آیا بادهای ۱۲۰ روزه سیستان شدیدتر شده است؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم از زاهدان، درست پنج روز پیش بیشینه سرعت وزش بادهای موسوم به 120 روزه در زابل به مرز 120 کیلومتر بر ساعت رسید و گمانه زنی هایی از اینکه این باد در سال های اخیر کم سابقه بوده است را ایجاد کرد.

مدیرکل هواشناسی استان سیستان و بلوچستان اما با رد این موضوع به خبرنگار تسنیم گفت: بررسی داده‌های بلندمدت ایستگاه هواشناسی زابل نشان می‌دهد که بادهای 120 روزه در سال‌های گذشته ده‌ها کیلومتر بر ساعت بیشتر از این نیز بوده است.

محسن حیدری افزود: سال گذشته بیشینه سرعت باد در شمال استان به بیش از 122 کیلومتر بر ساعت رسید؛ یا اینکه در خرداد سال 1363 یعنی بازه فعالیت بادهای 120 روزه بیشینه سرعت باد در این شهر به 158 کیلومتر بر ساعت رسیده است.

وی ادامه داد: بررسی بیشتر اطلاعات بادهای شمال سیستان و بلوچستان نشان می‌دهد که در 55 سال اخیر حداقل 26 بار بیشینه سرعت باد به بیش از 120 کیلومتر بر ساعت رسیده که 12 بار آن سرعت باد 130 کیلومتر بر ساعت و بیشتر از آن بوده است.

این مسئول خاطرنشان کرد: اگرچه وزش بادهای شدید مخاطرات زیادی برای زندگی مردم و فعالیت‌های کشاورزی این منطقه دارد اما به طور کلی وزش بادهای 120 روزه در فصل گرم سال سبب تعدیل نسبی دمای هوای این منطقه می‌شود.

حیدری گفت: درست هشت روز پیش یعنی 15 مرداد و قبل از شدت گرفتن وزش بادهای 120 روزه دمای هوای زابل و هیرمند به 50 درجه سلسیوس رسید و شرایط زندگی برای مردم را به شدت دشوار کرد اما با شدت گرفتن جریانات شمالی دمای این منطقه ظرف 24 ساعت هفت درجه کاهش یافت.

وی با بیان اینکه کاهش دمای هوا یکی از مزیت های بادهای 120 روزه است، افزود: استفاده از ظرفیت تولید انرژی‌های پاک ویژگی مهم دیگر بادهای شمال سیستان و بلوچستان است که بسیار از کشورهای دنیا آرزوی داشتن آن را دارند.

مدیرکل هواشناسی سیستان و بلوچستان اضافه کرد: سال گذشته در زابل 328 روز همراه با وزش باد با 25 کیلومتر بر ساعت بوده که 220 روز آن سرعت باد 54 کیلومتر بر ساعت و بیشتر از آن بوده است.

حیدری با بیان اینکه پیشینیان ما در قرن‌های خیلی دور از ظرفیت‌های بادهای 120 روزه در بهبود راندمان فعالیت های اقتصادی بهره می‌بردند، افزود: علاوه بر ساخت آسیاب‌های بادی، چند هزار سال قبل از آن در شهر سوخته از باد استفاده می‌شده است.

وی تصریح کرد: یافته‌های باستان شناسان در «تپه دشت» شهر سوخته نشان می‌دهد که سفالگرانی که هزاران سال پیش در این منطقه فعالیت می‌کردند کوره‌های سفال‌پزی خود را با هدف استفاده بهینه از انرژی باد در محدوده بادخیز می‌ساختند.

انتهای پیام/ ع