درس‌هایی که از مبارزه با کرونا باید گرفت
بزرگ‌ترین چالش کشور در دهه‌های اخیر در حوزه اقتصاد، چالش تولید بوده است. این حقیقت را از نام‌گذاری سال‌ها توسط مقام معظم رهبری می‌توان دریافت. طی سه دهه گذشته موضوع تولید بیشترین شعار را به خود اختصاص داده است.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، سیدعبدالله متولیان طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت : بزرگ‌ترین چالش کشور در دهه‌های اخیر در حوزه اقتصاد، چالش تولید بوده است. این حقیقت را از نام‌گذاری سال‌ها توسط مقام معظم رهبری می‌توان دریافت. طی سه دهه گذشته موضوع تولید بیشترین شعار را به خود اختصاص داده است. اختصاص بیشترین شعار سال به مباحث اقتصادی و معیشتی مردم در 30 سال گذشته؛ اولاً نشانگر اهمیت مسائل اقتصادی و معیشتی است، ثانیاً بیانگر مهم‌ترین دغدغه رهبری برای رفع مشکلات کشور و رسیدن به نقطه جهش اقتصادی کشور است، ثالثاً از کم توجهی مسئولان و عدم اهتمام آنان به این موضوع مهم خبر می‌دهد. رابعاً از آثار زیان‌بار فقر عمومی و ضعف اقتصادی بر سایر حوزه‌های امنیتی، فرهنگی، اخلاقی و... پرده بر می‌دارد.
مسئله رونق تولید داخلی مهم‌ترین رکن اقتصاد هر کشور محسوب می‌شود. عمده سیاست‌های اقتصادی (اقتصاد مقاومتی) بر پایه تولید استوار بوده و اشتغال‌زایی، کارآفرینی، استقلال اقتصادی و سیاسی، تحکیم بنیان خانواده، رشد جمعیت، کاهش تورم، افزایش قدرت خرید خانوار، افزایش درآمد ناخالص ملی، کاهش شاخص‌های جرم و جنایت و... از میوه‌ها و ثمرات شجره طیبه رونق و جهش تولید ملی است.
رهبر انقلاب اسلامی سال جاری را بسیار هوشمندانه و دقیق سال جهش تولید نام‌گذاری کردند. شعار جهش تولید با بیانیه گام دوم و بهره‌گیری از ظرفیت استثنایی نیروی انسانی جوان، مؤمن، کارآمد و متخصص کشور همسو بوده و بزرگ‌ترین و مهم‌ترین مزیت کشور یعنی نیروی جوانی را به میدان عمل و تمرین عملی مسئولیت پذیری فرامی‌خواند و از دیگر سو این شعار با اوضاع و احوال و شرایط کرونایی کشور نیز انطباق ویژه‌ای دارد.
در مباحث فیزیک وقتی از جهش سخن به میان می‌آید در حقیقت بحث بر سر تجمیع حداکثری انرژی موجود و رهاسازی انرژی متراکم در دو جهت کاملاً مخالف است. در واقع جهش رخ نمی‌دهد مگر آن‌که همه انرژی متراکم شده به صورت کاملاً هماهنگ و یکنواخت به سمت جلو پرتاب شود و این پرتاب مطلقاً محقق نخواهد شد مگر آن‌که معادل همان انرژی در جهت عکس نیز وارد شده باشد. با این بیان باید گفت جهش تولید نیز رخ نخواهد داد مگر آن‌که اولاً انرژی لازم برای این جهش در همه زمینه‌ها اعم از «رفع موانع تولید»، «تهیه و تصویب قوانین مورد نیاز»، «پالایش، اصلاح و حذف قوانین دست و پاگیر، مزاحم و خنثی کننده در همه حوزه‌های مرتبط با تولید نظیر صادرات و واردات، مالیات، تأمین سرمایه، بیمه و...»، «عزم ملی و همگانی»، «همکاری و همدلی همه دستگاه‌ها و نهاد‌های مؤثر در امر تولید» و... ایجاد شود و ثانیاً انرژی تولید شده به صورت فشار حداکثری برای تولید آزاد شود. نکته بسیار مهم این است که طبق قانون فیزیک جهش تولید رخ نخواهد داد مگر آن‌که به همان میزان تلاش برای جهش تولید، هم‌زمان از بیگانگان و دول متکبر و نظام سلطه دل بریده شود و رشته امید مسئولان کشور به خارج و حمایت خارجی به‌طور صد درصد قطع شود و سیاست «یکی به نعل یکی به میخ» و دم از اقتصاد مقاومتی زدن و در عین حال به انتظار حمایت‌های مالی کدخدای غرب و تلاش برای اخذ وام خارجی (که تصویب اف‌ای‌تی‌اف یکی از الزامات استعماری آن است) کنار گذاشته شود. تنها در این صورت است که می‌توان به جهش تولید امیدوار بود.
آن‌چیزی که شعار سال‌جاری را از همه سال‌های قبل متمایز می‌کند، درگیر شدن همه کشور با ویروس کرونا است، ویروسی که برای اولین بار نظام اقتصادی و ارتباطی کل جهان را مختل کرده و ضربات مرگبار و جبران ناپذیری به اقتصاد کشور‌ها وارد ساخته و به ویژه نظام سرمایه‌داری غرب را با سنگین‌ترین چالش تاریخ خود مواجه ساخته است. ویروس کرونا برای دولت‌های بلوک سرمایه‌داری رسوایی سنگینی به بار آورده و پرده از چهره کریه و زشت این کشور‌ها برداشته و ناتوانی و ضعف مفرط آنان را در کنترل کرونا برملا ساخته است. این روز‌ها رسانهها پر است از اخبار مأیوس کننده کشور‌های غربی: ماسک دزدی، کمبود مواد شوینده و بهداشتی، کمبود ظرفیت درمانی، پلشتی پروتکل اخلاق پزشکی 1915، ناتوانی غرب در مدیریت و ساماندهی و ارائه خدمات به بیماران کرونایی، بیمارانی که در محوطه‌های بیمارستانی رها شده اند، غارت سوپرمارکت‌ها و...
نقطه مقابل ناتوانی غرب، دنیای افتخارات جمهوری اسلامی ایران قرار دارد: «عزم تحسین برانگیز جامعه پزشکی و درمانی کشور»، «اختراع و ساخت و تولید حداکثری (تقریباً) تمامی لوازم مورد نیاز نظیر کیت‌های تشخیصی، ماسک، دستکش، مواد شوینده و ضد عفونی کننده و...»، «عزم جهادی تولیدکنندگان برای تأمین لوازم مورد نیاز در کوتاه‌ترین زمان ممکن»، «تشکیل هزاران گروه جهادی بسیجی برای ارائه خدمات به خانواده‌های نیازمند و مبتلا به کرونا»، «آماده باش هزاران مسجد و پایگاه مقاومت برای حضور مؤثر در میدان مبارزه با کرونا و تأمین و توزیع و رفع نیاز مردم»، «خلق صحنه‌های ایثارگری گروه‌های مردمی برای امداد و کمک به بیمارستان‌ها و ارائه خدمات تغسیل و کفن و دفن متوفیان و...»، «پخش تجهیزات و امکانات مورد نیاز رایگان بین مردم»، «بخشیدن اجاره اماکن و...» و... که به جرئت می‌توان گفت یا در سایر کشور‌ها وجود ندارد و یا لااقل با این حجم و کیفیت یافت نمی‌شود.
صحنه‌های ایثارگری و مدیریت و عزم جهادی در مبارزه با کرونا یادآور دوران دفاع مقدس است. مدیریت مبارزه با کرونا در کشور مانند دوران جنگ تحمیلی فرصت‌های بی بدیل و بی نظیری را برای جهش تولید در اختیار مسئولان نظام قرار داده است:
-ما در عرصه مبارزه با کرونا، عملاً جهش تولید را در تمامی حوزه‌هایی که نیاز داشتیم تجربه کردیم.
-ما در عرصه مبارزه با کرونا مدیریت جهادی را تجربه کرده ایم.
-ما عزم ملی و همدلی را در این میدان تجربه کردیم.
- تحقق شعار «ما می‌توانیم» را در میدان کرونا به چشم دیدیم.
-ما در عرصه مبارزه با کرونا رفع موانع تولید را دیدیم.
-ما حذف قوانین و موانع بوروکراتیک و قرطاس بازی مزاحم را به چشم خود دیدیم.
-ما در این میدان همت انقلابی و جهادی و آرامش بخشی به مردم را نشان دادیم.
-مسئولان کشور در این میدان پرهیز از حاشیه‌ها و حاشیه سازی‌ها را تجربه کردند.
-ما در عرصه مبارزه با کرونا اعتماد به جوانان و شرکت‌های دانش بنیان و استفاده از ظرفیت عظیم جوانان کشور را تجربه کردیم.
-ما در این میدان استیصال و درماندگی دولت‌های خودشیفته و متکبر غربی را به چشم دیدیم.
-ما در این میدان سخت و طاقت فرسا، تکیه به توان داخلی توأم با قطع امید مطلق از دیگران را تجربه کردیم.
-این تجربیات برای مردم و مسئولان بسیار درس آموز و عبرت افزاست.
به جرئت می‌گوییم که فرصت‌های تحسین برانگیز و گران‌سنگ میدان مبارزه با کرونا فراروی ماست. مسئولان باید از تجربه به دست آمده حداکثر بهره برداری را نموده و باید با همین دست فرمان تا پایان سال در میدان جهش تولید نیز حرکت کنند. تردیدی نیست که اگر مسئولان کشور جنگ اقتصادی دشمن را باور کنند، اگر تلفات مرگبار جنگ اقتصادی را باور کنند، اگر به پوچ بودن وعده‌های دشمن ایمان بیاورند، اگر به دشمن اعتماد نکنند، اگر دچار خودباختگی و خودتحقیری نشوند، اگر مرعوب امپراتوری رسانه‌ای دشمن نشوند، اگر خطر نفوذ دشمن را جدی بگیرند، اگر ظرفیت جوانان را باور کنند اگر و اگر... بی‌شک با همین دست فرمان به اداره کشور از طریق بیرون آمدن از کاخ و ساختمان وزارت خانه و حضور در پشت خاکریز قرارگاه‌های عملیاتی ادامه خواهند داد و تنها در این صورت است که کشور و مردم؛ خوشبختی، سعادت و پیشرفت را در کوتاه‌ترین زمان ممکن تجربه خواهند کرد.
انتهای پیام/
