تردیدها درباره کنفرانس برلین؛ آیا جنگ در لیبی پایان مییابد؟
یک رسانه عربی با اشاره به برگزاری کنفرانس برلین درباره لیبی در روز یکشنبه نوشت : واقعیت این است که تصمیم جنگ و صلح دیگر در دست لیبیاییها نیست، بلکه در دست بازیگران منطقهای و بین المللی است که به خاطر نفوذ و به خاطر نفت در لیبی با یکدیگر میجنگند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، پایگاه خبری العهد در تحلیلی درباره کنفرانس برلین درباره لیبی که فردا یکشنبه برگزار میشود، نوشته است: برلین پایتخت آلمان روز یکشنبه(29 دی) میزبان کنفرانس صلح لیبی خواهد بود، کنفرانسی که فائز السراج نخست وزیر دولت الوفاق در طرابلس، ژنرال خلیفه حفتر فرمانده شبه نظامیانی که خود را فرمانده ارتش لیبی میخواند، و کشورهای تاثیرگذار و مداخلهگر در بحران لیبی شامل ایالات متحده آمریکا، انگلیس، روسیه، فرانسه، چین، ترکیه، ایتالیا، امارات، مصر، الجزایر و کشور کنگو به آن دعوت شدهاند تا برای پایان جنگ بیهودهای که از سالها پیش سرزمین عمر مختار را درگیر خود کرده است، دور هم جمع شوند. حتی پیش نویس بیانیه پایانی کنفرانس صلح لیبی در برلین تقریبا آماده است، ولی تردیدها درباره امکان اینکه، کنفرانس برلین نتایجی را محقق کند که دیگر کنفرانسهای صلح درباره لیبی همچون کنفرانس الصخیرات، نشست پاریس،کنفرانس پالرمو و دیگر نشستها و مذاکرات سری و غیر سری انجام شده درباره اوضاع لیبی از انجام آن عاجز بودند، سایه افکنده است..
بر اساس خبرهایی که به رسانهها درز کرده است، پیش نویس بیانیه پایانی کنفرانس لیبی در برلین که قرار است فردا یکشنبه برگزار شود، شامل 6 بند از جمله اصلاحات در زمینههای اقتصاد و امنیت، آتش بس و اجرای منع صادرات سلاح است.
شاید سئوالی که مطرح میشود، این باشد که آیا کسانی که با یکدیگر جنگ میکنند(دولت الوفاق لیبی در طرابلس و شبه نظامیان حفتر در بنغازی) و حامیان منطقهای و بین المللی آنها به این سند و توقف فوری جنگ و بازگشت به روند سیاسی پایبند خواهند بود؟
در حقیقت، با توجه به مضامین و محتوای کنفرانس برلین، به نظر میرسد همان اشتباهات کنفرانسهای قبلی را تکرار کند به ویژه از نظر غیبت طرفهای محلی در لیبی و در راس آنها نمایندگان قبایل لیبیایی با وجودی که آنها تاثیر زیادی در اوضاع لیبی دارند، بسیاری از موارد آشتی که طی ماههای آینده در لیبی صورت گرفت، محرک اصلی آن نمایندگان قبایل با توجه به نقش بزرگی که به طور کلی قبیله در جامعه لیبی بازی میکند، بودند. نکته بعدی غیبت تونس در کنفرانس برلین است، در حالی که تونس یکی از مهمترین کشورهای همسایه لیبی است و روابط تاریخی و جغرافیایی گستردهای با لیبی دارد و غیبت این کشور در این کنفرانس یک اشتباه غیر حساب شده است.
تونس اولین کشوری است که به آنچه در همسایه خود رخ میدهد، اهتمام نشان داده و نزدیک ترین کشور به لیبی است و متحمل پیامدهای طولانی بحران لیبی در زمینههای امنیتی، اقتصادی و سیاسی شده است و هزینههای سنگینی در نتیجه شکننده بودن وضعیت امنیتی در این کشور و نفوذ تروریستها به مرزهایش پرداخت کرده است، همچنانکه میزبان موجهای بزرگی از آوارگانی بوده که از جنگ لیبی گریختهاند. مقامات تونسی همچنان در بالاترین سطح آمادهباش برای آنچه ممکن است در لیبی رخ دهد ، قرار داشته و برای تمام سناریوهای احتمالی از جمله احتمال ازسرگیری جنگ در صورت شکست کنفرانس برلین، آماده هستند. در تونس ابتکارعملهایی از جمله ابتکار الباجی قائد السبسی رئیس جمهور فقید این کشور در کنار الجزایر و مصر ارائه شده بود،همچنانکه قیس سعید رئیس جمهور جدید تونس هم چند هفته پیش میزبان هیئتی از جامعه مدنی لیبی بود که در پی آن بیانیه تونس برای صلح صادر شد که بر ضرورت اینکه گفتوگوها، لیبیایی-لیبیایی باشد و احترام به حاکمیت لیبی و مردم آن و توقف دخالتهای خارجی تاکید کرده بود.
واقعیت این است که نمیتواند سقف خوش بینی در خصوص کنفرانس برلین را افزایش داد،کنفرانسی که لیبیاییها آن را حلقهای از حلقههای توطئه علیه کشورشان قلمداد میکنند. در این زمینه خالد المبروک فعال حقوقی لیبیایی به پایگاه خبری العهد میگوید این کنفرانس(برلین) در امتداد کنفرانسهای قبلی و نشستهایی است که با توجه به نتایج قابل پیش بینی آن باید با شک و احساس نگرانی به آن نگاه کرد.
المبروک اضافه میکند ادامه سرازیر شدن تروریستها از سوریه به لیبی و تهدیدهای طرفهای خارجی بدون اینکه جامعه جهانی برای توقف آن اقدامی انجام دهد، جانبداری آشکار از یک طرف درگیر است.
وی خاطر نشان کرد شهروندان لیبیایی که از بحرانهای متعدد در زمینه اقتصادی، امنیتی و اجتماعی رنج میبرند از چنین کنفرانسهایی راضی نیستند و آن را حلقهای از سلسله حلقههای توطئه بین المللی علیه لیبی و کشورهای همسایه آن میدانند، عجله در دعوت برای این کنفرانس و طرفهای دعوت شده و آنچه درباره پیش نویس بیانیه افشا شده از نکات شک برانگیز است.
پایگاه خبری العهد در پایان آورده است : واقعیت این است که تصمیم جنگ و صلح دیگر در دست لیبیاییها نیست، بلکه در دست بازیگران منطقهای و بین المللی است که به خاطر نفوذ و به خاطر نفت در لیبی با یکدیگر میجنگند، حتی برخی گفتهاند آنچه در لیبی جریان دارد، شکلی از اشکال درگیری میان شرکتهای نفت ایتالیا و فرانسه است.
انتهای پیام/