نگاهی به انتخابات جدید رژیم صهیونیستی- دوسال بدون دولت و سه انتخابات

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، صهیونیست ها در حالی به سراغ سومین انتخابات پارلمانی خود رفته‌اند که یکسال و نیم گذشته را با دولت موقت سر کرده اند و طی یک سال گذشته دو جریان بزرگ ائتلافی احزاب این رژیم موفق به تشکیل دولت نشده اند. حالا در آستانه سومین انتخابات در وضعیتی همچون دو انتخابات گذشته قرار دارند و چینش احزاب و ائتلاف های موجود به گونه ای است که تشکیل دولت پس از این انتخابات نیز در محاق قرار دارد و احتمال رفتن به سمت انتخابات چهارم نیز چندان بعید نیست.

انحلال ائتلاف دولت و پارلمان

نوامبر 2018 (آبان 1397) در پی درگیری به وجود آمده بین رژیم صهیونیستی و گروه های مقاومت در نوار غزه که در نتیجه نفوذ یک واحد اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه به وجود آمد اختلافی در کابینه وقت بنیامین نتانیاهو بروز پیدا کرد. آویگدور لیبرمن وزیر جنگ دولت وقت نتانیاهو خواستار پاسخ سخت به مقاومت و حمله به نوار غزه بود، اما نتانیاهو و فرماندهان ارتش مرزهای جنوب لبنان را به عنوان اولویت تعریف کردند. همین اختلاف کافی بود تا لیبرمن از ائتلاف دولت نتانیاهو خارج شود و دولت فروپاشد. با انحلال دولت با توافق احزاب حاضر، کنست منحل شد و از آن تاریخ تا کنون صهیونیست ها موفق به تشکیل دولت جدید نشدند.

اولین انتخابات

با سقوط دولت نتانیاهو، زمان برگزاری انتخابات از سوی کمیته انتخابات رژیم صهیونیستی 9 آوریل 2019 (19 اردیبهشت 1398) تعیین شد. پرونده های فساد نتانیاهو و خانواده اش مهمترین مانع او بود.ترامپ به نفع نتانیاهو وارد عمل شد و با به رسمیت شناختن حاکمیت رژیم صهیونیستی بر جولان او را که در نظرسنجی های عقب افتاده بود پیش انداخت. با برگزاری انتخابات، راستگرایان به رهبری نتانیاهو با 36 کرسی بر رقیب خود آبی- سفید که به ریاست بنی گانتس برای اولین بار وارد عرصه سیاسی شده بودند با 35 کرسی غلبه کردند. اما این پایان کار نبود و نتانیاهو نتوانست برای تشکیل دولت ائتلاف به وجود آورد.

طی 4 هفته فرصتی که نتانیاهو برای تشکیل دولت داشت او نتوانست ائتلافی که 61 کرسی را در اختیار داشته باشد به وجود آورد. در 2 هفته فرصت اضافه نیز نتانیاهو راه به جایی نبرد و پس از 6 هفته، رسماً عدم توانایی در تشکیل دولت را اعلام کرد. با این اعلام نتانیاهو، کنستی که کمتر از دو ماه بود تشکیل شده بود منحل و موعد انتخابات بعدی 17 سپتامبر اعلام شد.

انتخابات دوم

در انتخابات دوم نتانیاهو برگه های زیادی برای پیروزی در انتخابات نداشت و تنها ابزارش اعلام الحاق کرانه باختری به سرزمین های 1948 بود. اما این راهبرد نتانیاهو راه به جایی نبرد و از سوی دیگر او برای پاسخ به اتهامات دو پرونده از چهار پرونده فسادی که در دادگاه داشت وکلایش را به دادگاه فرستاد. تشکیل این دادگاه به شدت به ضرر نتانیاهو شد و او و هم حزبی هایش انتخابات سپتامبر را به حریف واگذار کردند و با 32 کرسی مقابل 33 کرسی آبی- سفید عرصه را به آنها واگذار کردند.

اما در جریان معرفی فردی برای تشکیل دولت آبی-سفید از سه نفر از اعضای احزاب عربی خواست به نفع بنی گانتس در تشکیل دولت رأی ندهند تا این بار هم نتانیاهو مأمور تشکیل دولت شود. نتانیاهو که این حربه چپگرایان را متوجه شده بود، پس از گذشت چهار هفته از فرصت تشکیل دولت هنگامی که دید نتوانسته ائتلافی برای تشکیل دولت به وجود آورد، دستور تشکیل دولت را به رئیس رژیم صهیونیستی بازگرداند و این بار بنی گانتس مأمور تشکیل دولت شد. ولی بنی گانتس هم راه به جایی نبرد و کار به انتخابات سوم کشید.

انتخابات سوم

پس از شکست بنی گانتس در تشکیل دولت، کنست جدید قبل از تشکیل شدن، منحل شد و زمان انتخابات دوم مارس 2020 (دوشنبه 12 اسفند) تعیین شد. از زمان تعیین این زمان تا کنون بیش از 50 نظرسنجی در سرزمین های اشغالی انجام شده است که این نظرسنجی ها آمار متفاوتی را طی دو دوره زمانی نشان داده اند.

اول، نظرسنجی های زمان انتخابات سوم تا سه هفته مانده به انتخابات سوم که در این نظرسنجی ها، آبی-سفید و چپگرایان و میانه ها با میانگین چهار کرسی اختلاف از راستگرایان به ریاست نتانیاهو جلو بودند.

دوم، نظرسنجی های سه هفته پایانی مانده به انتخابات که در این نظرسنجی ها، لیکود وراستگرایان به یکباره از چپگرایان پیش افتادند و بین 1 تا 5 کرسی بیشتر از آنها کسب کردند.

چینش احزاب و ائتلاف ها در آستانه انتخابات سوم

انتخابات سوم در حالی آغاز شده که نظرسنجی‌های جدید نشان داد که حزب لیکود در رأس همه احزاب قرار دارد و آبی- سفید با 2 تا 5 کرسی اختلاف نسبت به آن در رتبه دوم قرار دارد. فهرست مشترک عربی با حدود 12 تا 14 کرسی در جایگاه سوم است وحزب «اسرائیل خانه ما»، به ریاست آویگدور لیبرمن که می تواند در صورت ائتلاف با هر یک از دو رقیب نخست ، تشکیل دولت را تضمین کند با 7 تا 8 کرسی در جایگاه بعدی قرار دارد.

اما براساس نظرسنجی ها، چینش احزاب چپ و راست بدین قرار است که راستگرایان بین 56 تا 59 کرسی را به دست آورده اند و چپگرایان و میانه ها بین 54 تا 56 کرسی و معنای این تعداد کرسی این است که هیچ یک از دو جناح چپ و راست به اکثریت کرسی های کنست دست نیافته اند و اگر دو حزب اول با هم ائتلاف نکنند و یا لیبرمن به ائتلاف با یکی از دو جناح چپ یا راست نپیوندد، نتیجه این انتخابات نیز رفتن به سمت برگزاری انتخابات چهارم خواهد بود.

جمع بندی

بر اساس شرایط موجود امکان ائتلاف دو حزب اول بسیار ضعیف است و صف بندی های آنها به گونه ای است که امکان این ائتلاف با وجود نتانیاهو بسیار ضعیف است. پیوستن لیبرمن به چپگرایان نیز بسیار ضعیف است . هرچند امکان پیوستن لیبرمن به راستگرایان و نتانیاهو روی کاغذ و در محاسبه ممکن تر است اما با موضع سختی که وی در مقابل حریدی های هم پیمان نتانیاهو اتخاذ کرده، بعید به نظر می رسد او حاضر به ائتلاف با نتانیاهو شود. لذا به نظر می رسد احتمال رسیدن به انتخابات چهارم محتمل ترین گزینه در شرایط کنونی باشد.

انتهای پیام/