‌‌برگی دیگر از غربت قطب نساجی ایران / چرا پایتخت فرش ماشینی کشور دیگر فعال نیست؟

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یزد، از زمانی که صنعت نساجی رونق خود را در شهر یزد از دست داد، بطبع چرخ صنایع مربوط به این حوزه هم از کار افتادند و آنگونه که باید و شاید این صنایع دیگر کار و کاسبی پر رونقی ندارند.

فرش ماشینی یکی از این صنایع پر رونق در استان یزد بوده که زمانی، معتبرترین و خوشنام‌ترین برندهای فرش ماشینی ایران و جهان را تولید می‌کرد اما در دهه اخیر،  بسیاری از این کارخانه‌ها با سیاست‌های نادرست به تعطیلی رسیدند و همچون صنعت نساجیِ این شهر که یدی طولانی و قدمتی دیرینه در تولید انواع پارچه داشته رونق خود را از دست داده است.

اگر از مدیریت نادرست گله کنیم یا اقتصاد بیمار کشور یا چشم طمع عده‌ای که بیشتر به دنبال منافع شخصی هستند، نمی‌توانیم به راه حلی برسیم؛ اما اینکه صنعت فرش ماشینی با آن سابقه درخشان اینگونه به نابودی کشیده شود جای سوال است که چه اتفاقی افتاده برای این صنعت و چرا به اینجا رسیده؟ چه کاری برای بهبود وضع آن می‌شود انجام داد؟

محمدعلی برادران، رئیس اتحادیه فرش ماشینی استان یزد، در این رابطه در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری تسنیم در یزد اظهار داشت: گرانی مواد اولیه اصلی‌ترین مشکل صنف فرش‌های ماشینی و موکت است.

وی با اشاره به اینکه صنعت نساجی یزد تقریباً در حال نابودی است، گفت: زمانی استان یزد پایتخت فرش ماشینی کشور بود و درحال حاضر جزء نابودشدگان است و تقریباً 20 کارخانه فرش ماشینی در یزد تعطیل و اکثر دستگاه‌ها توسط کاشانی‌ها خریداری شده و در آنجا فرش ماشینی تولید می‌شود.

رئیس اتحادیه فرش ماشینی استان یزد بیان کرد: در دهه اخیر، صنعتی مانند فولاد با این همه حجم آب‌خواهی به استانی کویری مانند یزد داده شده و صنایع نساجی از یزد گرفته و به استان اصفهان داده شده است.

برادران افزود: اینکه سیاست کاری چیست را نمی‌دانیم، ولی با تعطیلی کارخانه‌ها هزاران کارگر بیکار، چرخ ماشین‌های شعربافی از حرکت ایستاده و صنعتی که هنر یزدی‌ها بوده به دیگران تعلق گرفته است.

وی خاطرنشان کرد: بزرگترین کارخانه‌های فرش ماشینی یزد مانند ستاره کویر، باستان، صنعت، غزال، گلشن، گلچین و بسیاری دیگر از کارخانه‌ها تعطیل هستند و عده‌ای علت تعطیلی آنها را مالیات سنگین بر کارخانه می‌دانند و عده‌ای مرغوب شدن قیمت زمین کارخانه و فروش آن توسط کارخانه‌دار می‌دانند ولی قابل قبول نیست که شهری مانند یزد با دارا بودنِ صنعت ترمه هزارساله و همچنین تعدد کارخانه‌های فرش ماشینی با آن طرح‌ها و کیفیت، اکنون تنها 2 کارخانه فرش ماشینی داشته باشد.

رئیس اتحادیه فرش ماشینی استان یزد ادامه داد: این در حالی است که در همین شهر از اردکان و میبد تا مهریز کارخانه‌های فولاد، کاشی و سرامیک که همگی از صنایع زیاد آب‌خواه هستند، فراوان دیده می‌شود.

برادران گفت: فرش ماشینی مانند صنعت روفرشی که در اختیار ابرند آباد شاهدیه یزد بوده و زمانی تولید کننده صنایع رو فرشی استان، اکنون به دست فراموشی سپرده شده است.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر 115 مغازه فرش فروشی در یزد فعالیت دارد، گفت: با پشتیبانی از صنایع نساجی و همکاری با گارگاه‌ها و کارخانه‌ها و همچنین رسیدگی به وضعیت بانک‌ها در چگونگی عملکرد  بهتر در مقابل صنایع نساجی می‌توان از تعطیلی این صنعت برای همیشه جلوگیری کرد.

این روزها جای خالی فرش ماشینی یزد در همه جا به خوبی دیده می‌شود، از خانه‌ها گرفته تا بازار و نمایشگاه‌های تخصصی و بازار تبلیغات و بخش صادرات که با مشکلات بسیاری روبرو هستند.

باید فکری به حال صنایع سابقه‌دار در هر منطقه‌ای کرد، بدون شک داشتن کارخانه‌های فولاد، سرامیک و کاشی به همان اندازه صنایع نساجی و فرش ماشینی ارزشمند است، صنایعی مانند فرش ماشینی را می‌توان با دلسوزی، مدیریت صحیح و به کار بردن  تدابیر سازنده دوباره زنده کرد.

انتهای پیام/784/ش