میراث عشایر کهگیلویه و بویراحمد رو به فراموشی؛ شیوه تهیه نان بلوط+فیلم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج، نان بلوط(کلگ) با فرهنگ مردم ایلیاتی دیار زاگرس نشین کهگیلویه  بویراحمد پیوند هزار ساله دارد روزگاری که مردم قوت لایموت‌شان تنها بلوط بوده است.

با تغییر سبک زندگی و رفتن به سمت مدرنیته زندگی‌ ایلیاتی و عشایری و بسیاری از آداب و رسوم در استان عشایر نشین کهگیلویه و بویراحمد روبه فراموشی است که انتظار می‌رود در این زمینه مسئولان و متولیان امر ورود کرده و اجازه ندهند بخشی از هویت این دیار ببرای همیشه به تاریخ سپرده شود.

شیوه تهیه نان بلوط در بین عشایر کهگیلویه و بویراحمد

بعد از جمع آوری میوه بلوط باید پوسته سخت و اولیه آن جدا شده و برای این منظور از وسیله ای به نام رُنجُک استفاده می‌شود و بعد از جدا کردن پوسته سخت میوه بلوط، آن را زیر نور مستقیم آفتاب قرار می‌دهند تا کاملاً خشک و سفت شود که دراین صورت لایه نازک قهوه ای رنگ آن که جَفت نام دارد از آن به راحتی جدا و خشک می‌شود.

بعد از جداشدن جفت و خشک شدن کامل مغز میوه بلوط آن را آسیاب می‌کنند و بعد از آسیاب نوبت به شیرین کردن جَفکِه می‌رسد چرا که بلوط به دلیل داشتن تانن طعم تلخی دارد و برای نان شدن باید شیرین شود.

آن را با آب جوش خیس می‌کنند و به مدت سه شبانه روز آن را در سبد(ثله به زبان محلی) زیر برگ درخت بلوط و پتو ولحاف کاملاً گرم می‌پوشانند تا تانن آن جمع شود بعد از اتمام سه شبانه روز آن را یک تا دو ساعت زیر آب روان قرار می‌دهند تا تانن یا زهر آن کاملاً گرفته شود. بعد از شیرین شدن آن را ورز می‌دهند تا خوب به هم آمیخته و حالت خمیر مانند پیدا کند یا به اصطلاح محلی جا باز کند.

در مناطق روستایی و عشایری کلگ را پس از مرحله ورز دادن به صورت چونه‌های ریز در آورده و همانند کشک در زیر نور آفتاب خشک می‌کنند تا در زمستان و فصول مختلف سال بتوانند از آن استفاده کنند.

برای تهیه نان کلگ آن را به صورت خمیر روان در آورده و روی تابه (تاوه به زبان محلی) می‌ریزند و به‌وسیله دسته‌ای فلزی به شکل کاردک که حسوم نام دارد آن را پهن و کاملاً نازک می‌کنند، بعد از اضافه کردن نمک روی تاوه و پختن آن، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

معمولاً نان کلگی را به همراه کله پاچه، آبگوشت،خورشت و ماست استفاده می‌کنند.

انتهای پیام/ن