یادداشت| زن روستایی نماد بانوی فعال در عرصه فرهنگی و اقتصادی نه نماد تبرج و خودنمایی
زنان روستایی اصیل ما در بُعد اقتصادی، همان زنانی هستند که با یاری همسرشان آورده‌های اقتصادی، فرهنگی و کشاورزی مناسبی را برای سرزمین‌مان به ارمغان آوردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، فرشته روح‌افزا عضو شورای فرهنگی و اجتماعی زنان و خانواده در واکنش به حواشی همایش «ارائه دستاوردهای دولت در توسعه زیرساخت‌های روستایی» که با واکنش‌های محافل دینی، فرهنگی همراه بود، در یادداشتی با عنوان «زن روستایی، نماد زن مسلمان» برای خبرگزاری تسنیم نوشت:
طی همایشی که دولت با عنوان «ارائه دستاوردهای دولت در توسعه زیرساخت‌های روستایی» برگزار کرد، شاهد هنجارشکنی‌هایی از سوی برخی بانوانی بودیم که خود را یک روستایی اصیل می‌نامیدند. طی این مراسم تنی چند از بانوان با لباس‌های نامتعارف و پوشش‌هایی غیر شرعی در همایش حضور یافتند. آنها در شرایطی در این مراسم حضور یافتند که عمده مسئولان حاضر، دارای خانواده‌هایی محجبه و مقید به آموزه‌های اصیل اسلام بودند.
بانوان روستایی اصیل ما آن چهره‌هایی نبودند که در مراسم دیدیم. آن زنان نماد زن مسلمان حقیقی نبودند بلکه زنان روستایی اصیل ما ضمن استفاده از پوشش‌های محلی، پوشش و عفت خویش را حفظ می‌کنند. زنان پاک روستایی ما، همان مبارزانی هستند که توفیق مادری و همسری شهدای جنگ تحمیلی را یافتند. زنان روستایی در بُعد اقتصادی، همان زنانی هستند که با یاری همسرشان آورده‌های اقتصادی، فرهنگی و کشاورزی مناسبی را برای سرزمین‌مان به ارمغان آوردند، همان‌ها که در زمینه‌های صنایع دستی، قالی‌بافی، سوزن‌دوزی، دامداری، طیور و ده‌ها شغل دیگر فعال هستند. از این روست که زنان اصیل روستایی ما دستان‌شان را به جای تزیین‌های نامتعارف، به پینه آذین‌بندی کرده‌اند و بر این مسئله افتخار می‌کنند.
در بُعد خانوادگی، بهترین زن برای همسر و مادری دلسوز برای فرزندان‌شان هستند. مادری که علاوه بر تقویت معنویت خویش، فرزندانی شجاع و دلیر و در عین حال کارآمد برای جامعه تربیت می‌کنند. لذا باید گفت زنان روستایی اهل معرفتند نه نمایش، اهل عفافند نه مظهر بی‌مبالاتی؛ لذا این حضور غیر عفیفانه، نه تنها توهینی آشکار به مبانی دین مبین اسلام است بلکه توهین به تمام زنان آزاده و عفیف روستایی و بلکه زنان مسلمان محسوب می‌شود. در نهایت باید گفت زن روستایی نماد بانویی فعال در عرصه فرهنگی و اقتصادی است نه تبرج و خونمایی.
باید دید چه کسانی سعی دارند از زنان عفیف روستایی ما چهره‌ای بزک‌کرده بسازند؟ باید پرسید مگر سالن اجلاس مکانی برای نمایش چنین صحنه‌های هنجارشکنانه‌ای است؟ در سرزمینی که مسئولان رده‌بالای آن مدعی پیروی از آموزه‌های وحیانی دین مبین اسلامند و خود و خانواده خویش را مقید به پوشش‌های متعارف عمومی می‌کنند، چطور اجازه می‌دهند پوشش دیگر زنان از حد متعارف خارج شود و خود نظاره‌گر این بی‌عفافی‌ها شوند؟ در چنین شرایطی فرهنگ‌سازی امر حجاب و نیز وضع قوانین و سیاست‌هایی متقن در نهادینه‌سازی این امر در تمام عرصه‌های عمومی و اداری امری ضروری جلوه می‌کند تا دیگربار شاهد چنین رویدادهای ناخرسندی نباشیم. سیاست‌هایی که شورای عالی انقلاب فرهنگی مدت‌هاست آن را تنظیم کرده و طرح آن را جهت اجرا به نهادهای اجرایی کشور واگذار کرده است.
انتهای‌پیام/
