همدان|کتاب «آب هرگز نمی‌میرد» برای نابینایان گویا سازی شد

 به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، همزمان با چهلمین روز شهادت سردار سرافراز اسلام حاج میرزا محمد سلگی، کتاب «آب هرگز نمی‌میرد» که شامل خاطرات این شهید والا مقام به قلم حمید حسام است، ویژه نابینایان گویا سازی شد.

مدیرکل کتابخانه های عمومی استان همدان با بیان اینکه با گویا سازیکتاب ارزشمند آب هرگز نمی‌میرد که توسط نویسنده گرانقدر سردار حمید حسام تدوین شد امروز ما به  گنجینه بزرگی دسترسی داریم، افزود: تقریظ مقام معظم رهبری بر کتاب آب هرگز نمی‌میرد بیانگر اهمیت این اثر هنری و ارزشمند است.

وی با اشاره به گویا سازی این کتاب برای نابینایان استان همدان گفت: گویا سازی این کتاب از اواخر بهمن ماه سال گذشته با حضور سردار شهید حاج میرزامحمد سلگی آغاز شد و همه مجموعه توان خود را به کار گرفت تا هرچه سریعتر این اثر به اتمام برسد.

به گفته این مقام مسئول «کتاب آب هرگز نمی‌میرد» توسط امیرابوالفضل کتابی گویا سازی شده و تدوین آن توسط نیز هما خانجانی مسئول بخش نابینایان کتابخانه مرکزی انجام شده است.

به گزارش تسنیم، سردار حاج «میرزا محمد سلگی» جانباز سرافراز و فرمانده دلاور گردان حضرت ابوالفضل (ع) و رئیس ستاد لشکر انصارالحسین (ع) در دوران دفاع مقدس، صبح پنج‌شنبه 14 فروردین ماه امسال در بیمارستان شهید بهشتی همدان به یاران شهیدش پیوست.

سردار سلگی راوی کتاب «آب هرگز نمی‌میرد» به‌دلیل عوارض ناشی از استنشاق گازهای شیمیایی دوران دفاع مقدس و جراحات جانبازی در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بود و براثر همین عارضه نیز ردای شهادت را برتن کرد.

حمید حسام  نویسنده تحسین شده همدانی و نگارنده اثر ارزشمند« آب هرگز نمی‌میرد» همزمان با شهادت سردار حاج میرزا محمد سلگی متنی را به شرح ذیل منتشر کرد: 

«به نام خدای شهیدان و برای نفس مطمئنه حاج میرزا
در روزهای خلوت خیابانها و سکوت دور از هیاهوی شهرها، عبور از نشئه دنیا و رسیدن به سر چشمه بقا، طعمی دارد از جنس طعم غریبی حضرت زهرا( س) که تو حاج میرزا، ای رفیق خوب خدا ،دیشب آن را چشیدی.

انگار که 35 سال با دو پای بریده و زخم پهلو و سرفه های شیمیایی مانده بودی که این نوع شهادت در سکوت را به ما نشان دهی.شهادت غریبانه و دفن شبانه و اصرار و تاکید برای نیامدن مردم یک شهر - که همواره متحدثان حسنت بودند- جگرم را در گلزار شهدای نهاوند سوزاند و ثانیه های خلوتم را پر از روضه کرد.

دیشب، هر کس پیامی فرستاد،برایش نوشتم: نمی دانی چقدر سخت است دفن شبانه و غریبانه مردی که آقا تمنای دیدنش را داشت‌. آقا هنوز تو را ندیده بود و فقط حدیث میانداری ابوالفضل گونه ات را در (آب هرگز نمی‌میرد) خوانده بود فرمود: اگر برای من ممکن بود پا می‌شدم می‌رفتم به همدان برای دیدن این مرد.

این جمله را محسن مومنی برایم تلفنی گفت و من برای تو نقل قول کردم گفتی: با علی خوش لفظ بیا با هم برویم زیارت حاج حسین همدانی و از روح او استمداد بطلبیم.

آن روز در گلزار شهدا علی خوش زخم از شدت درد حتی نمی‌توانست روی مزار خم شود و همانجا ایستاد. همان نقطه ای که یکسال بعد مزار خودش شد و تو با آن دو پای مصنوعی‌ات خم شدی و صورت چسباندی به سنگ مزار، ما دو نفر با گریه تو گریه می‌کردیم که می‌خواندی:
ما تشنه یک جرعه سخاوت هستیم /  مشک تو هنوز آب دارد عباس

دیشب برای هزاران نفر که از خانه با اشک بدرقه ات کردند، شب سختی بود و شب راحتی بود برای تو که 35 سال پیش مخاطب ندای «ارجعی الی ربک》 شدی و ماندی تا علم الهدی باشی در عصر دلتنگی‌ها. خداحافظ پهلوان ابولفضل مرام روزهای رزم شلمچه و مجنون و فاو و مرصاد.حال که به سرچشمه بقا رسیدی سلام ما را به همه شهیدانی که خون قلبشان را نثار راه سیدالشهدا(ع) کردند برسان.سلام همه تشنگان یک جرعه سخاوت را.

حمید حسام

انتهای پیام/742/ی