مربی دروازه‌بانان نساجی: می‌توانم یک کتاب درباره مشکلات نساجی بنویسم/ هیچ‌کس نمی‌تواند ۳ روز با وضعیت من زندگی کند!
مربی دروازه‌بانان تیم فوتبال نساجی با تشریح مشکلات این تیم گفت: بابت مدت پنج ماه حضورم در نساجی می‌توانم یک کتاب درباره این تیم بنویسم!
هاروت آبراهامیان، مربی دروازه‌بانان تیم فوتبال نساجی در گفت‌و‌گو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره غیبت خود در دیدار این تیم مقابل شهر خودرو در هفته پانزدهم لیگ برتر اظهار داشت: واقعیت این است که من 16 سال است در ایران کار می‌کنم و نساجی دوازدهمین باشگاه من است. در این مدت کم و زیاد هم خیلی دیدم. می‌دانم باشگاه‌های ایران منچستر یونایتد و رئال مادرید نیستند، اما اینکه از ابتدا در یک باشگاه هیچ چیزی سرجای خودش نباشد، واقعاً عجیب است. من هشت سال در تیم ملی شوروی و 10 سال دروازه‌بان ارمنستان بودم. خیلی چیزها هم دیده‌ام، اما باشگاهی به این وضعیت ندیده‌ام.
این مربی ارمنستانی افزود: در باشگاهایی بوده‌ام که اول همه چیز خوب بوده، اما بعد مشکل پیش آمده و وضعیت بد شده است، اما من از وقتی به نساجی آمدم می‌توانم یک کتاب درباره این تیم بنویسم. اول فصل قرار بود باشگاه را بفروشند، اما این اتفاق نیفتاد. بعد هم گفتند فقط هدف باشگاه این است که در لیگ برتر بماند و به همین خاطر قرارداد بچه‌ها را کم کردند. تا الان هم فقط 20 تا 25 درصد به ما پول داده‌اند. شخصاً به من قول داده بودند که 40 درصد از مبلغ قراردادم را اول فصل می‌دهند و باقیمانده را اول هر ماه به حسابم می‌ریزند. من هم به خاطر این قولی که دادند با یک مبلغ ناچیز قرارداد بستم. شما یک مربی پیدا کنید که به اندازه من دروازه‌بان تحویل کشور داده باشد، با این همه رزومه با 200 میلیون تومان قرارداد بستم که هر کسی می‌شنود می‌خندد. به خاطر مشکلاتی که داشتم این قرارداد را بستم، اما به شرطی که 40 درصد از مبلغ قراردادم را در ابتدا بدهند. شما می‌دانید شرایط دلار به چه شکل است. من می‌خواستم حداقل بتوانم زندگی‌ام را بچرخانم. در ابتدای فصل هم مدیرعاملی نداشتیم تا قرارداد ببندیم، آمدیم سر تمرین و یک روز مانده به شروع فصل با وکیل باشگاه قرارداد بستم. بعد هم از آن روز تا الان، یک بار هشت درصد، یک بار 12 درصد و بعد هم پنج درصد به ما پول داده‌اند.
مربی دروازه‌بانان تیم نساجی در ادامه با اشاره به وضعیت بد محل اسکانش تصریح کرد: برای من خانه‌ای گرفتند که فقط چهار دیوار است! نه مبل دارد، نه تلویزیون، نه ماشین لباسشویی! فقط یک یخچال دارد که برای صاحب‌خانه است و یک تُشک که خودم خریده‌ام. من چند سال قبل راه‌آهن بودم و پول خاصی نداشتیم، ولی در هر بازی انصاری‌فرد (مدیرعامل وقت راه‌آهن) به بچه‌ها سر می‌زد و روحیه می‌داد. مشکل خانه و غذا هم نداشتیم. زمانی که سایپا بودم هم مشکل داشتیم، اما حداقل خانه و ماشین در اختیارمان بود. من همه چیز را درک می‌کنم و هیچ وقت هم خودم را بالاتر از بقیه ندیدم. من به‌عنوان مربی همیشه دروازه‌بانانم را به خانه می‌آوردم و فیلم بازی‌ها را می‌دیدیم و آنالیز می‌کردیم، اما الان یک مبل و تلویزیون ساده در خانه ندارم. نه یک روز، نه دو روز، پنج ماه است وضعیت همین است. هر روز می‌گویند امروز و فردا.
هاروت در ادامه بیان کرد: پنج ماه است من چیزی نگفتم، اما الان چون تصمیم گرفتم در نیم‌فصل بروم، مصاحبه می‌کنم. هر چیزی حدی دارد. من 80 کشور را دیدم و 16 سال هم است در ایرانم. تا الان یک نفر پیدا نمی‌شود که بگوید صدای من را شنیده، اما هر چیزی حدی دارد. یک خانه برای من گرفته‌اند و بعد یک نفر از باشگاه نیامده مرا ببیند. بعد هم می‌گویند ما میهمان‌نوازیم! من به غیر از باشگاه چه کسی را در ایران دارم؟ نه خانواده‌ای دارم و نه چیزی. این برخورد زشت است. یک تلویزیون و یک مبل ندارم که وقتی از سر تمرین برمی‌گردم روی آن بنشینم. ماشین لباسشویی ندارم تا لباس‌هایم را بشویم. در قرن بیست‌ویکم واقعاً این اتفاقات زشت است.
وی در مورد غیبتش در دیدار با شهر خودرو و اینکه رضا مهاجری در نشست خبری اعلام کرد او به خاطر تصادف در بازی حاضر نشده است، یادآور شد: اصلاً چنین خبری درست نیست! تا الان هم به احترام مهاجری ماندم. خیلی زودتر می‌خواستم از نساجی بروم. تا الان هیچ حرفی نزدم، چون مهاجری می‌گفت همه چیز درست می‌شود. برای اینکه در این باشگاه کار کنید باید دروغ بگویید. افسوس از این تماشاگرانی که نساجی دارد. من مربی خارجی هستم و 10 روز دیگر کریسمس است. هزار بار خواهش کردم، من پدرم خانواده هستم، من همسرم دارم، من خانواده دارم یک پولی بدهید تا به خانواده‌ام برسانم، اما تا به امروز یک تومان به من پول نداده‌اند. فقط و فقط دروغ گفته‌اند. از آن طرف انتظار دارند هر روز به‌عنوان مربی سر تمرین بروم و خودم به خودم انگیزه بدهم. فقط بی‌مسئولیتی در این باشگاه دیده‌ام. هیچ‌کس نمی‌تواند سه روز با شرایط من زندگی کند. زشت است در کشور من بشنوند که این‌طور زندگی می‌کنم. مگر می‌شود یک تلویزیون یا یک مبل در خانه نباشد. تا به امروز چنین چیزی سابقه نداشته است. بعد هم کت و شلوار می‌پوشند و می‌گویند ما مدیر باشگاه هستیم. یک نفر را جدیداً به باشگاه آورده‌اند که فقط وعده می‌دهد. واقعاً خیلی خوب او را پیدا کرده‌اند. سیف‌الله‌پور (قائم مقام نساجی) تا الان پنج بار به من قول داده که وسایل خانه ام را تأمین کند، اما هر بار این اتفاق نیفتاده است. فقط می‌توانم بگویم متأسفم.
انتهای پیام/
