سودابه بیضایی: مشکل اول و آخر سینما و تلویزیون، فیلمنامه است
بازیگر فیلم "تعارض" در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر اعتقاد دارد نتیجه وجود مافیا و رانت در سینما همین سینمایی است که رفته رفته به سینمایی خالی از نگاه و حرف تبدیل می‌شود.
به گزراش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مدت‌ها است در تلویزیون و سینما کاری نکرده است و با "تعارض" به جشنواره فجر امسال آمد. بازیگری که در "گیس‌بریده" نقش مهمی داشت؛ در "جابر بن حیان" جواد افشار بازی کرد، در "وفا"، "ارمغان تاریکی"، "نوشدارو"، "هوش سیاه" و "نفس" هم حاضر شد. او درباره "ریست" که نامش به "تعارض" تغییر کرد، گفت: این کار دومین تجربه سینمایی محمدرضا لطفی بود؛ باید بگویم که من سه سالی بود در هیچ فیلمی حاضر نشدم، اما زمانی که فیلمنامه این فیلم سینمایی را خواندم در وهله اول احساس کردم این فیلمنامه خیلی کامل است، به هر حال بازی کردن در این فیلم تجربه متفاوتی بود؛ از نظر زاویه دوربین، جنس بازی، فیلمبرداری، رنگ فیلم و ... با دیگر آثاری که در سینما می‌بینید متفاوت است.
وی افزود: فیلم‌هایی مثل "تعارض" هم می‌تواند جذاب باشد و هم خطرناک؛ خطرناک بدین معنی که اگر آن فضا درنیاید ممکن است فیلمی باشد که با مخاطب ارتباط برقرار نکند،. با این حال احساس می‌کنم که این فیلم خوب از آب درآمده است. در حقیقت این قدر توانسته به حقیقت نزدیک شود که مخاطب را کاملاً وارد دنیای خود می‌کند و فضای غیرمعمول آن مخاطب را پس نمی‌زند.
این بازیگر سینما با اشاره به حضور کارگردانان جوان در عرصه کار گفت: بالأخره این چرخه‌ای است که بر اساس طبیعت می‌چرخد. در حقیقت جوان‌ترها می‌آیند، ایده‌ها و فکرهای جدید را وارد می‌کنند. هرچه قدر این ایده‌ها بکرتر و نوتر باشد بهتر است.
او در مورد فعالیت خود گفت: در حال ساخت مستندم، مستند قبلی من "اسمم پگاه" بود که در جشنواره سینماحقیقت سال گذشته به نمایش درآمد و اکنون هم مستند دیگری در دست تولید دارم و البته فیلمنامه می‌نویسم. این فیلمنامه‌ها هم در سینما است و هم در تلویزیون. در مورد کم‌کاری خودم نیز باید بگویم که فیلمنامه‌ها من را جذب نمی‌کرد و تصمیم گرفتم که خودم آستین بالا بزنم و کار کنم؛ اکنون یک فیلمنامه سینمایی دارم که خودم آن را نوشته‌ام و احتمال دارد خودم آن را بازی کنم.
بیضایی در پاسخ به سؤالی مبنی بر وجود مافیا و رانت در سینما گفت: اکنون نتیجه این موضوع را می‌بینیم که سینمای ما آرام‌آرام در حال تبدیل سینمای خالی از نگاه و حرف است. وقتی قرار است که آن شکلی فیلمی ساخته شود؛ من نامش را هنر نمی‌گذارم. اگر قرار است خلاقیت و هنری باشد باید از ذهن خلاقی بیرون بیاید.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اولین چیزی که جایش در سینما و تلویزیون خالی است فیلمنامه خوب و شخصیت‌پردازی خوب است. داستانی که بتواند مخاطب را جذب کند؛ داستان‌هایمان در سریال و فیلم سینمایی همه تکراری است، شخصیت‌ها همگی تخت و بعد و پیچیدگی ندارند؛ یا خوب است یا بد! به نظرم مشکل اول و آخر سینما و تلویزیون فیلمنامه است.
انتهای پیام/
