سینمای کودک و نوجوان| مرضیه برومند: متولی سینمای کودک باید کانون پرورش فکری کودکان باشد
سابقه سینمای کودک این اصل را ثابت کرده که می‌تواند بر اقتصاد سینما در برهه‌های مختلف تاثیرگذار باشد، چنان‌‌چه در گذشته شاهد فروش خوب آثار کودک بودیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا مساله مهم ارتباط اقتصاد با سینمای کودک خصوصا در دوران کم‌رنگی این سینما یکی از مسائل مهم سینمایی کشور است. از سوی دیگر دوران رونق این سینما که به دهه 60 برمی‌گردد دارای علل گوناگونی است که فعالان موفق آن دوران باید از آن بگویند. بی‌تریدید یکی از مهم‌ترین سینماگران کودک و نوجوان مرضیه برومند است که چه در سینما و چه در تلویزون خالق کارهای ماندگاری چون «خانه مادربزرگ»، «الوالو من جوجو‌ام»، «شهر موش‌ها» و... می‌باشد. با او درباره سینمای کودک در دهه 60 و وضعیت سینمای کودک در دوران فعلی صبحت کردیم.
مرضیه برومند، کارگردان پیشکسوت سینما درباره وضعیت سینمای کودک گفت: ما در تولید آثار کودک سینمایی ضعف داریم و عوامل متعددی باید دست به دست هم دهند تا دوباره دوران طلایی سینمای کودک برای ما احیا شود.
وی ادامه داد: سابقه سینمای کودک این اصل را ثابت کرده که می‌تواند بر اقتصاد سینما در برهه‌های مختلف تاثیرگذار باشد، چنان‌‌چه در گذشته شاهد فروش خوب آثار کودک بودیم. باید برای سینمای کودک مانند تمامی ژانرهای دیگر اهمیت قائل باشیم و برنامه‌ریزی‌های دقیق و مدون برای ایجاد زیرساخت‌های تولید فیلم خوب کودک داشته باشیم.
کارگردان «شهر موش‌های 2» در بخش دیگری از صحبت‌هایش اظهار داشت: پخش فیلم، توجه به زیرساخت‌ها و فیلم‌نامه خوب سه عاملی هستند که در حوزه فیلم‌های کودک اهمیت بسیاری پیدا می‌کنند و هرگونه نقصی در این سه مورد باعث ایجاد ضعف در روند تولید و پخش آثار خواهد شد که نتیجه آن سینمای ضعیف و بدون مخاطب خواهد بود.
برومند با اشاره به لزوم سیستم عرضه و تقاضا در جریان سینمای کودک تاکید کرد: به اعتقاد من حوزه پخش از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است چراکه در روند فروش هر کالایی عرضه و تقاضا باید با هم رابطه داشته باشند تا در نهایت رضایت تقاضاکننده جلب شود. وقتی بتوان مصرف‌کننده را راضی نگاه داشت تقاضا برای محصول مورد نظر بیشتر خواهد بود و این روند شامل فروش فیلم‌های سینمایی نیز می‌شود.
وی همچنین تصریح کرد: اما مسئله این روزهای حوزه پخش این است که مصرف‌کننده‌های سینمای کودک که در واقع کودکان و نوجوانان هستند، تنها سه ماه تابستان را وقت دارند که برای اوقات فراغتشان برنامه‌ریزی کنند و به سینما بیایند چراکه نه ماه دیگر سال را درگیر مدرسه هستند، پس فرصت کمتری برای سینما آمدن برایشان ایجاد می‌شود. به همین علت است که اغلب سینماداران و پخش‌کننده‌ها به اکران فیلم کودک در طول سال تمایلی نشان نمی‌دهند و آثار کودک را در اولویت اکران قرار نمی‌دهند.
این کارگردان ضمن بیان لزوم جذابیت‌های بصری در فیلم‌های کودک بیان کرد: به جز مسئله پخش و اکران، فیلم‌های این حوزه برای این که اکران بگیرند باید از المان‌های جذاب بصری برخوردار باشند تا بیننده برای تماشای فیلم ترغیب شده و به سالن سینما بیاید؛ البته زمانی هم هست که فیلم در حدی جذابیت ندارد که جلب توجه کند ولی از محتوای آموزشی لازم برخوردار است، در این زمان باید برای نمایش آن یارانه‌های ویژه‌ای را در نظر گرفت و از فرمول‌هایی مانند اتفاقی چون سینمای هنر و تجربه بهره گرفت یا تمهیدی اندیشید تا بچه‌ها از طریق مدارس به سینما آمده و به تماشای آثار بنشینند و یا برعکس فیلم‌ها را به مدارس برده و برای دانش‌آموزان به نمایش درآورد. البته برای رخ دادن این مقوله به این حرف تکراری می‌رسیم که لازم است همکاری بین آموزش و پرورش و ارگان‌های سینمایی صورت بگیرد.
برومند ادامه داد: وقتی هم مسئله‌ای را تکرار کنیم دیگر معنی کلمات از دست می‌روند و اهمیت پیدا نمی‌کنند. چهل سالی می‌شود که می‌گوییم باید بین آموزش و پرورش ارتباط شکل بگیرد ولی این اتفاق نیفتاده است من برای صحبت در این خصوص به ملاقات وزرای ارشاد پیشین هم رفته بودم ولی این اتفاق نمی‌افتاد.
این کارگردان تاکید کرد: به اعتقاد من متولی سینمای کودک باید کانون پرورش فکری کودکان باشد که این مرکز هم بیشتر به دنبال فیلم‌هایی با محتوای غنی با ظاهری نه چندان دلچسب است. کانون، برای سرمایه‌گذاری فیلم‌هایی را انتخاب می‌کند که خیلی مخاطب عام ندارند پس برای جذب مخاطب باید شرایطی را ایجاد کرد که بچه‌ها در مدرسه آثارش را ببینند و توجه به این مسئله برای حفظ سینمای کودک اهمیت زیادی دارد.
وی درباره نقش جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان در حوزه سینمای کودک گفت: بزرگ‌ترین وظیفه و نقش جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان هم همین حفظ سینمای کودک است. جشنواره اجازه نمی‌دهد چراغ سینمای کودک خاموش شود و با چنگ و دندان این حوزه سینمایی را سرپا نگه داشته است. اما تا فیلم خوب کودک نداشته باشیم، جشنواره نمی‌تواند به خودی خود موثر عمل کند. تعداد آثار خوب باید زیاد باشد که در میانشان رقابت برای دیده شدن بیشتر صورت بگیرد.
برومند همچنین ضمن بیان اهمیت به محتوای تولید شده که باید مورد توجه فیلمسازان قرار بگیرد اظهار داشت: رقابت شکل گرفته میان آثار به عوامل کار بازخورد می‌دهد و آنان را متوجه ضعف‌های کارشان می‌کند. من داور جشنواره کودک آنلاین هستم و فیلم‌های این جشنواره را می‌بینم و باید بگویم که آثاری که برای مخاطب کودک ساخته می‌شوند را تنها در تولیدات شرکت «صبا» می‌بینم. باقی آثاری که تماشا می‌کنم درباره کودک ساخته شدند و بچه‌ها را مخاطب خود قرار نمی‌دهند. به همین علت می‌گویم که کارگردان باید از نتیجه ساخته‌اش بازخورد داشته باشد تا بفهمد که فیلمی که ساخته تا چه حدی قابلیت جذب کودکان را دارد.
کارگردان سریال «قصه‌های تا به تا» در بخش پایانی صحبت‌هایش درباره بخش «بازار فیلم» جشنواره یادآور شد: جشنواره امسال تصمیم خوبی گرفته و از پخش کننده‌های محلی برای تماشای آثار دعوت به عمل آورده است. این رویداد برای ما که سابقه سینمای کودک قوی و حرفه‌ای در منطقه داریم، خیلی خوب است. این‌گونه برای سینمای خودمان بازار خواهیم داشت که این بازار با خودش بودجه به همراه می‌آورد و وقتی که بودجه لازم برای ساخت آثار حرفه‌ای را داشته باشیم به سمت سینمای پرفروش و تجاری گام بر‌می‌داریم که این روند باعث کمک به توسعه سینمایمان می‌شود.
انتهای پیام/
