنارشان هستند.
نوشتن راهی برای ماندگاری
این اتفاقات و حوادث کم نیستند، هر بار نیز مردم درس بزرگی برای تاریخ رقم می‌زنند اما این درس‌ها هرچقدر هم بزرگ باشد در صورتی که نوشته نشود از یاد آیندگان خواهد رفت. تنها راهی که بزرگی مردمان سرزمین ما را زنده نگه می‌دارد نوشتن تمام وقایع و حقایقی است که در کنارمان رخ داده است.
جهادگرانی که برای کمک و مدد به سیل زدگان راهی مناطق سیل زده شده‌اند با نوشتن حقایق می‌توانند به ماندگاری آن کمک کنند.
طلاب جهادگر آنچه می‌بینند بنویسند
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان گفت: بسیاری از حقایق از طریق فیلم قابل انعکاس نیست و جهادگران باید آنچه می‌بینند بنویسند تا برای آیندگان بماند.
آیت‌الله سید ابوالحسن مهدوی افزود: سیل خاطره دوران دفاع مقدس را زنده کرد و این فرصتی برای طلاب شد تا در کنار خدمت‌رسانی دنیایی وظیفه اساسی را که همان اصلاح فکر است، انجام دهند.
وی با بیان اینکه جهادگران را به نوشتن آنچه در مناطق سیل زده اتفاق افتاده است تشویق می‌کنم، اظهار داشت: بسیاری از حقایق از طریق فیلم قابل انعکاس نیست و شما باید آنچه می‌بینید بنویسید تا برای آیندگان بماند، همانطور که هرچه درباره جنگ می‌دانیم نوشته‌هایی است که از رزمندگان به نسل امروز رسیده است.
مهدوی با اشاره به تعطیل شدن بسیاری از دروس در ماه رمضان این ماه را فرصت مناسبی برای فعالیت‌های جهادی دانست و خاطرنشان کرد: طلبه علاوه بر بعد حقیقی، بعد حقوقی هم دارد و باید وقتی سخنرانی یا کار جهادی می‌کند عمامه بر سر بگذارد و این نه تنها ریا نیست بلکه خدمت به حوزه خواهد بود.
نوشتن و تهیه مستند راهی برای ماندگاری انسانیت
وی با بیان اینکه هر چند خسارات سیل زیاد بود ولی خوشبختانه خسارت جانی مانند جنگ تحمیلی نداشت بلکه خسارات مالی زیادی برجای گذاشت، گفت: با این حال حال و هوا و خاطرات جنگ را برای ما تداعی کرد. طلاب و روحانیون به مناطق سیل‌زده ورود پیدا کردند و به پاکسازی، لایروبی، تمیز کردن خانه‌ها و مسیرها و درست کردن سیل‌بند و غیره پرداختند که جای تشکر دارد.
نماینده مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: تمام تلاش‌ها و خدماتی که به سیل‌زدگان کردید، قابل ستایش است و درست است که برای خدا کار کردید و دوست ندارید در موردش صحبت کنید ولی پیشنهاد می‌کنم از تمام کارهایی که برای آنها انجام دادید یک مستند تهیه کنید و برای آیندگان به یادگار بگذارید تا نسل‌های بعد بدانند که چه اتفاقاتی برای کشور افتاد و مردم وطن‌پرست، مومن و متعهد چه کارهای ارزشمندی انجام دادند، همانطور که اتفاقات جنگ تحمیلی و رشادت‌های رزمندگان اسلام برای نسل دوم و سوم انقلاب به جا مانده و از آنها استفاه می‌کنند.
انسانیت و جوانمردی تنها درسی است که کهنه نمی‌شود اما در صورتی که نوشته نشود روزی از یادها خواهد رفت، پس وظیفه حکم می‌کند که دست به قلم برداریم و آنچه دیده‌ایم بدون کم و کاست به رشته تحریر درآوریم تا نسل آینده نیز با واقعیت‌های تلخ و شیرین‌مان آشنا شوند و الگو بگیرند. کتاب یکی از بهترین راه‌های ثبت وقایع و حقایقی است که برای آیندگان به آن نیازمند هستیم.
از امروز هر آنچه دیده‌ام خواهم نوشت
یکی از جوانان جهادگری که در مناطق سیل زده حضور دارد به خبرنگار تسنیم گفت: حقیقتا تا امروز به فکرم نرسیده بود که مشاهداتم را بنویسم و روزی از آن استفاده کنم و به کودکان و نوجوانان ارائه دهم. یکی از دلایلی که به نوشتن فکر نمی‌کردیم مشغله‌های بسیاری است که داریم. تمام هدف و تلاش ما یاری رساندن به کسانی است که آشیانه خود را از دست داده‌اند و یا با مشکلات بسیاری مواجهه شده‌اند. اما هر روز در این مناطق اتفاقاتی می‌افتد که حیف است نوشته نشود.
وی که از گفتن نامش خودداری کرد، ادامه داد: ما هرگز برای مطرح کردن خودمان کاری را شروع نکردیم، هدفمان خدمت است، هر کسی حتی خودمان ممکن بود گرفتار چنین مشکلات بزرگی شویم. کسانی که به اینجا برای کمک آمده‌اند واقعا انسان‌های بزرگی هستند که از خودشان گذشته‌اند. خستگی‌ها و غصه‌هایشان را کنار گذاشته‌اند و در کنار مردم قرار گرفته‌اند.
این جهادگر گفت: شاید تا از نزدیک نبینید خیلی چیزها را باور نکنید، بچه‌ها اینجا سختی‌هایی را تحمل می‌کنند و کارهایی انجام می‌دهند که شاید در تصور خیلی‌ها نگنجد اما همه این کارها را با عشق انجام می‌دهند و هیچ چشم داشتی هم ندارند. یکی از دوستان می‌گفت همین که لبخند بر لب مردم ببینیم برایمان بزرگترین پاداش است و واقعا هم همین طور است.
وی افزود: این وقایع، رشادت‌ها و بزرگی‌ها باید نوشته شود، واقعا حیف است که سال‌ها بعد آیندگان از این حقیقت زیبا آگاهی نداشته باشند.
نوشتن حقایق و مشاهدات یکی از راه‌های ماندگاری حوادث و اتفاقات بزرگی است که با آن روبرو شده‌ایم تا سال‌ها بعد وقتی که می‌خوانیم بدانیم دفاع مقدس تنها در جنگ هشت ساله خلاصه نشده است و مردان و زنان سرزمین ما هر بار دفاعی مقدس می‌آفرینند.
انتهای پیام/ش
