به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نیمه شعبان امسال شد و یکبار دیگر به حضرت صاحب میگوییم که کاری برای ظهورش نکردهایم، ابزارهایی که میتوانستند جامعه را هر لحظه به یاد ظهور بیندازند و به واقع، فرهنگ ظهور و مهدویت را در جامعه ترویج کنند. وقتی اینجا کمکاری میشود رسانههای معاندی که هیچوقت دلشان برای جوانان این مرز و بوم نسوخته، وارد فضای علیه مهدویت میشوند و خوراکهای آلودهای را به جامعه تزریق میکنند. خوراکهایی که گاهی اوقات جوانِ ما را در مسیر انحراف از ظهور و مهدویت قرار میدهد؛ به راستی ما برای فراهم کردن مقدمات ظهور و شناخت فرهنگ مهدویت چه اقدامات موثر رسانهای کردهایم؟
به جای ساخت کارهای نمایشی و پویانمایی برای کودکان، برنامههای جامعِ علمی برای نوجوانان و جوانان و ساخت برنامهای تخصصی ویژه مهدویت در تلویزیون، خودمان را به چند سریال و برنامه زودگذری مشغول کردهایم که به جز چندی مشغول کردن ذهن و فکرِ مخاطب، حاشیه ساختن در فضای مجازی و سرگرمکردن بدون سرمنزل بیننده هیچ منفعتی برای تغذیه روحی و اندیشهایاش نداشته است. البته که این مخاطب سرگرمی، شادی و تفریح میخواهد اما چقدر برای ارتقاء اندیشه، معرفت و دینِ این مخاطب هم برنامهریزی کرذهایم.
به ساختِ برنامههای مناسبتی صرفاً آنتن پُرکن روی آوردهایم تا لحظاتی را به ولادتها یا شهادتهای اهلبیت عصمت و طهارت بپردازیم و بعد بدون اندیشه برای ساخت آثار دینی و مذهبی تأثیرگذاری در حوزه مهدویت دوباره به راهی میاندیشیم که به بیننده مشغولیتهای تفریحی و سرگرمی میدهد. تلویزیون سالها "سمت خدا" را روی آنتن میبرد، برنامهای دینی و مذهبی است و در مناسبت ویژه امام زمان(عج) و برخی زمانهای دیگر نکاتی درباره مهدویت مطرح میشود اما چرا برنامهای ترکیبی درباره "ظهور" نداریم؟
همان برنامهای که قرار بود "عطر عاشقی" غایب از سیما را با این چارچوب ویژه و تخصصیتر به آنتن بازگرداند؛ در صورتیکه تلویزیون حتماً به برنامهای ترکیبی و حتی سریال و مجموعه نمایشی ویژهای درباره مهدویت و با موضوع "ظهور" نیازمند است و مخاطب هم این مطالبه را بارها داشته و دارد. کارشناسان دینی و اساتید دانشگاهی را بیاورند، آنها درباره ابعاد مختلف ظهور و مهدویت صحبت کنند، به شبهات موجود پاسخ دهند که رسانههای معاند بارها این خوراک غلط را به جوامع تزریق میکنند. پولهایی که استکبار برای جنگ نرم کنار گذاشته، بخش عمده آن هدفِ از بین بردن مهدویت در جامعه شیعی است. وقتی جوانِ مننتظر امام زمانش نباشد همان هدف مهمی است که ایادی استکبار میکوشند با برنامهسازی و تزریق همان خوراکهای آلوده و گهگاه ساخت سریالها و فیلمهای دور از واقعیت و غیرمستند از زندگی پیامبران و حتی آثار موهن از اهلبیت، ظهور و فرهنگ مهدوی را هدف قرار دهند.
امروز جای برنامهای که با نگاهی علمی و مبتنی بر فرهنگ شیعی به بررسی موضوع مهدویت بپردازد، خالی است. رسانهملی در قبال روشنگری جامعه مسئولیت دارد زمانیکه فرقهها و عرفانهای نوظهور با مدعیان دروغینشان، فرهنگ مهدویت را هدف قرار دادهاند. هرچه زودتر باید با تشکیل اتاقفکرهایی ویژه به سراغ ساخت برنامه و حتی ساخت پویانمایی و آثار نمایشی کودکانه، نوجوانانه، جوانانه و مخاطبپسند برویم. آنقدر مسابقه، استعدادیابی و تاکشوهای متنوع مثل قارچ سبز میشوند که نمیدانیم آمدن یکی پس از دیگریشان بدون هدف چه سودی برای تلویزیونیها و مخاطبینش دارد؟ در بحث انیمیشن "شاهزاده روم" ساخته شد و قرار بود فیلم یا سریالی درباره نرجس خاتون مادر امام زمان(عج) تولید شود که عمرِ فرجالله سلحشور طراحش کفاف نداد. از سریالسازان، برنامهسازان و انیمیشنسازان انتظار میرود به سراغ این سوژه مهم بروند و برای اقشار مختلف، محتوا و مضمون نمایشی و برنامهای بسازند.
محرومیت سیما از مهدویت و جای خالی سریال، برنامه و انیمیشنی جذاب در این زمینه، ناشی از خواب عمیقی است که مدیران و برنامهسازان مربوطه به آن فرو رفتهاند. در حالیکه شبکههای صهیونیستی و معاند با آن اهداف شوم، به فکر مدیریت افکار جهاناند و از بین بردن فرهنگ مهدویت برایشان اهمیت ویژهای دارد.
بعد از نیمه شعبان، ماه رمضان را پیش رو داریم چقدر برای این ایام برنامهریزی داشتهایم جز توجه به یکسری برنامههای روتینی که دچار تکرار و یکنواختی شدهاند و در آنها شاهد نوآوری و جذابیت نیستیم. این عدم تأمل و اندیشه برای ساخت برنامه، خطرناک است و اگر همین رویه ادامه پیدا کند راه به جایی نمیبرد. شاید چالش جنگِ پنهان نرم دشمن را فراموش کردهایم و باور نداریم که با بودجههای سنگین، در تلاشاند تا دین و اعتقادات جوان ما را از هیاهوی معنوی بیندازند و این ذهن و فکر را مشغولِ اهداف شوم خود کنند.
در حالیکه ما اینجا درگیر سریالهال بدون محتوا، مضامین غلط در برنامهسازی هستیم و از آگاهسازی جوانانمان نسبت به هیاهوی دشمن در بیایمانی جامعه، غافل شدهایم. در حالیکه باید با دقتنظر و وسعت دید میدانی حرفهایمان را بزنیم و جوانان را آگاه کنیم تا آسیب نبینند. روزی "به سوی ظهور" ساخته میشد، امروز "عطر عاشقی" برگشته و به چند برنامه مناسبتی زودگذر هم بسنده میشود. آیا قرار نیست برنامهای راهبردی و اتاق فکری ویژه برای تأمل بر ساخت آثاری نمایشی برای همه فکرها و اندیشهها در زمینه ارتقاء فرهنگ مهدوی و شناخت امام زمان(عج) و زمینههای ظهور، در دستور کار قرار دهیم؟ یا باید منتظر بمانیم نفتلیکس یا اچ بی او و دیگر کمپانیها، سریالها، فیلمها و در تلویزیونهایشان به موهنسازی علیه دین ما ادامه دهند. موضوع منجیگرایی و آخرالزمانشناسی به شدت مورد توجه رسانههای غربی به ویژه رسانههای دیداری و شنیداریشان است.
در این سالها با ساخت دهها فیلم سینمایی و ویدئویی با موضوعاتی چون نبرد آخرالزمان، رویدادهای آخرالزمان، ظهور مسیح به عنوان منجی موعود آخرالزمان و حوادث و رویدادهای پیش از ظهور در قالبهای برنامههای نمایشی و مستند، نشان دادهاند که چقدر برایشان اهمیت دارد پرچمِ فرهنگ مهدویت در جامعه شیعیان برافراشته نباشد! این نکته را باید درنظر داشت که سیاست رسانهای غربیها به دنبال بدنام کردن منجی موعود مسلمانان و شیعیان است.
دهه 70 برنامهای رادیویی تحت عنوان "انتظار سبز" روی آنتن میرفت و با تأخیر چند ساله در سیما "به سوی ظهور"، "چهل وادی تماشا" از شبکه دو سیما پخش شدند. برنامه "صبح امید" که از شبکه قرآن پخش شد و برنامه "پایان دوران" نیز تولید شبکه اول سیما بود. در میان این برنامهها، بیشتر مخاطب شاهد فضای گفتوگومحوری بود تا ابتکار و نوآوری؛ البته که در برنامه "پایان دوران" این ساختار نوآوری کم و بیش اتفاق افتاد اما بینندهها متوجه شروع و پایان یافتن این برنامه روی آنتن نشدند. بیشتر از جنبههای معرفتی مهدویت به سراغ جنبههای عاطفی و احساسی این موضوع رفتهاند و مورد توجه قرار گرفته است. اصلاً ساخت برنامههایی برای مخاطب کودک و نوجوان فراموش شده که این قشر خیلی حساساند و بیشتر به خوراک معنوی و اعتقادی نیاز دارند.
رسانهملی در مناسبتهای خاص خصوصاً نیمهشعبان، به سراغ پخش جُنگهای شاد و مفرح میرود؛ از خوانندگان و هنرمندان سینما و تلویزیون دعوت میکند و کمتر به موضوع معرفتافزایی و ایجاد انس و ارتباط با امام زمان(عج) توجه میکند. برخی اوقات هم کارشناسانی به این برنامههای مناسبتی دعوت میشوند اما یا کارشناس هیچ عمقی در کلامش ندارد و یا گهگاه "آقای مجری" از او میخواهد مطلب کوتاه کند که زمان ندارند.
انتهای پیام/