جلوه مواسات در توصیه‌های علوی به امام حسن: فرصت انفاق را غنیمت بشمار
بخشش به مستمندان و دستگیری از فقرا در آموزه‌های دین نه تنها نشاط و بهجت روحی را در پی دارد بلکه ذخیره‌ای بسیار خوبی برای قیامت محسوب می‌شود.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، از جلوه‌های زیبای آموزه دین مبین اسلام، مواسات، همیاری و مدارا با آن دست از افرادی است که دچار گرفتاری اقتصادی شده‌اند. این مسئله، دعوتی قرآنی است آنجا که خداوند فرمود «وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلی مَیسَرَةٍ وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیرٌ لَکمْ إِنْ کنْتُمْ تَعْلَمُونَ؛ و اگر بدهکار قدرت پرداخت بدهی را نداشته باشد، او را تا هنگام توانش مهلت دهید و اگر برای کسب رضای خدا به او ببخشید بهتر است.»
در نگاه آموزه‌های دین، بخشش به مستمندان و دستگیری از فقرا نه تنها نشاط و بهجت روحی را در پی دارد بلکه ذخیره‌ای بسیار خوب برای قیامت محسوب می‌شود. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بخشی از نامه خویش به امام حسن مجتبی فرمود:
اگر مستمندى را دیدى که توشه‌ات را تا قیامت مى‌برد و فردا که به آن نیاز دارى به تو باز مى‌گرداند، کمک او را غنیمت بشمار و زاد و توشه را بر دوش او بگذار و اگر قدرت مالى دارى بیشتر انفاق کن و همراه او بفرست، زیرا ممکن است روزى در رستاخیز در جستجوى چنین فردى باشى و او را نیابى. به هنگام بى نیازى، اگر کسى از تو وام خواهد، غنیمت بشمار، تا در روز سختى و تنگدستى به تو باز گرداند؛ وَ إِذَا وَجَدْتَ مِنْ أَهْلِ الْفَاقَةِ مَنْ یَحْمِلُ لَکَ زَادَکَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ فَیُوَافِیکَ بِهِ غَداً حَیْثُ تَحْتَاجُ إِلَیْهِ فَاغْتَنِمْهُ وَ حَمِّلْهُ إِیَّاهُ وَ أَکْثِرْ مِنْ تَزْوِیدِهِ وَ أَنْتَ قَادِرٌ عَلَیْهِ فَلَعَلَّکَ تَطْلُبُهُ فَلَا تَجِدُهُ؛ وَ اغْتَنِمْ مَنِ اسْتَقْرَضَکَ فِی حَالِ غِنَاکَ لِیَجْعَلَ قَضَاءَهُ لَکَ فِی یَوْمِ عُسْرَتِکَ. (نامه31 نهج‌البلاغه)
امام علیه‌السلام قبل از این فراز از وصیّت‌نامه به طولانى بودن سفر آخرت و نیاز شدید به تهیه زاد و توشه براى این سفر از طاعات و کارهاى خیر به ویژه انفاق در راه خدا اشاره کرده است. ایشان بعد از این هشدار، لزوم تهیه زاد و توشه براى این سفر را گوشزد مى‌کند و مى فرماید: «در این راه (پر خوف و خطر) از کوشش و تلاش صحیح و فراوان و توشه کافى که تو را به مقصد برساند بى نیاز نیستى، به علاوه باید در این راه سبکبار باشى (تا بتوانى به مقصد برسى)» امام علیه‌السلام پس از این مقدمه کوتاه و پر معنا مسائل مالى و انفاقِ فى سبیل‌الله را که از مهم‌ترین زاد و توشه‌هاى قیامت است، عنوان مى‌کند.
با این تعبیر یکی از راهکارهایی که انسان را برای رستاخیر سبکبال می‌کند، انفاق به دیگران و یا قرض دادن و یا مهلت دادن به تنگدستان است.
انتهای‌پیام/
