روایت تسنیم از جوانان کارآفرینی که چشمانتظار حمایت استاندار کردستان هستند
جوانان کارآفرین بیجاری جهت ادامه فعالیت خود نیازمند همراهی استاندار و مسئولان کردستانی هستند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیجار، هر جامعهای از اجزای متفاوتی از جمله بستر جغرافیایی، کالبد، انسان و فعالیتهای او شکل گرفته است، بر این اساس صاحبنظران توسعه پایدار معتقدند که توسعه را بایستی افراد و نیروهای انسانی همان جامعه شکل بخشند؛ چراکه انسان سالم و عاری از آسیبهای جسمی، روانی و اجتماعی میتواند سنگ بنای توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی باشد. در این بین «شادی» بهعنوان یکی از مؤلفههای تأثیرگذاری معرفی میگردد که روابط اجتماعی را بهبود میبخشد و مردم را به حضور در فضاهای جمعی ترغیب میکند کمااینکه مشارکتپذیری و سطح تعاملات اجتماعی را افزایش داده و در نتیجه محیط زندگی با کیفیت بالاتر و سرزندهتر ایجاد مینماید و نه تنها از اثرات فرسودگی بر هنجارهای اجتماعی میکاهد، بلکه در روند نوسازی کالبدی نیز تأثیرگذار خواهد بود.
بیجار یکی از شهرستانهای استان کردستان است. این شهر با داشتن پیشینه تاریخی و دارا بودن ارزشهای مذهبی، فرهنگی، محیطی و گردشگری از آن دسته شهرهایی است که نمیتوان بیاعتنا از کنار فرسودگی و مهجور ماندن فضاها و مجموعههای ارزشمند آن گذشت و بیهیچ تردیدی میبایست در حفظ و ارتقاء آن ارزشها کوشید.
طی دهه اخیر بارها نسبت به مهاجرت مردمان این دیار و خالی از سکنه شدن آن هشدارهایی اعلام شده است، خطری که یکی از علل آن عدم توجه به افزایش نشاط اجتماعی در این شهر و کمبود شاخص تبسم در میان مردمان آن است. بر این اساس جوانان این شهر خود به میدان آمده و نسبت به افزایش سرانه شادی شهر دست به راهاندازی مراکز تفریحی و توسعهای زدهاند. یکی از این جوانان خوشآتیه بیجاری «مهدی لطفاللهزاده» است که معتقد است توجه جدی به تولید و افزایش «نشاط جمعی» همگرایی بیشتر مردم و ارتقاء میزان تحمل سختی و فشار اقتصادی و غیراقتصادی را در جامعه موجب میشود. وی در راستای نیل به این مهم با همراهی «یعقوب عسگری تابش» مجموعه تفریحی ورزشی «وانیک» را در زمینی به متراژ 25 هزار متر مربع در شهر بیجار تجهیز و به بهرهبرداری رساندهاند.
اشتغالزایی 23 نفری در بیجار
«مهدی لطفاللهزاده» جوان بیجاری در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در خصوص آغاز پروژه وانیک در بیجار توضیحاتی را ارائه داده که در ادامه مشروح آن را میخوانید؛ وی با اعلام اینکه مجموعه وانیک دارای سه فاز است، اظهار کرد: فاز اول مجموعه شامل پینتبال، ماشین کوبنده، کافه فست فود و کارتینگ؛ فاز دوم آن شامل رستوران و باشگاه بیلیارد و فاز سوم شامل شهربازی سرپوشیده، چرخ و فلک، کشتی صبا و باشگاه اسبسواری است که فاز اول و بخشی از فاز دوم به لطف خداوند طی دو سال به بهرهبرداری رسیده اما متأسفانه فاز سوم کماکان مسکوت مانده است.
لطفاللهزاده با بیان اینکه پیست اسکیت هم در کنار این مجموعه و با سرمایهگذاری بخش خصوصی و با مشارکت شهرداری راهاندازی شده است، گفت: این مجموعه در پارک شاهد بیجار راهاندازی و در اختیار شهروندان و مسافران شهرستان بیجار قرار گرفته است.
این جوان کارآفرین بیجاری با ذکر اینکه با استفاده از طراحی فضاهای عمومی با رویکرد سرزندگی میتوان به جامعهای شاداب و با ثبات اجتماعی بیشتر دست یافت، تصریح کرد: تلاش ما جهت راهاندازی مجموعه تفریحی و ورزشی در شهرستان بیجار در راستای دستیابی به این هدف بوده است.
وی با اشاره به اینکه مجموعه وانیک به مدت دو سال است که فعالیت خود را در شهرستان بیجار آغاز کرده است، اظهار داشت: ما فرزندان این آب و خاک هستیم و با عرق و تعصب خاصی که به این دیار داشتیم، آستینها را بالا زده و در این راه گام گذاشتیم.
لطفاللهزاده با بیان اینکه در ابتدای راه که بودیم شورای شهر بیجار به ما قولهای مساعدی جهت همیاری و همکاری دادند، گفت: متأسفانه زمانی که کار را آغاز کردیم غالب قولهای شورا در حد شعار باقی ماند و ما در ادامه راه تنها ماندیم.
این جوان بیجاری با ذکر اینکه شورای شهر بیجار نه تنها قولهایشان را فراموش کردند، بلکه بحث و جدلهایی را نیز با مجموعه در پیش گرفتند که منجر به توقف پروژه و مسکوت ماندن آن به مدت یک و نیم سال شد، اظهار کرد: سنگاندازیها تا بدانجا ادامه یافت که ما از سرمایهگذاری در بیجار منصرف شده و خواهان خروج سرمایهمان از شهرستان شدیم که با وساطت و پادرمیانی برخی از اعضای شورا از این اقدام صرفنظر کردیم.
وی با اذعان به اینکه با همکاری دوستم «تابش»، سرمایه اولیه 700 میلیون تومانی را جهت آغاز طرح تأمین کردیم، ادامه داد: در ابتدای آغاز کار قیمت هر دلار در بازار 3000 تومان بود، سرمایه اولیه ما با فروش طلاهایی که پس انداز کرده بودیم فراهم شد اما در میانه راه متأسفانه با توقف طرح و زمین خوردن پروژه به مدت یکسال و نیم شرایطی پیش آمد که از سرگیری پروژه مصادف با افزایش قیمت دلار در بازار شد و با این اتفاق، عملاً سرمایهمان ارزش مادی خود را از دست داد.
لطفاللهزاده با ذکر اینکه در این فاصله زمانی قیمت کالاها و لوازم مجموعه بازی چند برابر افزایش یافته بود، خاطرنشان کرد: متأسفانه زمانی که از دست داده بودیم منجر به فوت سرمایه و متضرر شدن ما گشت و هیچ راه گریزی از آن نبود.
وی با اشاره به اینکه جدای از این موضوع، مجموعه با مشکلاتی همچون نداشتن امتیازات برق، آب و گاز روبرو بود، ادامه داد: ساختمان مادر مجموعه قبلاً سینمای شهرستان بیجار بوده اما بهدلیل تعطیل شدن آن به مدت 15 سال، به مکانی متروکه و پاتوقی برای معتادین و بیخانمانها بدل گشته بود.
این جوان بیجاری با ذکر اینکه با توجه به مشکلات و تنگناهای مالی که پیش آمده بود از طریق نماینده مردم بیجار در مجلس نسبت به اخذ 300 میلیون تومان تسهیلات بانکی اقدام کردیم، گفت: در آن زمان کسی کار ما را جدی نمیگرفت و چون جوان بودیم میپنداشتند که شور جوانی و از سر بیکاری است که میخواهیم مجموعه را راهاندازی کنیم اما در ادامه زمانی که یقین و ارادهمان را جهت انجام کار دیدند و بار مشکلاتمان را مشاهده کردند، شهرداری بیجار نیز به یاری ما آمده و تمامی تجهیزات راهسازی خود را جهت یاری رساندن به ما بسیج کرد.
وی دیگر مشکل حین راهاندازی مجموعه را جدل با معتادین و کارتن خوابهای ساکن در ساختمان اصلی مجموعه دانست و گفت: متأسفانه به دلیل اینکه مجموعه سالهای زیادی خالی از سکنه بود به محل امنی برای معتادین تزریقی و کارتنخواب بدل شده بود و بسیاری از این افراد در این مکان زندگی میکردند به همین خاطر احساس تعلق خاطر به آن داشته و درگیریهایی با ما در خصوص مالکیت مجموعه داشتند که گاه به جدل و مشاجره ختم میشد.
این کارآفرین جوان بیجاری با گریز به اینکه در حین راهندازی طرح شاهد استقبال و سرکشیهای مردم شهرستان بودیم، تصریح کرد: با وجود تمامی مشکلات حمایتهای نماینده مردم بیجار در مجلس، حضور مردم و به ویژه جوانان شهرستان ما را نسبت به ادامه راه و اتمام پروژه دلگرمتر میکرد.
لطفاللهزاده در ادامه با بیان اینکه خوشبختانه کارها هر چند آهسته اما با جدیت پیش میرفت، گفت: در ابتدا مجموعه پیتبال، جت اسکی، ماشین کوبنده، قصر بادی (با ظرفیت 300 نفر) و چند دستگاه دیگر را راهاندازی کردیم و در ادامه بخشی از فاز دو و سه را نیز اجرایی ساختیم.
وی با اشاره به اینکه تا به امروز مبلغی حدود دو میلیارد تومان در مجموعه هزینه شده است، تصریح کرد: یک میلیارد و هفتصد میلیون تومان آن آورده شخصی و سرمایهگذاری بخش خصوصی و 300 میلیون تومان آن تسهیلات بانکی است که از سوی نماینده شهرستان بیجار برایمان تأمین گشت.
این جوان بیجاری با ذکر اینکه در حال حاضر 23 نفر نیرو آقا و خانم بهصورت مستقیم در مجموعه مشغول به کار شدهاند، اعلام کرد: اگر بتوان بخشی از بدهیهای پروژه را تسویه کرد میتوان درآمد حاصل از مجموعه را جهت گسترش و توسعه آن و همچنین به کار گیری 50 نفر نیرو دیگر تخصیص داد.
لطفاللهزاده در بخش دیگری از سخنان خود با اعلام اینکه در فاز دوم مجموعه در نظر داشتیم که از ظرفیتهای موجود و بلااستفاده مانده شهرستان بیجار استفاده کنیم، اظهار داشت: یکی از این ظرفیتهای مغفول مانده وجود شهربازی قدیمی شهرستان بیجار در جوار مجموعه است که بخشی از ماشینآلات موجود در آن را میتوان تعمیر، بهروزرسانی و راهاندازی مجدد کرد.
وی با بیان اینکه در راستای تحقق این مهم مشاورانی از شهر همدان را فراخوانده تا وضعیت را کارشناسی کنند، تصریح کرد: این کارشناسان دید خوشبینانهای نسبت به وضعیت داشتند چراکه به اعتقاد آنان بیجار به صورت بالقوه یک پارک جنگلی در ارتفاع است که با استفاده از طرحهای سرمایهای که در قالب این ظرفیت میتوان راهاندازی کرد، امکان تبدیل شدن به یک هدف گردشگری جنگلی تفریحی را داراست.
این جوان بیجاری با ذکر اینکه جهت راهاندازی شهربازی قدیمی با شورای شهر بیجار به بن بست خوردهایم، دلیل این امر را اینگونه شرح داد: شورای شهر اعلام داشته که این شهربازی به یک شرط واگذار میشود و آن اینکه مجموعه به مدت یک یا دوسال در اختیار سرمایهگذار باشد و پس از آن به مجموعه شورا واگذر شود!، امری که در عملشدنی نبوده و غیر ممکن است چراکه امکان بازگشت سرمایه طی دو سال آنهم در شرایط تورمی کنونی جامعه امکانپذیر نیست.
وی با اذعان به اینکه با الگوگیری از شهر زنجان در تلاش برای راهاندازی فاز بزرگسالان مجموعه وانیک بودیم، ابزار تأسف کرد: متأسفانه با وجود اینکه مجموعه تفریحی ورزشی وانیک تنها مجموعه تفریحی شهرستان بیجار است، کماکان شاهد سکوت شورا شهر در قبال این درخواست هستیم و هنوز هم نتوانستهایم نسبت به راهاندازی بخش بزرگسالان آن اقدام خاصی را انجام دهیم.
لطفاللهزاده در ادامه با اشاره به اینکه گاه میبینیم جوانانی را که تنها با تکیه به درآمد والدین خود زندگیشان را در بهترین شرایط ممکن میگذرانند نسبت به ادامه تلاش خود دلسرد میشویم، دلیل این دلسردی را اینگونه شرح داد: ما دو جوان کاملاً متکی به خود هستیم که تمام سرمایهای را که داشتهایم با تلاش شبانهروزی جمع کرده و در این راه از هیچ تلاشی مضاعقه نکردیم و با وجود اینکه میدانستیم که تنها هستیم، تمام دسترنجمان را در این کار صرف کردیم.
وی با بیان اینکه متأسفانه بدهکارهای زیادی به دلیل تفاوت قیمت دستگاهها در شرایط کنونی با زمان آغاز پروژه بر دوشمان است، افزود: به دلیل فوت زمان در مقطعی، هزینههای ماچند برابر شد اما چون وسایل را تحویل گرفته بودیم امکان بازگرداندن آنها میسر نشد و به همین خاطر برآورد هزینههای ما با هزینه هایی که بعد از گران شدن دلار به مجموعه تحمیل شد همخوانی نداشته و ما را در تنگنا قرار داد.
این جوان کارآفرین بیجاری با ذکر اینکه متأسفانه با وجود اینکه درآمد مجموعه مناسب است، به دلیل بدهکار بودن باعث شده که دخل و خرجمان یکی نشود، تصریح کرد: اگر مسئولان کمک کنند و یاریگر ما باشند میتوانیم سربلندانه قامت راست کنیم و نسبت به کاری که میکنیم با افتخار رسالتمان را به سرانجام مقصود برسانیم.
نیازمند دریافت تسهیلات کمبهره جهت تأمین بخشی از بدهیها هستیم
وی با تأکید بر اینکه اگر بتوانیم تسهیلات کم بهرهای را دریافت کنیم، قادر خواهیم بود بخشی از بدهیهایی که امکان بازپرداخت آن به صورت یکجا برایمان فراهم نیست را پرداخت کنیم، خاطرنشان کرد: با این کار حجم بزرگی از فشار مالی و روانی از دوش ما برداشته میشود.
لطفاللهزاده با اذعان به اینکه در خصوص دریافت تسهیلات کمبهره به هر جایی که مراجعه کردیم به در بسته برخوردیم، گفت: زمانی که از بخش دولتی ناامید شدیم، به فکر جذب سرمایهگذار بخش خصوصی افتادیم و چون چند نفری جهت سرمایهگذاری در مجموعه اعلام آمادگی کردند بخشی از اهداف مجموعه را برایشان توضیح دادیم اما به دلیل اینکه این سرمایهگذاران خواهان تأمین بخشی از سرمایه توسط ما بودند و از آغاز فازهای بعدی مجموعه به تنهایی امتناع میکردند، پا پس کشیده و از همکاری منصرف شدند.
وی با بیان اینکه به پیشنهاد نماینده شهر بیجار جهت دریافت تسهیلات بانکی به صندوق کارآفرینی امید استان مراجعه کردیم، ابراز ناامیدی کرد: متأسفانه از صندوق کارآفرینی امید استان نیز ناامیدانه بازگشتیم و هیچ جوابی نگرفتیم.
لطفاللهزاده در بخش دیگری از سخنان خود با اعلام اینکه متأسفانه در حال حاضر سالن سرپوشیده مجموعه خالی است، گفت: تجهیزات خریداری شده برای سالن سرپوشیده که شامل دستگاههای کامپیوتری بود بهدلیل عدم توان خرید آنها، قبل از تحویل بازگشت داده شد.
وی با اشاره به اینکه خلاء این بخش به خوبی در مجموعه احساس میشود، تصریح کرد: نوجوانان و جوانان امروزی علاقه خاصی به انجام بازیهای کامپیوتری و فعالیتهای فکری دارند و به همین خاطر از سرمایهگذارانی که بتوانند این حوزه از مجموعه را تحت پوشش قرار داده و آن را فعال کنند، استقبال خواهیم کرد.
این جوان کارآفرین بیجاری در بخش پایانی سخنان خود با ذکر اینکه جوانان این خاک نسبت به این مرز و بوم عرق داشته و بسیاری از آنان خواهان انجام کاری جهت توسعه و آبادانی آن هستند، اظهار داشت: بارها شنیدهایم که استاندار کردستان که خود نیز زاده بیجار و از جنس جوانان این شهر هستند، اعلام کرده که تسهیلگریهای لازم در خصوص سرمایهگذاران لحاظ میشود.
وی با بیان اینکه تحقق این دید بسیار دلگرمکننده خواهد بود، افزود: متأسفانه در عمل چندان شاهد وقوع آن از سوی برخی مسئولان نیستیم و بهعنوان شاهدی اعلام کرده که سرمایهگذار در استان کردستان تنهای تنهاست.
وی با درخواست از استاندار کردستان مبنی بر حمایت از مجموعه وانیک، گفت: تمامی افرادی که در مجموعه فعال و مشغول ارائه خدمت هستند جوانانی هستند که با تمام وجود و با عشق به کار در طول ساعات زیادی از شبانهروز فعال هستند و مجموعه را سرپا نگه داشتهاند، امید است مسئولان به عنوان بزرگان و والیان دستگیر این جوانان بوده و ما را در ادامه راه همراه و دلگرمکننده باشند.
لطفاللهزاده در پایان در پاسخ به این پرسش که «اگر به ابتدای کار باز گردید باز هم این مجموعه را راهاندازی میکنید؟» گفت: هرگز این کار را نخواهم کرد چراکه با وجود مشکلات، سختیها، شب نخوابیدنها و گرفتاریهایی که گریبانگیرمان شد ما را به این یقین رساند که نبایستی آرامش خاطرمان را به هم میزدیم و این کار را آغاز میکردیم، در طی این مدت چندین بار نیز کم آوردیم و خواستیم کار را متوقف کنیم اما تنها به پشت گرمی کارکنان و شور و اشتیاق مردم این شهر بود که از انجام این کار منصرف شدیم و با وجود تمام کاستیها و مشکلات باز هم به راهمان ادامه دادیم تا شاید حداقل الگویی شویم برای جوانان و کسانی که میخواهند برای این شادی مردمان این دیار کاری بکنند.
انتهای پیام/ش