قزاقستان به عنوان صلح آمیزترین کشور در آسیای مرکزی شناخته شد
قزاقستان با قرار گرفتن در جایگاه ۶۴ شاخص صلح جهانی، در میان کشورهای آسیای مرکزی رتبه نخست را از آن خود کرد.
به گزارش خبرنگار گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، به نقل از آژانس خبری فرغانه، بنا به گزارش سالانه «شاخص صلح جهانی» که توسط موسسه اقتصاد و صلح منتشر شده است، قزاقستان به عنوان اولین کشور صلح طلب در آسیای مرکزی به رسمیت شناخته شد و پایینترین موقعیت در این شاخص به ترکمنستان داده شده است.
قزاقستان در این شاخص در جایگاه 64 قرار گرفت و در مقایسه با سال 2018 پنج پله موقعیتش بالا رفت. او تنها کشوری از این منطقه است که در منطقه "آبی" قرار دارد. قرقیزستان با 13 پله صعود، در رتبه 95 قرار گرفت. اما هنوز هم در بخش دوم، یعنی "زرد" باقی مانده است. ازبکستان (جایگاه 102، با دو پله رشد) و تاجیکستان (جایگاه 105، با 12 پل رشد) نیز در این بخش قرار دارند. ترکمنستان در رتبه 115 قرار دارد و نسبت به سال گذشته چهار پله بالاتر رفته است. این کشور در مرز بخش "زرد" واقع شده است - از جایگاه 119 بخش "قرمز" آغاز میشود.
ایالات متحده ( جایگاه 128 ، با چهار پله نزول) و روسیه (جایگاه 154 ، با یک پله نزول) در بخش "قرمز" قرار داشتند. سه جایگاه آخر در رتبه بندی از آن سودان جنوبی (جایگاه 161)، سوریه (جایگاه 162) و افغانستان (جایگاه 163) شد. کشورهای مسالمت آمیز، همانند سال 2018، ایسلند (جایگاه اول) و نیوزیلند (جایگاه دوم) بودند. در جایگاه سوم کشور پرتغال قرار گرفت که دو پله صعود داشت.
محققان خاطرنشان میکنند که به طور کلی تمایل درازمدت به کاهش نیروهای نظامی در سراسر جهان همچنان ادامه دارد – هزینههای نظامی و تعداد نفرات ارتش در حال کاهش است. همچنین سطح تروریسم سیاسی و تعداد پناهندگان کاهش یافته است. اما این تغییرات مثبت با تشدید وضعیت در زمینه جرم و جنایت و حبس در تعادل است. منطقهای که توسط محققان به عنوان "روسیه و اوراسیا" تعیین شده است، به طور متوسط کمتر از سایر نقاط جهان مسالمت آمیز است. با این حال، دیده شده است که در سال 2019، منطقه به طور قابل توجهی موقعیت خود را در مقایسه با سال گذشته بهبود داده است.
این رتبه بندی بر اساس شاخصهایی چون تعداد جنگ های داخلی و خارجی، تعداد افرادی که در آنها کشته شده است، وجود درگیریهای داخلی سازمان یافته، روابط با کشورهای همسایه، میزان اعتماد بین شهروندان، ثبات سیاسی، سطح حقوق بشر، درصد پناهندگان از جمعیت، احتمال حملات تروریستی، تعداد قتلها و سایر جنایات جدی، تعداد زندانیان، پرسنل پلیس و نظامی، احتمال تظاهرات خشونت آمیز، واردات و صادرات سلاحها، در دسترس بودن سلاح برای شهروند میباشد.
انتهای پیام/