اسرائیل ابزار باجخواهی آمریکا از کشورهای عربی
حکام برخی کشورهای عربی دچار این توهم هستند که با عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی میتوانند رضایت آمریکاییها را به دست آورند و در نتیجه میتوانند با این اقدام سر و سامانی به وضعیت بغرنج اقتصادی خود بدهند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، سه شنبه بیست و هشتم ژانویه(هشتم بهمن) دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا از طرح ادعایی خود با عنوان معامله قرن در کاخ سفید و در حضور بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی رونمایی کرد، طرحی که با مخالفت قاطع همه فلسطینیان از جمله تشکیلات خودگردان روبرو شده و هدف از آن حذف مسئله فلسطین عنوان شده است.
این توطئه موجی از خشم و انزجار را در میان ملتهای آزاده به وجود آورد و تجمعات و تظاهرات گستردهای در محکومیت معامله قرن ترامپ-نتانیاهو برگزار شد.
خشم ملتها، اتحادیه ناکارامد عرب را به تکاپو واداشت که در ظاهر هم که شده نشستی در اعتراض به این طرح آمریکایی صهیونیستی برگزار کند که مدت زمان زیادی از این نشست نگذشت که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی دیدار خود با عبدالفتاح البرهان رئیس شورای حاکمیت سودان یا حاکم نظامی این کشور را رسانهای و فاش کرد تا ثابت شود حکام عرب همچنان با فاصله زیادی از ملتهای خود حرکت میکنند و بر رویکرد سازشکارانه و خیانت به مسئله فلسطین اصرار دارند.
حاکمان جدید سودان تصور میکنند که نزدیک شدن به رژیم صهیونیستی سبب میشود تا نام این کشور از فهرست حامیان گروههای تروریستی آمریکا حذف شود. در حقیقت، صهیونیستها این ذهنیت را در کشورهای عربی جا انداختهاند که دارای گروههای فشار قوی در غرب هستند و آنها میتوانند مناسبات با آمریکا را بهبود ببخشند.
«عبدالفتاح البرهان» رئیس شورای حاکمیتی سودان با امید به مثلاً میانجیگری رژیم صهیونیستی میان سودان و کاخ سفید و تکیه بر توهمی که انور سادات٬ آن را «صلح برای رفاه و شکوفایی» مینامید٬ سیاست وی را در عادیسازی با رژیم صهیونیستی در پیش گرفته است.
البته این دیدارها به جای اینکه به نفع کشورهای اسلامی باشد بیشتر به نفع رژیم صهیونیستی است . این رژیم با انتشار چنین اخباری و قرار دادن آن در صدر اخبار سعی دارد به موجودیت خود بیش از بیش مشروعیت ببخشد. اگر نگاهی به اخبار رسانههای صهیونیستی بیندازیم این رسانهها با آب و تاب هر چه بیشتر این خبرها را منتشر میکنند تا این طور القاء کنند که بیشتر کشورهای عربی در حال عادی سازی رابطه با این رژیم هستند و این رژیم منزوی نیست.
البته برخی از رژیمهای عربی در این پروژه به رژیم صهیونیستی کمک میکنند . رژیم های وابسته عربی همچون امارات و عربستان از ابزار اقتصادی برای این امر بهره میگیرند تا این کشورها را به تسلیم و سازش وادار کنند . آنها تنها راه نجات اقتصادی این کشورها را عادی سازی رابطه با اسرائیل و نیز پایان دادن به اختلاف با آمریکا میدانند در صورتی که این کشورها فراموش کرده اند کشورهایی که با رژیم صهیونیستی رابطه برقرار کردند نه تنها هیچ تغییری در وضعیت آنها حاصل نشده است و وضعیت اقتصادی آنها بهتر نشده بلکه بدتر از قبل هم شده است.
البته رژیم صهیونیستی از جمله نتانیاهو از عادی سازی رابطه با کشورهای اسلامی و عربی اهداف دیگری را دنبال می کند و آن بهره برداری در انتخابات پارلمانی این رژیم است که قرار است دوم مارس در این رژیم برگزار شود.
حاکمان برخی کشورهای عربی از جمله سودان تصور میکنند با عادیسازی روابط با رژیم صهیونیستی میتوانند رضایت آمریکاییها را برای حذف نامشان از فهرست تروریسم آمریکا به دست آورند و در نتیجه میتوانند با این اقدام سر و سامانی به وضعیت بغرنج اقتصادی خود بدهند و به زعم خود رفاه و رونق اقتصادی را برای ملتهای خود به ارمغان بیاورند؟ اگر این ادعا درست باشد، باید به سرنوشت کشورهایی که عملاً رابطه رسمی و دیپلماتیک با تکیه بر معاهده سازش با رژیم صهیونیستی دارند، نگاهی بیندازیم، مصر و اردن بهترین شاهد در این زمینه هستند.
چرا مصر و اردن با وجود امضای معاهده سازش اوضاع نابسامانی در زمینه اقتصادی دارند؟
نکته مهم از این قرار است که بحران های اقتصادی به وجود آمده برای کشورهای همچون سودان در طراحیهای کشورهای غربی برای کشورهای عربی و اسلامی ایجاد شده است تا این کشورها را به این روزگار برسانند. یعنی تمام فرآیند بحران اقتصادی یک طراحی از پیش تعیین شده برای افسار کشیدن حاکمان بی کفایت کشورهای عربی است.
انتهای پیام/