خدا را با مهرورزی به یتیمان، ملاقات کنیم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، گاهی فکر می‌کنم برای رسیدن به تو و دست یافتن به لقاء و دیدارت باید قله‌های قاف را پشت سر بگذارم و کوه‌ها را جابه‌جا کنم، باید سختی‌های فراوان را تحمل کنم و کارهای پرمشقّت را انجام دهم و آنگاه از ترس، عزمم را از دست می‌دهم و از سختی کار به وحشت می‌افتم غافل از آنکه خدا نزدیک است.

همین اطراف چشم می‌چرخانم، یک طرف عالمی وارسته و طرف دیگر یتیمی غمگین، آن طرف بزرگواری بی‌پیرایه و آن طرف‌تر گرسنه‌ای آبرومند. خلاصه به هر گوشه که می‌نگرم دوستی می‌یابم و آشنایی می‌جویم.

آری خدا نزدیک است! فقط کافی است از فرصت‌هایی که به آسانی و چه‌بسا به رایگان نصیبم شده است خوب بهره ببرم. از آنها روی برنگردانم که بعدها به سر بزنم.

که گفت: تا که دستت می‌رسد کاری بکن

چون فُتی از کار خواهی زد به سر

می‌توان خدا را ملاقات کرد آن زمان که به یتیمی مهرورزی می‌شود، می‌توان خدا را خشنود کرد آنگاه که گرسنه‌ای را غذا می‌دهیم، می‌توانیم صدایمان را به خدا برسانیم آنگاه که به مؤمنی سلام می‌گوییم و می‌شود همنشین خدا شویم آنگاه که با بزرگی هم صحبت می‌شویم.

خدا نزدیک است! همه اینها را اگرچه ساده است و آسان، اما توفیق عملش را باید از او خواست که این پناهگاه هر آرزومندی است.

بار دیگر دعای روز هشتم را مرور می‌کنیم:

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ رَحْمَةَ الْأَیْتَامِ، وَ إِطْعَامَ الطَّعَامِ، وَ إِفْشَاءَ السَّلامِ، وَ صُحْبَةَ الْکِرَامِ، بِطَوْلِکَ یَا مَلْجَأَ الْآمِلِینَ؛ خدایا در این ماه مهرورزی به ایتام، و خوراندن طعام، و آشکار کردن سلام، و همنشینی با اهل کرامت را نصیبم فرما، به عطایت ای پناهگاه آرزومندان.

* حجت‌الاسلام احمد صادقی علویجه، استاد حوزه و دانشگاه

انتهای پیام/