آتش به اختیاران فرهنگی گل کاشتند؛ «نقطه صفر مرزی خراسان رضوی از ته دل خندید»
آتش به اختیاران فرهنگی خراسان رضوی در قالب کانون خادمان معنوی امام رضا(ع) لحظاتی شاد و دلنشین را برای کودکان یکی از مرزیترین روستاهای استان رقم زدند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس، دهه ولایت و امامت فرصت مناسبی است تا به دورترین نقاط شهر و استانت هم سری بزنی و چه خوب است که رهاوردی مانند شادی را نیز برای آنها سوغات ببری.
از مشهد که خارج شوی؛ کم کم چهره محرومیت را در چهره برخی روستاهای اطراف مشهد و البته مناطق دوردست استان خراسان رضوی میتوانید شاهد باشید؛ روستاهایی که دانش آموزان و کودکانشان لبخند بر روی لبانشان پژمرده شده اما بسیار هم خوب استعداد خندیدن و شاد بودن را دارند؛ کافی است بتوانی فرصتی مناسب برای آنها فراهم کنی.
دهه امامت و ولایت شاید بهترین زمان برای این مسئله باشد؛ جایی که گروهی از بچههای آتش به اختیار فرهنگی برای شاد کردن بچههای این روستاها دست به هر کاری میزنند و ساعتی شادی حلال و لبخند زیبا را به آنها هدیه میدهند.
گروهی که از عدهای جوان تشکیل شده؛ گروهی که کانون خادمین معنوی امام رضا(ع) نام دارند؛ تعدادی جوان مخلص و بیریا و البته خوش ذوق و قریحه دور هم جمع میشوند و کوله بار سفر میبندند و روستا به روستا را در این ایام حاضر میشوند و ساعتی شادی را به روستائیان و به ویژه دانش آموزان و کودکان حاضر در منطقه هدیه میدهند.
روستای «قلیچ آباد»؛ یکی از مرزیترین روستاهای شهرستان کلات در استان خراسان رضوی نخستین نقطه سفر آنها در این ایام است؛ جمعیت زیادی دورهم جمع شدهاند؛ در میان آنها از سنین مختلف مشاهده میشود اما قاطبه جمعیت با بچهها است.
چقدر خوب استعداد خندیدن و شاد بودن دارند؛ چقدر خوب میتوان آنها را شاد دید و لبخند بر لبشان نشاند؛ کافی است اندکی ذوق و قریحه داشته باشی که خادمان معنوی امام رضا(ع) به خوبی از آن برخوردارند.
«قلیچ آباد» جزو مرزیترین روستاهای خراسان رضوی است که در شهرستان کلات واقع شده است؛ غبار محرومیت بر چهره این روستا نشسته است و باید برای حوزه عمران و سازندگی آن نیز فکری کرد.
گروه که از روستا خارج میشود، رهسپار روستای «گرو» میشود؛ این روستا نیز جزو روستاهای محروم شهرستان کلات است و در محرومیت دست کمی از قلیچ ٖآباد ندارد؛ باید زودتر برای عمران و آبادی هر دو روستا کاری صورت داد اما امروز زمانش نیست؛ امروز زمانی است که گروه باید از لحظه لحظهاش بهره بگیرد و برای شاد کردن دل این کودکان کاری صورت دهد.
از روستا که خارج میشوی، هنوز لبخند بر لبان کودکانشان نقش بسته است؛ باید کاری کرد که این لبخند همیشگی باشد و بر لبان این کودکان نقش ببندد....
انتهای پیام/ن