سنگری: زندگی گلعلی بابایی پر از رد پاهای شهیدان است
محمدرضا سنگری در مراسم رونمایی از کتاب «از تبار حبیب» گفت: زندگی گلعلی بابایی پر از رد پاهای روشن شهیدان است و بعید میدانم در زمانی که ایشان قلم و قدم میزند این شهدا حضور نداشته باشند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم رونمایی از کتاب «از تبار حبیب» زندگی و نویسندگی گلعلی بابایی با حضور محمدرضا سنگری، گلعلی بابایی، حسین قرایی، یوسف قوجق، فرزندان شهیدان همت، همدانی و چیتسازیان در خبرگزاری تسنیم برگزار شد.
در ابتدای این مراسم محمدرضا سنگری صحبت کرد. او گفت: باید به آقای قرایی خسته نباشید بگویم که پرشور، پرکار و بدون اینکه خسته شود، به بایستهای مهم مشغول است و آن هم نگارش زندگینامه نویسندگان و اندیشهورزان عرصه ادبیات انقلاب اسلامی است که باید آن را به فال نیک گرفت.
او با اشاره به آیه «فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ» گفت: خاطرم هست در یکی از نشریهها و در اتاقی که متعلق به شهید رجایی بود کار میکردم. در زیر میز آن آیه «فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ» نوشته شده بود. معنای آیه این است که بلافاصله پس از آنکه کاری را تمام کردی کار بزرگتری را شروع کن. باید خطر کرد و به دنبال مسائل مهم و بزرگ رفت. تعابیری که رهبری در مورد آقای گلعلی بابایی داشتند نیز شبیه به همین است. ایشان فرمودند که در این راه خسته نشوید و با قدرت ادامه بدهید. البته همیشه این گونه نیست که در این مسیر به شما آفرین بگویند بلکه با سنگاندازیها نیز همراه است. البته گفته میشود که هر وقت دیدید بلایی نیست در درستی مسیرتان تردید کنید. تمام این صحبتها را کردم تا مقدمهای برای کارهای بعدی آقای قرایی باشد.
او با اشاره به اهمیت نوشتن خاطرات هشت سال دفاع مقدس گفت: به نظرم این کار با تأخیر آغاز شده است و اگر ما ننویسیم دیگران مینویسند و واژگونه هم مینویسند. در نهایت اتفاقی رخ میدهد که چیزی جز پشیمانی و ندامت برایمان به همراه نخواهد داشت. در زندگی خود معتقدم که نباید به زمان اعتماد کنیم و همیشه باید فکر کنیم که ممکن است نباشیم. خداوند همین یک فرصت را به ما داده و نباید آن را از دست بدهیم.
سنگری با اشاره به کتاب «رزمنده» که پیش از این به چاپ رسیده است، گفت: من کتابی شبیه به همین اثر را به نام «رزمنده» دیده بودم. کتابی که توسط خود آقای قرایی نوشته شده است. بنابراین دوباره این کتاب را خواندم تا بتوانم نکاتی را پیدا و بیشتر به وجود گلعلی بابایی رسوخ پیدا کنم. اگر بخواهم در مورد سازه وجودی او صحبت کنم باید بگویم که گلعلی بابایی شمالزاد است با گرمای جنوب. گرمایی که در ایشان است وام گرفته از جبهههای جنوب است. او جمع بین جنگ و جنگل شده است. آقای بابایی وارد صحنه جنگ شده و آن را چشیده است. بدون شک این که در چیزی باشید و با آن زیست کنید تفاوت بسیار زیادی با شنیدن همان دارد. جالب است بدانید تحلیلی که امام از هشت سال دفاع مقدس دارند بسیار شبیه به رجزی است که حضرت علی اکبر علیهالسلام در روز عاشورا میخوانند. حضرت در آن روز این رجز را میخوانند: «الحربُ قـد بانت لها حقائقُ و أظهرت من بعدها مصادقُ». جنگ حقیقت انسانی را بروز میدهد. جنگ، کشفگاه انسان است و انسان را به کشفگاه وجودی میرساند. البته باید اشاره کنم که جنگ تنها گنجینهای از خاطرات نیست بلکه گنجِ ساخت انسانهای بزرگ است و آدمهای بزرگی را پرورش داده است. آقای بابایی نیز چنین است. بر طبق همین رجز میتوان گفت که بعد از جنگ میتوان صداقت انسانها را ارزیابی کرد. یعنی ترازمندی انسانها را نه در حین جنگ بلکه باید پس از جنگ جستوجو کرد. به نظرم جنگ ما را پروراند، جامعه را بارور کرد و فرآوردهها و محصولات جنگ بسیار ارزشمند است.
این نویسنده با بیان ویژگیهایی از گلعلی بابایی گفت: یکی از ویژگیهای آقای بابایی این است که رگی از جلال دارد. خصوصیت دیگر ایشان همنشینی با شخصیتهایی بوده است که باعث شده ایشان رنگ و بوی آنان را به خود گیرد. در حقیقت این گل بوی کسانی را دارد که نسیمی از آنان به مشام گلعلی بابایی رسیده و این مسئله به دلیل همنشینی ایشان با آن افراد است. به نظرم نباید خودمان را از همنشینی با خوبان محروم کنیم. همواره بزرگان در کنار بزرگان دیگر رشد پیدا کردند. باید به این بزرگان نگاه کنیم که حتی نگاه کردن به آنان نیز رهآوردهای زیادی برای ما به همراه دارد. در کنار تمام این ویژگیها باید به مسجد جواد الائمه نیز اشاره کنم. مسجدها این روزها کمکم به حاشیه سپرده میشود و ما نباید مساجد را از دست بدهیم. به نظرم نسل مسجد جوادالائمه که پس از انقلاب دیگر اتفاقاتی از جنس آن مسجد رخ نداد، نسلی طلایی است. مسجد پایگاه قوی و بسیار مهمی است که نباید بدان بیتوجه باشیم. نکته بسیار مهم دیگری که در مورد آقای گلعلی بابایی باید بدان اشاره کنم زیست ایشان با شهداست. ایشان با شهدای زیادی زندگی کرده است. زندگی گلعلی بابایی پر از ردپاهای روشن شهیدان است و بعید میدانم در زمانی که ایشان قلم و قدم میزند این شهدا حضور نداشته باشند. میگویند که در مواردی حتی برای ریا بگویید که زمانی که برای شهدا مینویسید چه الهاماتی بهتان میشود؛ از آقای بابایی میخواهم که بگویند واقعاً در این مسیر چه راههایی برایتان باز شده است؟ علاوه بر این، ویژگی دیگری که ایشان دارد تحولاتی است که ایشان در سیر طولانی نوشتن خود بدان دست پیدا کرده است.
محمدرضا سنگری در پایان صحبتهای خود خاطرنشان کرد: به نظرم باید به سؤالاتی پاسخ داده شود که خواننده را بهتر راهنمایی کند، برای مثال باید گفته شود که شیوههای جمعآوری اطلاعات ایشان چگونه است؟ بعد از جمعآوری اطلاعات چگونه آن را ساماندهی و چه هندسهای را برای مجموعه یافتههای خود انتخاب کرده است؟ پایانبندی چگونه است؟ آیا زمینهای برای گزارش این مطلب در قالبهای دیگر نظیر سینما و تئاتر وجود دارد؟ اینها سؤالاتی است که پاسخ به آن برای نسل جدید لازم است. در پایان در توصیف آقای گلعلی بابایی باید از همان تعبیری استفاده کنم که رهبر معظم انقلاب استفاده کردند و آن هم یک کلمه است: «بلند همت». ایشان واقعاً بلند همت است.
انتهای پیام/