سبک زندگی اربعینی| جلوه عفاف و حیا در بین زائران اربعین

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا،  عفاف در کنار حیا دو عنصر به‌هم پیوسته‌اند که خداوند آن را در وجود تمام انسان‌ها نهادینه کرده است و هر فردی به صورت ذاتی می‌داند که مسیر رستگاری و کمال معنوی در گام اول در گروی التزام به این خصلت‌های نیکوست؛ چرا که وجود این دو عنصر به هر فردی تعالی روحی و عزت نفس می‌بخشد و در مقابل، هر مقدار از این عناصر در انسان کاهش یابد، موجب تنزل روحی و شخصیتی وی می‌شود.

 عفّت یعنى بازداشتن خود از آنچه حلال نباشد و شامل عفت شهوت، عفت در پوشش، عفت چشم و عفت کلام است. حیا به معنای «جلوگیری نفس از زشتی‌ها» و «عامل بازدارندگی در برابر گناه» است که در مقابل آن «وقاحت» و بی‌شرمی قرار دارد. در آموزه‌های دینی، حیا به‌عنوان کلید خوبی‌ها (مِفْتَاحُ‏ الْخَیْرِ) یاد شده است و ایمان را از اسباب و ضروریات آن برشمرده‌اند، در واقع قوت و ضعف حیا بستگی به درجات ایمان افراد دارد؛ یعنی هراندازه ایمان انسان مستحکم‌تر، حیا بیشتر و هراندازه ایمان انسان ضعیف‌تر، درجه حیا کمتر می‌شود. اتصال بین ایمان و حیا به‌قدری چشمگیر است که امام‌صادق(ع) فرمود «ایمان ندارد کسی که حیا ندارد؛  لَا إِیمَانَ لِمَنْ لَا حَیاءَ لَه» (الکافی (ط ــ الإسلامیة)، ج‏2، ص106) و یا امام محمد باقر(ع) ایمان و حیاء را دو رشته متصل به یکدیگر معرفی‌ کردند و فرمودند «حیا و ایمان در یک رشته و هم‌دوشند، چون یکى‏ از آن دو رفت، دیگرى هم در پى آن برود؛ الْحَیَاءُ وَ الْإِیمَانُ‏ مَقْرُونَانِ فِی قَرَنٍ، فَإِذَا ذَهَبَ أَحَدُهُمَا تَبِعَهُ صَاحِبُهُ.» (کافی (ط ــ دار الحدیث)، ج‏3، ص275) در دیگر روایت امام‌صادق(ع) این صفت را کنار عفت، از نشانه‌های ایمان معرفی کردند و فرمودند: «حیا، عفت‌پیشگى و عجز زبان از سخنان بی‌فایده و نه عجز قلب از نشانه‌هاى ایمان است؛ اَلْحَیاءُ وَالْعِفافُ وَالْعَی أَعْنِی عَىَّ اللِّسانِ لا عَىَّ الْقَلْبِ مِنَ الاْیمانِ» و یا در جایی دیگر فرمودند «حیا جزو از ایمان است و ایمان (مکانش) در بهشت است؛ الْحَیَاءُ مِنَ الْإِیمَانِ وَ الْإِیمَانُ فِی الْجَنَّه...»

متأسفانه در عصر حاضر به دلایل مختلفی همچون گسترش شبکه‌های مجازی و تولید برنامه‌های هنجارشکن در دنیای رسانه و نیز تقلید از فرهنگ وارداتی غرب، حیا و عفت فردی و اجتماعی مورد آسیب قرار گرفته است به گونه‌ای که گاهی برخی افراد جامعه، بی‌مهابا و بدون رعایت حد و حدودهای اخلاقی دست به اقدامات هنجارشکنانه می‌زنند؛ در چنین وضعیتی خداوند با برپایی جامعه اربعینی، الگویی فراروی مردم و مسئولان قرار می‌دهد که افراد این جامعه اوج حیا و عفت را به نمایش می‌گذارند و از ثمرات معنوی آن بهره می‌برند. افراد جامعه اربعینی در زیارت اباعبدالله(ع) سعی دارند خود را از جهت ظاهری و باطنی ملبس به لباس حیا و عفاف، آن هم در تمام ابعادش کنند.

از منظری می‌توان اذعان داشت این مقدار حیا و عفاف در جامعه اربعینی به دلیل ایمانِ زلال و برخاسته از قلوب مردمی است که در این همایش عظیم جهانی حضور به هم رسانده‌اند، چرا که همان‌گونه که بیان شد، بر اساس آموزه‌های دین، بین ایمان و حیا پیوستگی وثیقی وجود دارد که روایات آن قبلاً  ذکر شد. 

انتهای‌پیام/