گزارش// اینجا مرکز خرید زیرزمینی تهران نیست "مترو تهران" است! + تصاویر

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم؛ شاید دستفروشی در مترو به یک موضوع نخ‌نما و تکراری تبدیل شده باشد؛ موضوعی که اگر فردی مسافر مترو هم نبوده باشد بارها درباره آن شنیده است و مسئولان مربوطه هیچ‌گاه نتوانستند راه حلی برای آن پیدا کنند.

متأسفانه اگر زمانی تعداد دستفروشان مترو انگشت‌شمار بود و چند محصول اندک و تکراری بین مسافران عرضه می‌شد به تدریج بر تعداد آنها افزوده شد و این وضعیت حساسیت بسیاری از شهروندان و مسئولان را برانگیخت اما مدیریت شهری تهران هیچ‌گاه نتوانست برای این پدیده چاره‌ای بیندیشد و به فعالیت دستفروشان پایان دهد ولی حالا بعد از شیوع کرونا و بازگشت فعالیت‌های کاری به شرایط عادی مشاهدات عینی مسافران نشان می‌دهد تعداد دستفروشان مترو به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.

مترو وسیله تردد است یا مرکز خرید سیار؟!

خانم جوانی که خود را مهسا معرفی می‌کند، از حضور تنگاتنگ دستفروشان در مترو گله دارد و می‌گوید: معلوم نیست چه اتفاقی افتاده که روز به روز به تعداد دستفروشان اضافه می‌‌شود؛ معلوم نیست مترو وسیله تردد است یا مرکز خرید سیار! در هر ایستگاه تعدادی دستفروش پیاده و تعدادی دیگر وارد قطار می‌شوند، یعنی قطار لحظه‌ای از حضور آنها خالی نمی‌ماند.

خانم دیگری که هر روز مسافر مترو است نیز می‌گوید: سال‌هاست مترو به وجود دستفروشان عادت کرده است، اگرچه بسیاری از مسافران دستفروشی را با شرافت می‌دانند و می‌گویند از کار خلاف و دزدی بهتر است، آنها در حال کسب روزی حلال هستند اما باید راحتی مسافران را هم در نظر گرفت؛ متأسفانه تعداد دستفروشان مترو از شمارش خارج شده و در سطح برخی از ایستگاه‌ها نیز این پدیده در حال افزایش است.

وی ادامه می‌دهد: زمانی پلیس مترو مانع فعالیت آنها می‌شد و دستفروشان با تعداد کمتر و با احتیاط بیشتری اجناس خود را می‌فروختند اما این رفتار دوامی نداشت و دستفروشان به حال خود رها شدند و تعدادشان به شکل قابل توجهی افزایش یافته است. معلوم نیست چه سودی در این دستفروشی وجود دارد که این میزان طرفدار پیدا کرده؛ فکر می‌کنم درآمد آنها از شغل اداری من هم بیشتر باشد.

مترو یا جمعه بازار؟!

اکنون مسافران سر را که می‌چرخانند با یک دستفروش جدید مواجه می‌شوند که یا طعنه زنان در حال عبور از بین مسافران است یا با صدایی بلند در حال معرفی محصول خود! مترو دیگر برای خودش به یک جمعه بازار تبدیل  شده است! تنوع محصولات آنها نیز آنقدر زیاد شده که اگر کسی مسافر مترو نباشد از شنیدنش تعجب می‌کند یا آن را باور نمی‌کند؛ فروش لوازم آرایش‌هایی که قطعا کیفیت بالایی ندارند، انواع شال، روسری، شلوار، مانتو، دامن، کمبرند، کلاه، باتری، زیورآلات، هدفون و هنذفری و جوراب تنها محصولاتی نیستند که در در مترو فروخته می‌شود، حالا دیگر پای گیاهان دارویی، کرم جوان‌سازی پوست زیر قیمت داروخانه! زعفران، چای و لوازم التحریر و 10ها محصول دیگر هم به مترو باز شده است.

فعالیت دستفروشان تنها به واگن‌های قطار محدود نمی‌شود و تعداد قابل توجهی از آنها در سکوی ایستگاه‌هایی از جمله امام خمینی (ره) و شهدای هفتم تیر به فروش اجناس خود می‌پردازند؛ در زمان فعالیت محسن پورسیدآقایی به عنوان معاون حمل ونقل و ترافیک شهردار تهران، مدتی برای ممانعت از فعالیت دستفروشان در سکوی ایستگاه‌ها، تذکراتی مطرح شد اما نتیجه‌بخش نبود و برخورد با مدیرانی که در ایستگاه تحت نظارتشان، دستفروشان مشغول فروش هستند، مؤثر واقع نشد و به تدریج به فراموشی سپرده شد.

* ارسال نامه به مدیران شهری شهرداری برای بررسی افزایش تعداد دستفروشان مترو

زهرا نژادبهرام؛ عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران درباره افزایش تعداد دستفروشان مترو در روزهای اخیر می‌گوید: بنده نیز این موضوع را شنیده‌ام و فکر می‌کنم شرکت‌ ساماندهی مشاغل باید روی این قضیه مانور دهد. درست است که ما رعایت حال شهروندان را می‌کنیم اما اینطور نیست که همه قطارها و ایستگاه‌ها در اختیار دستفروشان باشد ضمن اینکه حضور آنها در ایستگاه‌ها نیز خطراتی به همراه دارد بنابراین در قالب نامه‌ای این موضوع را به شرکت ساماندهی مشاغل و شرکت بهره‌برداری مترو اعلام می‌کنم تا آن را مورد بررسی قرار دهند و اعلام کنند برای این مسئله چه راهکاری دارند.

البته پیش از این معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران نیز چند جلسه به دستفروشان مترو برگزار کرد که یکی از آنها در شهریور سال گذشته بود و محمدرضا جوادی یگانه معاون فرهنگی و هنری شهردار تهران در دیدار با دستفروشان مترو اعلام کرد که دستفروشی یک موضوع سه‌جانبه بین مردم، دست فروش و شهرداری است اما قبول کنید که برخی از مردم از فعالیت دست‌فروشان ناراضی هستند، ما می‌توانستیم پشت درهای بسته و براساس قانون در این خصوص تصمیم‌گیری کنیم اما به اینجا آمدیم تا با هم تصمیم بگیریم.

اما خروجی این جلسات نتایج ملموسی نداشت و کمکی به حل این مشکل نکرد حالا باید دید نامه نژادبهرام چه سرانجامی خواهد داشت اما افزایش شمار دستفروشان بعد از شیوع کرونا می‌تواند تلنگری برای مسئولان باشد چراکه قطعاً آنچه افراد را به دستفروشی در مترو کشانده، نیاز مالی و نبود اشتغال است که هیچ‌گاه مدیریت شهری نتوانسته برای آن راهی پیدا کند.

اگرچه به طور قطع ریشه مشکل باید بررسی شود اما سؤال اینجاست که آیا پرداختن به این موضوع جزو دغدغه مسئولان قرار دارد یا خیر؟ آیا آنها تدبیری برای این مسئله دارند یا قرار است این مسئله کماکان به حال خود رها شود؟ دستفروشی در مترو چه اندک باشد و چه به میزان قابل توجه فعلی، به هیچ‌ عنوان زیبنده حمل ونقل عمومی کلانشهر تهران نیست و در عین حال باید فکری برای معیشت و کسب‌وکار فروشندگان مترو نیز کرد تا درآمد حداقلی آنها از این طریق، به خطر نیفتند.

انتهای پیام/