اهدای لقب «قهرمان» و «مبارز» برای خبرنگاران چینی

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ بعد از هر رویداد، یکی از اولین گروه‌هایی که پا به عرصه عمل می گذارند خبرنگاران هستند. بعد از شیوع ویروس کرونا هم خبرنگاران اولین گروه‌هایی بودند که برخورد مستقیم با این پدیده داشتند و تلاش کردند برای مقابله با گسترش ویروس قعالیت کنند. این فعالیتها هم مرز نمی شناسد و در هر کشور خبرنگاران مشغول فعالیت هستند.

یکی از اولویت‌های چینی ها برای مبارزه با کرونا تمرکز بر فعالیتهای پیشگیرانه در راستای اطلاع رسانی درست بود و با وجود جمعیت زیاد در این کشور آنها توانستند در سایه این فعالیتها روند رشد مبتلایان به این ویروس را کنترل کنند. حال که تمرکزشان از مبارزه مستقیم به فعالیتهای حاشیه‌ای رسیده است تلاش دارند از فعالان این عرصه قدردانی کنند.

به دنبال همین سیاستها یکی از اصلی ترین اقشاری که توسط چینی ها مورد قدردانی قرار گرفته اند خبرنگاران هستند. «سون چون لان» معاون رییس شورای دولتی چین هم به دنبال این قدردانی ها از لقب «قهرمان» و «مبارز» ملی برای خبرنگاران استفاده کرد که به مرور برای خبرنگاران چینی به کار گرفته شد. مبدا پیدایش این القاب برای خبرنگاران شهر ووهان (مبدا پیدایش ویروس) بود.

مقامات دولتی چین از جمله اعضای کمیته و شورای دولتی چین همچنین خبرنگاران را دعوت به فعالیت برای مقابله با کرونا کرده اند و خبرنگاران هم به ادامه فعالیت در این زمینه می پردازند. از جمله سیاستهایی که دولت چین از خبرنگاران خواسته ، تقویت اعتماد و اتحاد مردم است.

از ابتدای شیوع ویروس حدود 450 خبرنگار به عنوان نیروی داوطلب به شهر ووهان چین رفته اند و در کنار خبرنگاران محلی به تهیه گزارش پرداخته اند. از جمله فعالیتهای این خبرنگاران تهیه 500 هزار گزارش و 20 هزار مطلب با موضوعات مرتبط با وضعیت مردم رفاهی و معیشتی مردم بوده است.

خبرنگاران چینی در کنار قعالیتهای خود حتی به عرصه پاسخگویی به شایعات هم ورود کردند و با توجه به اینکه محتواسازی‌های جعلی برای مخاطبان ایرانی به حداکثر ممکن رسیده بود خبرنگاران چینی به کمک خبرنگاران ایرانی آمدند. یکی از اهداف این خبرسازی ها ایجاد اختلاف بین ملتهای ایران و چین بود که با کمک خبرنگاران چینی به شبهات وارد شده در این زمینه پاسخ داده می شد. نمونه این محتواسازی ها و تلاش چینی ها برای پاسخگویی را در ویدیوی زیر می‌بینید:

خبرنگاران ایرانی هم از ابتدای شیوع ویروس کرونا در ایران حضور در عرصه های خبری و پوشش اخبار مرتبط با این ویروس را متوقف نکردند. از بین خبرنگاران هم تعدادی به این ویروس مبتلا شدند. سید مهرداد سید مهدی رئیس خبرگزاری صدا و سیما با انتشار توئیتی نوشت: «همکاران من درحالی که هنوز از فضای انتخابات بیرون نیامده بودند در خط مقدم اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی درخصوص کرونا قرار گرفتند. بارها تا دل خطر یعنی بخش مراقبت‌های ویژه هم رفتند. برای 19 نفر از همکارانم در خبرگزاری صدا و سیما که مبتلا به کرونا شده اند شفای عاجل مسئلت دارم.»

این 19 خبرنگار صرفا خبرنگاران صدا و سیما بودند و آمار دقیقی از ابتلای خبرنگاران فعال در تمام عرصه‌های خبری موجود نیست. شاید در این جا لازم است معاونت مطبوعاتی به عنوان متولی امر در راستای تهیه آمار مناسبی از خبرنگاران مبتلا به ویروس کرونا اقدام کند. اما یکی از دردناکترین اخباری که بعد از شیوع ویروس کرونا به فعالان عرصه خبر رسید، فوت «سیدعبدالله زاویه» خبرنگار باسابقه و از سردبیران خبرگزاری فارس به دلیل  ابتلا به کرونا بود.

خبرنگاران با وجود شنیدن این اخبار ناگوار موظف بودند در انتشار اخبار و اطلاع رسانی رویدادها، نکات مختلفی را رعایت کنند. اول اینکه اطلاع رسانه به درستی انجام شود تا مردم بدانند اقدامات اولیه برای ممناعت از گسترش ویروس چیست و بعد اینکه اگر علائم ابتلا داشتند به چه شکلی عمل کنند. علاوه بر این باید در کنار القای امید و آرامش به جامعه ترس شیوع را هم یادآور شوند تا منجر به بی تفاوتی مردم نشود. رعایت این نکات برای انتشار یک خبر یا گزارش تمرکز زیادی نیاز دارد اما در کنار این موضوعات دشمن دیگری هم بود که آن را می توان کرونایی دیگر خطاب کرد و آن شایعه سازان و رسانه های معاند بودند.

آنچه در این بین بیش از همه وقت و انرژی آنها را می گرفت این بود که خبرنگاران خبرگزاری‌ها و مبادی رسمی خبر، باید به شایعات و دروغ سازی‌های برخی خبرنگار نما هم پاسخ می دادند. یعنی در واقع در دوجبهه باید فعالیت صورت می گرفت یک طرف کرونا و طرف دیگر شایعه‌سازان.

رسانه‌های معاند فارسی زبان از ابتدای شیوع ویروس کرونا چند سیاست را برای مخابره اخبار ایران در پیش گرفتند و آن القای ترس و نامیدی بود؛ در کنار آن تلاش داشتند تا در ارائه آمار و اخبار از جانب مسئولان ایرانی تشکیک ایجاد کنند. همین عملکرد آنها بخش زیادی از انرژی خبرنگاران داخلی را برای اطلاع رسانی مناسب اخبار کرونایی می‌گرفت.

این سیاست خبرنگاران غربی صرفا به ایران محدود نمی شد و دامن چند کشور دیگر را گرفت که از جمله این کشورها مصر بود. خبرنگار گاردین در مصر تلاش می کرد آمار ارائه شده از جانب مسئولان ایم کشور را زیر سوال ببرد که در نهایت این اقدام گاردین منجر به اخراج خبرنگارش از کشور مصر شد. کمیته اطلاعات رسانه در مصر  در 27 اسفند گذشته دفتر گاردین  در قاهره را به دلیل انتشار آنچه اخبار نادرست خواند، تعطیل کرده بود. به نوشته گاردین  دیپلمات‌های مصری به «روت مایکلسون» که از سال 2014 به عنوان خبرنگار گاردین در مصر فعالیت می‌کند، گفتند که نهادهای امنیتی در مصر مجوز خبرنگاری وی را لغو کردند از او می‌خواهند این کشور را ترک کند.

مایکلسن در پانزدهم مارس گزارشی را منتشر کرد که در آن  بر اساس یافته‌های کارشناسان بیماری‌های عفونی در دانشگاه تورنتو و همچنین اطلاعات عمومی و شرایط بهداشتی، میزان شیوع ویروس در مصر را بالاتر از آماری دانست که توسط دولت مصر تأیید شده است.

در نهایت می توان گفت برای مقابله با دشواری ها و مخاطرات کشور گاهی رزمندگان پیشگام هستند و در خط مقدم مبارزه و گاهی پزشکان و پرستاران، در مورد بروز حوادث گاهی آتش‌نشانان از خود گذشتگی می کنند و پا پیش می گذارند و گاهی راهداران؛ اما در زمانی که تمام این مشکلات پی می آید خبرنگاران در میدان حاضر هستند و به وظایفشان عمل می کنند، وظیفه آنها نشان دادن خطرات و فعالیتهای دیگران است، در حالی که خود در پشت این فعالیتها پنهانند.

انتهای پیام/