گزارش| کرونا از دیوارهای خانه وارد نمیشود؛ خانواده بیماران کرونایی را درک کنیم
همه درد و رنج بیماری و از دست دادن عزیزان یک طرف، نگاهها و قضاوتهای نادرست آنها که کنارمان زندگی میکنند طرف دیگر؛ گاهی برخی از ما با خانوادههای بیماران کرونایی چنان رفتار ناشایستی داریم که گویی از همه بیماریها در امان هستیم.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، به بیماری کرونا مبتلا شده بود، از وقتی که همسایهها این را فهمیده بودند با خانوادههاشان رفتار مناسبی نداشتند، تحقیر و سرزنش میشدند و حتی این اواخر هم پاسخ سلام خود را نمیشنیدند، پذیرش این رفتارها آن هم از سوی کسانی که مدتها با هم همسایه و چشم در چشم بودند بسیار سخت است. از وقتی که پسر جوان این خانواده به دلیل ابتلا به بیماری کرونا در بیمارستان بستری شد همسایهها رفتار عجیبی پیدا کرده بودند، احساس ترس و نگرانی سبب شده بود هر طور که میتوانند خانواده این جوان را از خود برانند.
رفتارهای نادرست با خانواده افرادی که به کرونا مبتلا میشوند نه از طرف این گروه از همسایگان بلکه در بسیاری از ما دیده میشود؛ ترس و اضطراب از ابتلا به کرونا سبب شده است رفتارهایی از خودمان نشان دهیم که تا پیش از این برای خودمان هم غریبه بود.
این رفتارها و تحقیرها برای خانواده فرد کرونایی بسیار گران تمام میشود و عواقبی دارد که سالهای سال ادامه خواهد داشت؛ کافی است که خودمان را جای آنها بگذاریم و به این فکر کنیم که شاید ما و یا یکی از عزیزانمان به این بیماری مبتلا شویم، آیا این رفتارها را شایسته خود میدانیم؟
رفتار برخی از همسایهها با خانواده بیمار کرونایی مناسب نیست
مادر یکی از بیماران کرونایی در تماس تلفنی با خبرنگار تسنیم از همسایگان خود بسیار گلایه کرد و گفت: از زمانی که پسرم به این بیماری مبتلا و به بیمارستان منتقل شد رفتار همسایهها با ما بسیار عوض شد، گاهی حتی تحقیر و توهین میشنیدیم، حتی یک نفرشان به ما گفت که برای مدت طولانی از این خانه بروید تا مبادا دیگران را مبتلا کنید. آنها میگفتند شما ناقلان خطرناکی هستید که ما را هم بیمار میکنید، در صورتی که ما از خانه بیرون هم نمیرویم.
وی افزود: ما خودمان متوجه هستیم که باید چه کنیم، بهداشت را چگونه رعایت کنیم، مراقب هستیم که حتی پایمان را از خانه بیرون نگذاریم اما همسایهها فکر میکنند کرونا ممکن است از دیوارها بگذرد و به خانه آنها سرایت کند. این رفتارها اصلا در شأن آنها و ما نیست، از کجا مشخص است که روزی آنها به این بیماری مبتلا نشوند.
این مادر گفت: مدتی پیش آمدند و خانه ما را ضد عفونی کردند، خودمان هم مرتب این کار را انجام میدهیم، خدا خیرشان بدهد، جوانان خوبی بودند. چرا آنها از مبتلا شدن نترسیدند با وجود اینکه در منزل ما بودند اما همسایهها با وجود این دیوارها هنوز هم میترسند.
خودمان را به جای خانوادههای بیماران بگذاریم
یک جوان جهادگر که در زمینه ضد عفونی منازل و معابر خدمت رسانی میکند در مورد رفتار مردم با خانواده بیماران کرونایی گفت: ما گاهی به منزل بیماران کرونایی برای ضدعفونی میرویم، روحیه آنها اصلا خوب نیست و متاسفانه بخشی از آن به دلیل رفتار نامناسب نزدیکان و همسایهها است؛ از تمام مردم خواهش میکنم که خودشان را جای این خانوادهها بگذارند و رفتاری نکنند که در آینده از خودشان خجالت زده شوند، هیچ کس به میل خودش بیمار نمیشود و هیچ کس هم نمیداند که برای همیشه سالم میماند و بیمار نمیشود.
وی افزود: گریه یک مادر در این روزها دل ما را به درد آورد، او هم رنج بیماری فرزندش را تحمل میکند و هم نگاهها و رفتارهای دیگران را، سعی کنیم رفتاری شایسته داشته باشیم تا زمانی که این بیماری ریشه کن شد جرات نگاه کردن به روی همدیگر را داشته باشیم.
مهارتهای مدیریت سالم هیجانات را آموزش ندیدهایم
یک کارشناس ارشد مشاوره خانواده در مورد رفتار صحیح با خانواده بیماران کرونایی به خبرنگار تسنیم گفت: مشکلی که ما در جامعه داریم این است که مهارتهای مدیریت سالم هیجانات را آموزش ندیدیم و کمتر میدانیم؛ بنابراین اتفاقی که میافتد این است که هنگام دچار شدن به استرس و اضطراب به طرق غیر سالم با آن روبرو میشویم.
سارا گلستانی افزود: یکی از این طرق این است که با همه چیز شوخی میکنیم و چیزهایی که خیلی ترسناک و آزار دهنده است را سعی میکنیم با شوخی اضطرابآوریاش را کاهش دهیم، یا برچسبهایی درست میکنیم و میخواهیم از آن درد و رنج کم کنیم.
وی بیان کرد: این روشها سالم نیست، چون وقتی ما رفتار میکنیم هم به اندازه کافی با آن واقعیت روبرو نمیشویم و هم اینکه در ارتباطاتمان با افرادی که مبتلا میشوند احساس تحقیر و سرزنش ایجاد کرده و آن افراد را طرد میکنیم. ترس خودمان را افزایش میدهیم و نگرانیم که اگر ما هم بیمار شویم همین رفتار هم با ما میشود، بنابراین هر زمانی که متوجه این چرخه ناسالم رفتاری میشویم باید آن را متوقف کنیم.
ما حق داریم در برابر پدیدههایی مانند کرونا نگران شویم
این مدرس و تسهیلگر گفت: اولا باید درک کنیم که ما حق داریم در برابر چنین پدیدهای یا هر پدیده دیگری بترسیم و نگران شویم و روشهای سالم را برای جدی گرفتن این بیماری پیگیری کنیم. باید بتوانیم از روشهای سالم استفاده کنیم تا هم اضطراب را ببینیم و هم بتوانیم در جهت مراقبت از خودمان از این اضطراب استفاده کنیم.
وی افزود: در صورتی که سطح اضطراب ما از حد نرمال بالاتر است از مشاور کمک بگیریم؛ شاید ما اساسا آدم مضطربی هستیم و در همه مسائل دچار استرس میشویم و به یک روان درمانی نیاز داریم.
گلستانی اظهار داشت: اینکه ما با مسئلهای به این اضطرابزایی و نگران کنندهای که تمام دنیا با آن درگیر هستند بخواهیم عادی برخورد کنیم نشان دهنده رشد و سلامت روان ما نیست؛ بلکه نشان دهنده ترس زیاد ما و ناتوانی ما در مدیریت ترس و اضطراب است.
رفتار نادرست با خانواده بیماران سلامت روان آنها را به خطر میاندازد
وی با بیان اینکه ما باید خودمان را به جای خانواده بیماران کرونایی قرار دهیم، خاطرنشان کرد: در چنین زمانی متوجه میشویم که احساس تحقیر و بی ارزش شدن، طرد شدن و درد و رنج بیشتر است. به ویژه در شرایط حاضر که امکان برپایی سوگواری برای کاهش درد و آلام وجود ندارد ممکن است سلامت روان این خانوادهها به تعویق بیفتد و به یک بیماری تبدیل شود، مانند آتش زیر خاکستر میماند و هر زمانی ممکن است با هر اتفاق غیر مرتبطی دوباره فعال شود.
این مشاور ارشد خانواده ادامه داد: این رفتارها به سلامت روان خانواده بیماران و رفتار اجتماعی آنها آسیب وارد میکند، چون خشم پنهانی خواهند داشت و تحریک پذیری آنها در برابر رفتارها افزایش پیدا میکند.
وی با اشاره به رفتارهای برخی مردم در جامعه اظهار داشت: رفتار برخی از افراد در جامعه نشاندهنده خشم سرکوب شده است که اضطرابهای زیادی را تجربه میکنند و بعد ترس از اینکه آن اضطرابها را دیگران بفهمند آن را انکار میکنند و رفتارهای گاهی پرخاشگرانه انجام دهند.
گلستانی گفت: اگر به این صورت پیش رویم سلامت روان جامعه ما روز به روز کاهش پیدا خواهد کرد و به این سادگی هم نمیتوان آن را برگرداند.
بازتاب رفتار شایسته با دیگران به خودمان بازمیگردد
وی بیان کرد: اگر رفتارهای شایسته و صحیح را مانند قضاوت نکردن دیگران و انکار نکردن دلیل فوت عزیزان در خودمان هضم کنیم در تعامل با دیگران هم میتوانیم راحتتر باشیم، عملکرد سالمتری داشته باشیم و تجربه زندگیمان واقعیتر باشد، این کمکی است که به خودمان میکنیم.
به گزارش تسنیم، یادمان باشد که خدایی هم هست، که نظارهگر تمام اعمال و رفتارهای ماست، یادمان باشد که چرخ گردون میچرخد و میچرخد و نتیجه اعمال و رفتار ما را به ما باز میگرداند؛ این را هم به خاطر داشته باشیم که بیماری و مرگ تنها برای دیگران نیست و روزی هم دامن ما را خواهد گرفت، با رفتارهای شایسته و قضاوت نکردن دیگران به خودمان و دیگران کمک کنیم.
بیمار کرونایی و خانوادههای آنها در آینده نزدیک در همین جامعه و در کنار ما به زندگی ادامه خواهند داد، اگر رفتاری نامناسب و ناسالم با آنها داشته باشیم علاوه بر اینکه سلامتی روان آنها را تهدید کردهایم خودمان را نیز دچار مشکلاتی برای مواجه شدن با آنها خواهیم کرد. هوای دل بیماران و خانوادههای آنها را داشته باشیم و به قول مادر آن جوان بیمار، کرونا از پشت دیوارها به خانههای ما وارد نمیشود.
انتهای پیام/164/ ت