به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، داستان یک قیچی 15 سانتی به سیزدهمین جشنواره سینما حقیقت آمد؛ ماجرایی که در قدم اول شاید طنزآمیز باشد اما فاجعهای به بار آورده که خسارت جبرانناپذیر پزشکی برای خانوادهای رقم زده است.این قیچی 13 سال در شکم مادر این مستند جا خوش کرده بود... دخترش الناز به دنبال این فاجعه رفت اما با این پاسخ پزشکان مواجه شد: آیا شما در زندگیتان اشتباه نمیکنید؟
الناز دیبافر کارگردان مستند "قیچی" همان دختر داستان واقعی است که به موضوع متفاوت و سوژه مهم اشتباه پزشکی پرداخته و روز گذشته در جشنواره حقیقت به نمایش درآمد. این مستندساز برای اولینبار دست به کار شده و جلوی دوربین بیان حقیقت قرار گرفته، او کارشناس بازیگری و کارگردانی از دانشگاه تهران است.
وی با اشاره به ماجرای "قیچی" و هدفش از ساخت این مستند به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، گفت: دو سال پیش متوجه قصور پزشکی شدیم که برای مادرم اتفاق افتاده بود. پیگیریها و مشاهده برخورد مسئولین مربوطه، ساخت مستندی را با بیان بیپرده به ذهن من خطور داد و از دو سال پیش که پرونده در جریان بود تا اواخر شهریورماه امسال که پرونده مختومه شد همه اتفاقات و نحوه برخوردها را ضبط و تدوین کردم که به مستند "قیچی" جشنواره سینما حقیقت تبدیل شد.
کارگردان مستند "قیچی" با اشاره به اینکه هدفم آگاهی است نه انتقام، تصریح کرد: اصلاً هدفم انتقام نیست و دنبال آگاهیام؛ نه اینکه من دختر آن مادرم بخواهم از طریق نمایش فیلم، انتقام گرفته باشم. به دنبال آگاهیام مخصوصاً برای گروهی که جامعه هدف اصلیاند؛ یعنی پزشکان! تا این مستند را بببیند و دیدشان باز شود که اشتباه پزشکی، چطور با جان و زندگی مردم بازی میکند و نه یک نفر بلکه چندین نفر را در خانواده به چالش میکشد.
وی با بیان اینکه مردم با دیدن مستند "قیچی" میخندند، افزود: جا ماندن چاقوی 15 سانتی به مدت 13 سال در شکم یک آدم، فکر نمیکنم مسئلهای باشد که پزشک بخواهد زیر آن بزند یا مثلاً بگوید بر چه علمی میگویید آمپول اشتباه زده و داروی مصرف گذشته دادهایم؛ این نکته واضحی است، اتفاقاتی که افتاده و نحوه برخورد مسئولین را به تصویر کشیدم؛ برخوردی که مدل آن خیلی قابل تأمل بود و انگیزهای شد که این مستند را روی پرده بیاورم؛ مردم عادی که تماشاگر این مستند میشوند، میخندند اما خندهشان تلخ و ناراحتکننده است.
دیبافر به این نکته اشاره کرد که حتی پزشکی با تماشای پوستر این مستند گفته این خانم دروغ میگوید و حتماً این عکس فتوشاپ است، خاطرنشان کرد: واقعاً چطور میتوان این فاجعه را کتمان کرد؛ حتی یک سوم پوستر مستندم را همان قیچی بدون اینکه به تناسبش دست بزنم به همان اندازه، گرفته است. یادم است وقتی عکس پوستر مستند را در اینستاگرام، گذاشتم پزشکی نوشته بود مشخصاً این فتوشاپ است و این خانم، دروغ میگوید. مگر میشود این آدم زنده بماند و مربوط به عکسی در گالری است.
وی اضافه کرد: کارهایی میکنند که برای خودشان قابل باور نیست و منِ هنرمند را محکوم میکنند که شما میخواهید خودتان را مطرح کنید. در صورتی که فکر میکنم جریان مادر من که سوژه اصلی این مستند است، مسئلهای نیست که بخواهم از امتیاز چنین چیزی استفاده کنم. از روحیات مادرم که واقعاً درد و رنجی را تحمل کرده و هنوز هم زجر میکشد اینها را به تصویر کشیدهام و هیچ وقت انسان با نمایش چنین اتفاقات تکاندهندهای به دنبال خودنمایی نیست بلکه حرف از انسانیت میزند.
کارگردان مستند "قیچی" در پاسخ به این سؤال که چطور شد این قیچی در بدن مادرتان جا ماند، گفت: سال 1384 بر اثر داشتن کیست هیداتیک، به اتاق عمل رفتند و بعد از عمل حالشان خوب نبود. 13 سال مدام به دکتر مراجعه میکردند، پزشکان به او قرص اعصاب یا معده میدادند. منتها وضعیت به جایی رسید که ایشان به سختی راه میرفتند و نمیتوانستند؛ بعد از 13 سال، سال 1396 عکسبرداری شد و متوجه وجود یک عدد قیچی 15 سانتی در شکم ایشان شدند.
وی در خصوص نحوه برخورد مسئولین مربوطه، گفت: اتفاقاً جوابگو بودند اما اینکه چه جوابی دادند، جالب است. این اشتباه و اتفاق را پذیرفته بودند اما میگفتند اشتباه است دیگر! به قول خودشان میگفتند شما در زندگیتان اشتباه نمیکنید؟ سؤالی بود که اکثراً از ما میکردند. شما در زندگیتان اشتباه نکردید؟ با ساخت این مستند میخواستم این سؤال را از مخاطبین بپرسم که شما در زندگیتان اشتباه نکردید؟ و عکسالعمل مردم عادی را ببینیم.
دیبافر خاطرنشان کرد: این سؤالی که از من پرسیدند متأسفانه این حرف را از زبان تحصیلکردهها، نخبگان و به اصطلاح اندیشمندان شنیدم و با خودم فکر میکنم شاید منِ هنرمند نمیفهمم و این سؤال را از مخاطبان بپرسم که آیا شما در زندگیتان اشتباه نمیکنید؟ به نظرمن قضاوت را برای مردم بگذارید.
کارگردان مستند "قیچی" با بیان اینکه به من گفتند مراقب جان خودم باشم، افزود: فکر نمیکنم قابل پخش باشد و هدف خودم این بود که این مستند مقصد اصلی و غاییاش در ایران جشنواره سینما حقیقت باشد؛ زیرا اتفاقهایی افتاده و صحبتهایی که از طرف مسئولین شده است از نظر خیلیها خوش نمیآید. حتی صحبتهای زیادی بود که به من گفتند مراقب جان خودم باشم و بعد از جشنواره سینما حقیقت به جشنوارههای خارجی میرویم! در حالی که مقصد نهایی و غاییمان فقط در ایران و جشنواره سینما حقیقت است و به جشنواره دیگری هم فکر نکردهام.
انتهای پیام/