وقتی مدرسه رفتن در مناطق روستایی به قیمت جان دانش‌آموز تمام می‌شود!
حکایت مدرسه رفتن‌‌های پرخطر، داستان تحصیل دانشآموزان روستایی است؛ مدارسی دور از خانه بدون سرویس امن و هنوز هم مشخص نیست دقیقا کدام بخش متولی تأمین سرویس ایمن برای رفتوآمد دانشآموزان روستایی به مدرسه است؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ مدتهاست دانشآموزان مناطق محروم به دلیل فاصله زیاد مدرسه با روستای محل زندگی مجبورند این مسیر را با سرویس‌های ناامن و فاقد حداقل استانداردهای مطمئن طی کنند.
در بودجه سالانه کشور اعتباری برای تأمین سرویس دانشآموزان روستایی در نظر گرفته می‌شود اما در اغلب سال‌ها این اعتبار به دلیل کسری بودجه آموزش‌وپرورش تخصیص نمی‌یابد و دانشآموزان با سوار شدن به ماشین‌های گذری که عمدتاً وسایل ناایمنی همچون وانت یا نیسان هستند به مدرسه می‌روند.
حالا قصه مشکلات سرویس مدارس روستایی یک ماجرای بلند و تکراری است، خودروهای ناایمنی که نه تنها مشکلات رفتوآمد دانشآموزان به مدرسه و دوری خانه تا مدرسه را مرهم نیستند بلکه با تصادفات گاه و بیگاهشان، جان آنها را تهدید می‌کنند و مشخص نیست که هم‌اکنون واقعا متولی حملونقل دانشآموزان روستایی کدام بخش است؟
در همین رابطه محمدرضا ولی‌زاده؛ رئیس اداره توسعه انجمن‌های اولیا و مربیان وزارت آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم درباره تأمین سرویس برای دانشآموزان مناطق روستایی اظهار کرد: یکی از برنامه‌های امسال، تامین خودرو برای دانشآموزان روستایی است تا سال گذشته در بحث سرویس دانشآموزان روستایی، شرکت پیمانکاری مصوب و دارای پروانه نداشتیم تا در این حوزه ارائه خدمت کند.
خودروهای آزادبر و تهدید امنیت دانشآموزان
وی افزود: در این شرایط، خانواده‌ها به ناچار از خودروهای آزادبر استفاده می‌کردند یعنی خودرویی که معلوم نیست راننده‌اش صلاحیت اخلاقی، حرفه‌ای و معاینه فنی ماشین را دارد یا خیر، حملونقل دانشآموزان را عهده‌‌دار می‌شد که این مسئله امنیت آنها را به خطر می‌انداخت.
وزارت راه باید برای 700 هزار دانش‌آموز روستایی خودروی ایمن تأمین کند
ولی‌زاده گفت: امسال از وزات راه و شهرسازی خواستیم برای 700 هزار دانش‌آموز روستایی، شرکت‌های پیمانکار برای حملونقل را تأمین کند و سازمان راهداری و حمل‌و نقل جاده‌ای کشور اعلام کرد اسامی شرکت‌ها را در هر استان که تمایل به ارائه خدمات دارند ارائه خواهد کرد و ما نیز پیگیری می‌کنیم تا اسامی شرکت‌های پیمانکار به دست ما برسد و این کار را انجام داده‌‌اند و باید آنها را در اختیار استان‌ها قرار دهیم تا با شرکت‌ها ارتباط برقرار کنند و ببینند توانایی ارائه خدمات در حوزه سرویس دانشآموزان روستایی را دارند یا خیر.
رئیس اداره توسعه انجمن‌های اولیا و مربیان وزارت آموزش و پرورش مطرح کرد: سال گذشته قربانیان سرویس مدارس از میان دانشآموزان روستایی و خودروهای آزادبر بودند؛ وظیفه وزارت راه و شهرسازی است تا خودروی مناسب برای حملونقل دانشآموزان روستایی را تأمین کند و آموزش‌وپرورش به نمایندگی از خانواده‌های روستایی مطالبه‌گری می‌کند.
ولی‌زاده متذکر شد: تا سال گذشته سازمان برنامه‌وبودجه، اعتباری را برای حملونقل دانشآموزان روستایی اختصاص می‌داد که این رقم در سال 96 حدود 850 میلیارد تومان بود و سال گذشته نصف شد؛ تلاش می‌کنیم همین عدد را دریافت کنیم تا دانشآموزان روستایی و دانشآموزان استثنایی رایگان رفتوآمد کنند برهمین اساس در حال رایزنی با سازمان برنامه و بودجه برای اختصاص ردیف اعتباری هستیم.
وی افزود: ادارات آموزش‌وپرورش تلاش کردند حتی‌المقدور با رانندگان تحت پوشش شرکت‌های پیمانکاری قرارداد ببندند اما این اتفاق در تمام مدارس رخ نداده است و در برخی موارد، خانواده‌ها خودشان برای حملونقل دانشآموزان از خودروهای آزادبر استفاده می‌کنند.
رئیس اداره توسعه انجمن‌های اولیا و مربیان وزارت آموزش و پرورش گفت: یکی از کارکردهای سامانه سپند این است که مدیر مدرسه روستایی نیاز خود را اعلام می‌کند یعنی می‌گوید این تعداد دانش‌آموز نیاز به سرویس دارد و مسئولان باید خودرو تامین کنند، در گذشته تریبونی برای اعلام نیاز نداشتند.
انتهای پیام/
