کمر تالار وحدت زیر بار شش تُنی شکست / از رنو تا صدف بیوتی

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، تالار وحدت بارهای بسیاری در سال‌های گذشته تحمل کرد؛ از ماشین رنو، تا اجراهای بسیار که وقت خالی در تالار باقی نمی‌گذاشت. صحنه تالار وحدت به جایی برای جولان صدف بیوتی تبدیل شد تا در آنجا مواد آرایشی را تبلیغ کند. صندلی‌های تالار را مُبله کردند تا مبادا مدیرانِ دولتی جایشان ناراحت باشد. اما بالاخره کمرِ تالار وحدت زیرِ بار شش تُنی شکست.

چهارم مهر 1395، یک دستگاه خورد «رنو» روی صحنه تالار وحدت ظاهر شد تا با انتشار عکسِ حضور یک ماشین روی صحنه تالار وحدت، قلب اهالی فرهنگ و هنر برای این میراث ماندگار به درد آید.

اوایل تیرماه سال گذشته صحنه تالار وحدت جایی شد برای جولانِ دخترانِ مُبلغِ وسایل آرایشی و بهداشتی. جایی که یکی از شاخ‌های اینستاگرام(صدف بیوتی) برای تبلیغ این وسایل به تالار وحدت آورده شد تا باز هم ثابت شود که برای بنیاد رودکی هیچ چیز مهمتر از درآمدهای مالیِ‌ناشی از اجاره دادنِ تالار وحدت نیست.

مهرماه سال 1396 باز هم اتفاق دیگری در تالار وحدت رخ داد. به دستور صفی‌پور(مدیرعامل بنیاد رودکی) دو ردیف از صندلی‌های تالار وحدت را برداشتند تا مُبل‌هایی راحتی در تالار کارگذاشته شود. این مُبل‌های راحتی یکنواختیِ صندلی‌های تالار را بر هم زده و اکنون جایِ نشستنِ مدیران دولتی است. در واقع این حرکت نوعی جدا کردنِ مدیران از مردم عادی و در راستای لاکچری کردنِ جای نشستنِ مدیران بود.

در کنار سه رخدادی که دربالا اشاره شد، اضافه کنید، تعداد بسیار زیادِ اجراهایی که در طول سال‌های گذشته در تالار وحدت به صحنه می‌رود. بنیاد رودکی از هر فرصتی برای اجاره دادنِ تالار وحدت و کسب درآمد بیشتر استفاده می‌کند.

اکنون هم صحنه‌ی گَردان تالار وحدت نابود شده تا سه‌گانه‌ی فاجعه‌های تالار وحدت تکمیل شود.

ساخت تالار وحدت به سال 1346 برمی‌گردد و ثبت شده در لیست میراث فرهنگی ایران است. این تالار براساس نمونه‌ی اپرا هال وین در اتریش ساخته شده است. صحنه‌ی تالار وحدت هم به صورت عمودی و هم افقی متحرک و البته بخش مهمی از صحنه این تالار گردان است.
همه این‌ها امکاناتی است که در اختیار اجراهای صحنه‌ای قرار می‌گیرد.

سه تُن بیشتر از حدِ استاندارد

نمایش «جنایات و مکافات» به کارگردانی رضا ثروتی قرار بود در تالار وحدت به صحنه رود. اما اجرای این نمایش در دو نوبت به مشکل برخورد کرد.

وزن دکور روی صحنه چرخانِ تالار وحدت نباید بیشتر از سه تن باشد. این یک استاندارد است که گروه‌های مختلف باید رعایت کنند.
اما دکورِ نمایش «جنایات و مکافات» نزدیک به شش تُن بوده است. در نخستین روزهای اجرای این نمایش، صحنه گَردان نچرخیده است و گروه مجبور شده که به صورت یک سویه اجرا را به صحنه ببرند.

بعد از آن ماجرا، گروه شروع به کم کردن وزن دکور می‌کند. اما باز هم فقط 800 کیلو از وزن کل دکور کم می‌شود و همچنان وزن دکورِ این نمایش بسیار بیشتر از میزان استاندارد بوده است.

بعد از همه این ماجراها، بالاخره روز دوشنبه‌ی هفته گذشته، چرخ‌دنده‌های صحنه گَردان نابود می‌شوند تا بالاخره فاجعه‌ رخ دهد.

این چرخ‌دنده‌ها ساخت آلمان هستند. حالا تصور کنید که با وجود قیمت دلار و البته تحریم‌های ناجوانمردانه‌ی امریکا علیه ایران؛ تهیه‌ی این چرخ‌دنده‌ها چقدر دشوار و هزینه‌بر خواهد بود.

هزینه این اتفاق را چه کسی باید پرداخت کند

قرارداد اجرای نمایش «جنایات و مکافات» امضا شده است. اما پرسش اینجاست که چه کسی مسئول این اتفاق است؟

آیا گروه هنری مسئول این اتفاق است یا مدیران بنیاد رودکی؟

تالاری که مدیر ندارد

علی‌اکبر صفی‌پور چند ماهی بود که برخی از پُست‌های کلیدیِ بنیاد رودکی را خالی گذاشته بود. البته در هفته گذشته و پس از چند ماه بلاتکلیفی، سرپرست معاونت برنامه‌ریزی و توسعه فعالیت‌های هنری بنیاد رودکی انتخاب شد. این پُست به نعمت‌اله پایان سپرده شد که پیشتر مدیر برج آزادی بود.
اکنون برج آزادی هم با سرپرستِ جدیدش اداره می‌شود و مدیر ندارد.

جالب اینکه تالار وحدت برای مدت‌های بسیاری است که بدون مدیر اداره می‌شود. این تالار که مهمترین سالنِ هنری در ایران است، تنها با مدیر فنی و مدیر اجرایی اداره می‌شود و ماه‌های بسیاری است که علی‌اکبر صفی‌پور هیچ کسی را به عنوان مدیر این تالار معرفی نکرده است.

نگاهی به گذشته

چند سال پیش در جریان آماده شدن نمایش سقراط برای روی صحنه رفتن در تالار وحدت، فاجعه‌ای در حال رخ دادن بود. دکورِ نمایش سقراط هم بیش از حدِ مجاز سنگین بود. آن زمان مسئولان بنیاد رودکی و مسئول صحنه تالار وحدت مصرانه ایستادگی می‌کنند و به تیمِ اجراییِ نمایش سقراط اجازه نمی‌دهند که دکورشان را روی صحنه بیاورند. آنها می‌دانست که اگر چنین وزنی روی صحنه تالار وحدت بیاید، حتما فاجعه‌ای برای این تالار رخ خواهد داد.

آنجا آن اتفاق نیافتاد تا امروز در زمان مدیریت علی‌اکبر صفی‌پور فاجعه‌ای که بارها و بارها رسانه‌ها از وقوعش هشدار داده بودند، رخ دهد.
این بار نمی‌توان با یک عذرخواهی ساده ماجرا را حل و فصل کند و چند ماه بعد دوباره همین اتفاق را تکرار کرد.

تلاش برای بی‌اهمیت جلوه دادنِ ماجرا

در روزهای گذشته بنیاد رودکی با انتشار مطلبی تلاش کرد تا مشکل پیش آمده در تالار وحدت را کوچک قلمداد کنند. اما واقعیت این است که روندِ جاری در تالار وحدت که تنها در اندیشه‌ی درآمد بیشتر است، در نهایت تالار وحدت را از جریان پویای هنر ایران خارج خواهد کرد.

انتهای پیام/