عجیب‌ترین اشتباهات پزشکی در تشخیص بیماری‌های روانی و عصبی
اشتباهات در تشخیصات پزشکی می‌تواند جان انسان‌ها را بگیرد یا آن‌ها را روانه تیمارستان کند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، در کشور‌های غربی بیماری‌های روانیو عصبی وجود دارد که نمی‌توانند به درستی توضیح داده شوند. این موضوع باعث می‌شود گاهی اختلالات عصبی با مشکلات روانی اشتباه گرفته شود. بیماری‌های زیر نمونه‌ای از اختلالات عصبی است که با مشکلات روانی اشتباه گرفته می‌شوند.
التهاب گیرنده anti-NMDA
در بسیاری از بیماران نشانه‌های اولیه‌ای مثل توهم، پرخاشگری و حرکات غیرعادی دیده می‌شود، اما این نشانه‌های عصبی ممکن است در طول زمان از بین بروند. دکتر یوهل ناجار متخصص anti-NMDA معتقد است که 90 درصد این موارد، اشتباه تشخیص داده می‌شوند. در حال حاضر به دلیل تشخیص‌های نادرست، بیمارانی در کما یا بخش‌های روانی هستند و به درستی تحت درمان قرار نمی‌گیرند. این گیرنده‌ها می‌توانند با ایمن درمانی، کنترل شوند، اما معالجه قطعی وجود ندارد.
سندروم اتللو
سندروم اتللو (OS) برگرفته از شخصیت مشهور شکسپیر است که زن خود را با ظن به رابطه مخفیانه می‌کشد. این بیماری به پارکینسون شباهت دارد و به علت اختلال در پروتئین‌هایی به نام اجسام لوئی در سلول‌های عصبی مغز ایجاد می‌شود.
همچنین می‌تواند به وسیله دوپامینی که برای درمان پارکینسون استفاده می‌شود، ایجاد شده و با قطع یا کاهش دارو از پیشرفت آن جلوگیری شود. بیماران این سندروم، لجوجانه به همسرشان ظن و حسادت دارند و آن‌ها را به خیانت متهم می‌کنند. این سندروم معمولا در 68 سالگی شروع می‌شود و تقریبا 77 درصد بیماران در یکی از لوب‌های پیشانی مشکل دارند.
ناسازگاری حسی
در این بیماری، فرد صدا را قبل از اینکه کسی حرف بزند می‌شنود.اسکن مغزی، ضایعاتی در مغز میانی و ساقه مغزی را نشان میدهد که هر دوی این بخش‌ها مرتبط با شنوایی، حرکت و زمان هستند. دانشمندان معتقدند مغز ما بینایی و صدا را با سرعت‌های مختلفی پردازش می‌کند، زیرا سرعت نور و صدا با هم متفاوت است. عملکرد مغز برای هماهنگی درک بینایی و شنوایی ناشناخته است.
تشنج‌هایی شبیه به مرگ
این تشنج‌ها فقط در 1 یا 2 درصد لوب گیجگاهی بیماران اتفاق می‌افتد. بعضی دانشمندان معتقدند که این حالت شبیه حالتی است که در هنگام مرگ رخ میدهد. عصب شناسان معتقدند محل دقیق بروز این تشنج‌ها قشر عایق زیر لوب گیجگاهی است.
صدابیزاری
میسوفوبیا یا صدا بیزاری معمولا در اواخر کودکی یا اوایل نوجوانی آغاز می‌شود. مبتلایان به این بیماری با کوچکترین صدا‌ها مثل آدامس جویدن یا هورت کشیدن عصبی می‌شوند درحالی که ممکن است این صدا‌ها برای دیگران عادی باشند.
برخلاف بیماران بیش فعال که از صدا‌های بلند رنج می‌برند، بیماران میسوفوبیا صدا‌های بلند را دوست دارند و از صدا‌های آهسته بیزارند. با گذشت زمان این وضعیت بدتر می‌شود بطوریکه آن‌ها گاهی مجبورند تنها غذا بخورند. به علت اختلاف نظر پزشکان درباره این بیماری درمان‌های محدودی برای آن وجود دارد.
فراموشی پیشانی گیجگاهی (FDT)
این بیماری برخلاف آلزایمر با مشکلات رفتاری شروع می‌شود. سپس آسیب در سراسر مغز پخش شده و بیمار حافظه خود را از دست میدهد. از نظر جسمی بیماری FDT منجربه نقص در لوب پیشانی- گیجگاهی می‌شود.
قربانیان FTD اغلب بین سنین 65-45 سال هستند که از سن بروز آلزایمر کمتر است. با گذشت زمان الزایمر و FTD دقیقا شبیه به هم خواهند بود. در این بیماری افراد اشتهای غیرعادی برای خوردن شیرینی دارند. آن‌ها همچنین مستعد واکنش‌های خشونت آمیز، قضاوت عاطفی ضعیف، پیش فعالی، میل جنسی بالا و رفتار‌های هیجانی هستند. اما شاید سخت‌ترین نشانه برای خانواده‌ها از دست دادن احساسات این افراد نسبت به اطرافیانشان باشد. موضوع بدتر اینکه بیماران خود متوجه تغییر رفتارشان نمی‌شوند.
اختلالات موقعیت یابی (DTD)
این بیماری نادر عصبی باعث می‌شود فرد نتواند مسیر‌ها را تشخیص بدهد. پزشکان مطمئن نیستند که دقیقاً چه اتفاقی برای مغز بیمار DTD می‌افتد، زیرا اسکن مغزی هیچ ناحیه مشکل داری را نشان نمی‌دهد. در حال حاضر، هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد.
فراموشی پیشانی گیجگاهی (FDT)
این بیماری برخلاف آلزایمر با مشکلات رفتاری شروع می‌شود. سپس آسیب در سراسر مغز پخش شده و بیمار حافظه خود را از دست میدهد. از نظر جسمی بیماری FDT منجربه نقص در لوب پیشانی- گیجگاهی می‌شود.
قربانیان FTD اغلب بین سنین 65-45 سال هستند که از سن بروز آلزایمر کمتر است. با گذشت زمان الزایمر و FTD دقیقا شبیه به هم خواهند بود. در این بیماری افراد اشتهای غیرعادی برای خوردن شیرینی دارند. آن‌ها همچنین مستعد واکنش‌های خشونت آمیز، قضاوت عاطفی ضعیف، پیش فعالی، میل جنسی بالا و رفتار‌های هیجانی هستند. اما شاید سخت‌ترین نشانه برای خانواده‌ها از دست دادن احساسات این افراد نسبت به اطرافیانشان باشد. موضوع بدتر اینکه بیماران خود متوجه تغییر رفتارشان نمی‌شوند.
توهم موزیکال
مشکل‌های روانی مثل افسردگی، شیزوفرنی یا وسواس فکری-عملی می‌تواند باعث توهم موزیکال شود. اما در بیشتر موارد مشکل ناشی از یک اختلال روانی نیست. این صدا‌ها به اندازه‌ای واقعی است که بیمار را متقاعد می‌کند که یک گروه موسیقی یا گروه سرود در اتاق مجاور است.
محققان مغز را هنگام گوش دادن به موسیقی واقعی و غیرواقعی بررسی کردند و نواحی که فعالیت بیشتری هنگام توهم داشت، را یافتند. بر اساس این مطالعات پزشکان معتقدند مغز ما فقط یک نت را می‌شنود، سپس نت‌های بعدی را بر اساس تجربه پیش بینی می‌کند. وقتی مغز صدا را درست نمی‌شنود و صدا‌های کمتری دریافت می‌کند، اشتباهات بیشتر شده و همین امر باعث می‌شود کم کم صدا‌های غیر واقعی را واقعی حس کند.
سندروم مک لئود
عامل این بیماری یک جهش ارثی در ژن XK است، سندروم مک لئود یک بیماری عصبی است که معمولا در اواسط عمر شروع می‌شود و تا کنون فقط 150 مرد در جهان به این بیماری مبتلا شده اند. در این بیماران نشانه‌هایی مانند تشنج، ضعف عضلانی، لرزش غیرارادی پا‌ها و بازوها، کج شدن دهان و صدا‌هایی مانند زوزه دیده می‌شود.
تغییرات عجیب رفتاری در این بیماران ممکن است پزشکان را برای تشخیص سندروم مک لئورد به اشتباه بیندازد. بعضی از این تغییرات رفتاری افسردگی، پرخاشگری و بی ثباتی شدید عاطفی است. این بیماری هیچ معالجه قطعی ندارد، اما درمان‌های موقت تواند علائم را تا حدودی برطرف کند.
بیماری هانتیگتون (HD)
این بیماری بوسیله جهش در ژن هانتینگتون ایجاد می‌شود. این عارضه نادر ارثی سلول‌های عصبی مغز را با گذشت زمان از بین برده و بر رفتار و حرکات بیماران تاثیر می‌گذارد. عموما هرچه بیمار جوانتر باشد، بیماری سریعتر پیشرفت می‌کند و علائم آن معمولا تا سنین بزرگسالی ظاهر نخواهد شد.
علائم اولیه بیماری هانتینگتون شامل نوسانات رفتاری، حرکت‌های غیر قابل کنترل صورت، کاهش قوه تشخیص و توانایی یادگیری فرد است. با گذشت زمان عملکرد‌های ابتدایی مثل خوردن، صحبت کردن یا راه رفتن تحلیل میرود و مرگ فرد حتمی است.
سندروم دست بیگانه
جسم پینه‌ای گروهی از رشته‌های عصبی است که نیمکره راست و چپ مغز را بهم مرتبط می‌کند. گاهی اوقات یک جراح باید جسم پینه‌ای را قطع کند تا تشنج متوقف شود. بیشتر بیماران با این روش بهبود می‌یابند، اما برخی بعد از جراحی با دو نیمه از مغز خود که مستقل هستند، زندگی می‌کنند. مانند این که یک بیگانه کنترل یک طرف بدن را به دست گرفته است. این موضوع به عنوان سندرم دست بیگانه (AHS) شناخته می‌شود. پزشکان تاکنون راهی برای کنترل علائم با دارو پیدا نکرده اند.
منبع:باشگاه خبرنگاران
انتهای پیام/
