گمانهزنیهای نگرانکننده از حضور مدیران «آشنا»
حال آنچه در این بین بسیار قابل تأمل است چه در دوره قبل و چه در دوره جدید، فارغ از شخصیت ایشان که همواره به عنوان مدیری متعهد قابل احترام بوده گمانهزنیهایست که این روزها از ساختمان هنرهای نمایشی به گوش میرسد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، بیش از سه هفته از انتصاب قادر آشنا بر مسند مدیریت تئاتر کشور میگذرد، مدیری که حدود هفت سال پیش و در سال پایانی دولت دهم از ارشاد کرج به تهران فراخوانده و کلید ساختمان هنرهای نمایشی را با اختیارات کامل از سوی وزیر وقت تحویل میگیرد. مدیری که عمر مدیریتش بیست ماه بیشتر دوام نداشت و به محض تغییر و تحولات دولت، اولین وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم عذر او را خواست تا همسو و هم سطح با شعارهای انتخاباتی و با ادعای تغییر از دوران استبداد و دیکتاتوری به آزادی و رهایی در حوزه فرهنگ و هنر دستور عزل مدیرکل هنرهای نمایشی را صادر کنند اما در صحت و سقم ادعاهایشان همین بس که آخرین وزیر ارشاد همان رئیسجمهور هفت سال بعد تنها گزینه مورد اعتمادش همین قادر آشنا میشود، مدیری که این بار نه از کرج بلکه از معاونت نمایشگاهی وزارت ارشاد در میدان بهارستان رهسپار پیاده راه تازه افتتاح شده استاد شهریار میشود تا یک فرصت بیستماهه مجدد نه تنها خود را به عنوان یگانه مدیر تئاتری که برای دو بار در دو دولت مختلف و البته مخالف سکانداری کرده است معرفی کند بلکه لقب مدیر آلترناتیو فرهنگی را نیز به خود اختصاص دهد.
حال آنچه در این بین بسیار مهم و قابل توجه و تأمل است چه در دوره قبل و چه در دوره جدید، فارغ از شخصیت ایشان که همواره به عنوان مدیری متعهد و آزاده قابل احترام بوده گمانهزنیهایست که این روزها از ساختمان هنرهای نمایشی به گوش میرسد و آن انتخاب و انتصاب برخی افراد در مناصب مختلف اداره کل هنرهای نمایشی که بسیار نگرانکننده به نظر میرسد، میباشد. ولو آنکه بسیاری از منتصبین و منتخبین قادر آشنا در دوره اول مدیریت با احتمال بر اینکه در همان سالها صادقانه و خالصانه مشغول خدمت بودند این روزها با هزار و یک ادله متقن بدل به نامطلوبترین عناصر موجود در بدنه دستگاه متولی تئاتر کشور شدهاند و دست بر قضا مطرحشدن نامهایشان بهعنوان گزینه اصلی پستهای مدیریتی نگرانیها را دوچندان کرده است، از میدان دادنهای بیحدوحصر به مدیر اجرایی مرکز گرفته تا انتخاب دبیر جشنواره فجر و رئیس تئاتر شهر همگی از جمله دغدغههایست که برخی منتقدین علاقهمند به آشنا بدان دچار شدهاند زیرا فعال شدند مجدد برخی از این افراد بیتردید کارنامه مثبت و مطلوب قادر آشنا را در یکچشم بر هم زدن نامطلوب و منفی خواهد کرد.
اما نگرانیها زمانی مضاعف میشود که بدانید اعضای هسته مرکزی برخی سیاستهای همسو با جریانهای خائن به کشور و ایضاً ماجرای مراودات سفارتخانهی در اداره کل هنرهای نمایشی دقیقاً متشکل از افرادی ست که متأسفانه یا همراه با شخص قادر آشنا پایشان به مرکز بازشده است و یا در دوران او قدرت و اعتبار صدچندانی کسب کردهاند، افرادی که هم اکنون نیز زمزمه حضورشان چه در مقام مشاور و چه برخی پستهای تأثیرگذار دستگاه متولی تئاتر کشور به گوش میرسد.
بهعنوان نمونه مدیرکل اسبق هنرهای نمایشی و مدیرعامل فعلی موسسه ایران که همراه آشنا از کرج به تهران آورده شد و بعد از حسین طاهری ریاست مرکز را در حالی تجربه کرد که بنا به دلایل متعدد در اسفند 96 راهی جز استعفا برایش نماند بیتردید ازجمله مدیرانی ست که این روزها در مقام مشاور عالی در کنار آشنا خواهد بود، مدیری که از تحرکات این چندسالهاش معلوم است که به حوزه تئاتر چنان نیمنگاهی دارد که گویی کار ناتمامی مانده که باید روزی به پایان برساندش حال برنامه چیست؟ اللهاعلم.
اما آنچه محرز و مشخص است ایشان به احتمالزیاد در مقام مشاور عالی، آشنا را در چیدمان مدیران مشورت و رهنمایی خواهد کرد و این دقیقاً تمام نگرانیهای ست که میتواند سرمنشأ بزرگترین اشتباهات و خطاها در دور جدید مدیریت مرکز هنرهای نمایشی شود.
البته که از خصائل مدیریتی قادر آشنا طمأنینگیهای فراوانش میباشد که بسیار شهره عام خاص است. پس خیلی نباید انتظار صدور احکام را به این زودیها از او داشت ولو آنکه در شرایط اضطرار فعلی همچنان منتظریم ببینیم به غیر صدور پیام آیا خبر جدیدی از ساختمان خیابان استاد شهریار بیرون میآید یا خیر؟ اما همانطور که پیشتر نیز بیان شد نگرانیها از حضور مجدد برخی اطرافیان و بهاصطلاح حلقه اول دوستان معتمد قادر آشنا که دیر یا زود احکامشان رسانهی خواهد قطعاً میتواند حضور مجدد ایشان در اداره کل هنرهای نمایشی را نه تنها به حاشیه ببرد بلکه هزینههای بسیار زیادی را نسبت به دولت مطلوب آنهم در سال پایانی ایجاد کند.
اما همچنان امیدواریم که برادر عزیزمان جناب آقای آشنا در انتصاب و انتخاب تیم مدیران اداره کل هنرهای نمایشی از افراد با دانش، متخصص و صدالبته متعهد به کشور بهره برده تا در فرصت اندک علیرغم اینکه هیچ امیدی به رشد تئاتر نمیباشد اما حداقل عقبماندگی هنرهای نمایشی کشور که به لطف دولت مستقر حاصل گردیده را تا حدودی جبران کند.
انتهای پیام/