کارنامه سیاه رژیمهای عربی در عادیسازی با اشغالگران؛ از امنیت و اطلاعات تا فرهنگ و ورزش
رژیمهای عربی حوزه خلیج فارس به ویژه در دوره اخیر در عادیسازی با اشغالگران قدس از امنیت و اطلاعات گرفته تا فرهنگ و ورزش در هیچ زمینهای کم نگذاشتهاند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، اخیراً سرعت عادی سازی روابط میان برخی از کشورهای عربی و رژیم اشغالگر صهیونیستی از طریق جلسات ،بازدیدها و انتشار مقالاتی در روزنامهها و رسانههای صهیونیستی شدت یافته است.
«بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در اکتبر سال 2019 ، نخستین سفر خود را با پادشاه عمان آغاز کرد و پس از آن دیداری با «عبدالفتاح البرهان» رئیس شورای نظامی انتقالی در سودان در اوایل سال 2020 داشت.
حدود یک ماه قبل روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارونوت » مقاله ای از «یوسف العتیبه» سفیر امارات در ایالات متحده تحت عنوان «این الحاق یک بازگشت جدی برای بهبود روابط با جهان عرب خواهد بود»،منتشر کرد.
این مقاله فقط 3 روز پس از فرود هواپیمای اماراتی در فرودگاه «بن گوریون» تلآویو به بهانه کمکهای کرونایی برای فلسطینیان منتشر شد.
«انور قرقاش» وزیر امور خارجه امارات متحده عربی در نشست آنلاین با کمیته یهودیان آمریکا در سخنانی تاکید کرد که ارتباط با اسرئیل مهم است و این ارتباط نتایج خوبی را نسبت به گذشته برای کشور ما رقم خواهد زد.
شاخص های عادی سازی اعراب با صهیونیستها
طی چندین دهه، کشورهای عربی ، اسرائیل را یک رژیم خصمانه قلمداد میکردند و متعهد بودند تا رسیدن به یک راه حل جامع و عادلانه برای مسئله فلسطین ، همه اشکال عادی سازی را با اسرائیل را رد کنند.
اما مصر نخستین کشوری بود که با امضای پیمان یکجانبه صلح با اسرائیل در سال 1979 بدون توجه به مسئله فلسطین ،درهای عادی سازی با اشغالگران را گشود.
پس از آن سازمان آزادی بخش فلسطین سال 1993 توافقنامه اسلو را با اسرائیل امضا کرد. همچنین اردن در سال نیز1994 با تلآویو توافق مشابهی را امضا کرد.
اما توافق نامه اسلو در حل مسئله فلسطین هیچ نقشی نداشت و در حقیقت رژیم صهیونیستی از خلال آن، اشغالگری خود را در سرزمین های عربی گسترش داد.
در واقع عادی سازی روابط برخی کشورها با رژیم صهیونیستی هیچ ارتباطی با یافتن راهی برای حل مسئله فلسطین ندارد؛ بلکه آنها با این اقدام ،صهیونیسم، نژادپرستی و سیاست شهرکسازی اسرائیل را پذیرفتند.
در سال 2002 نشست سران عرب در «بیروت» پایتخت لبنان برگزار شده و در آن «عبدالله بن عبدالعزیز» پادشاه سابق عربستان که در آن زمان ولیعهد بود، یک ابتکار عمل برای سازش در خاورمیانه بین رژیم اشغالگر و فلسطینیان ارائه داد که هدف آن برپایی دولت فلسطین در مرزهای مشخص شده برای آن در سال 1967 با پایتخت قدس شرقی بود.
این طرح که با حمایت همه کشورهای عربی همراه بود٬ به حل موضوع آوارگان فلسطینی طبق قطعنامه 194 مجمع عمومی سازمان ملل و عقبنشینی کامل رژیم صهیونیستی از سرزمینهایی که بعد از سال 1967 اشغال کرده بود از جمله جولان اشغالی و زمینهایی که هنوز هم در جنوب لبنان تحت اشغال هستند٬ پرداخت.
بر اساس این طرح و با این شرایط قرار بود درگیری میان اعراب و رژیم صهیونیستی پایان یافته و اسرائیل با حدود 57 کشور عربی و اسلامی روابط عادی برقرار کند.
طرح سازش عربی همچنین از رژیم اشغالگر و همه صهیونیستها خواست تا آن را پذیرفته و کشورهای عربی و رژیم اسرائیل بتوانند در کنار هم با صلح زندگی کنند.
در دورههای اخیر عادی سازی روابط برخی کشورهای عربی با تلآویودر زمینههای اقتصادی ، تجاری ، امنیتی ، نظامی ، فرهنگی و حتی ورزشی گسترش یافت.
عادیسازی با اشغالگران از دروازه اقتصاد
تجارت و عادی سازی اقتصادی میان اسرائیل و کشورهای عربی در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است. براساس گزارشهای دفتر مرکزی رژیم صهیونیستی، صادرات کالاها و خدمات اسرائیلی به منطقه اقتصادی «منا» (به معنی خاورمیانه و شمال آفریقا اصطلاحی است که برای نامیدن کشورهای عمده تولیدکننده نفت که در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا قرار دارند به کار میرود) سالانه 7 میلیارد دلار تخمین زده میشود که از این سهم بیش از یک میلیارد دلار برای کشورهای حوزه خلیج فارس بوده است.
شرایط برای کشورهای عربی که روابط دیپلماتیک با اسرائیل دارند ، فرق نمی کند. در سپتامبر سال 2016 ، شرکت ملی برق اردن و شرکت آمریکایی «نوبل انرژی» اعلام کردند که توافق نامه ای برای واردات گاز طبیعی از اراضی اشغالی به ارزش 10 میلیارد دلار امضا کرده اند.
شرکت مصری «دلفینوس» در فوریه سال 2018، با کمک نوبل انرژی توافقنامه ای با «دلیک دریلینگ» شرکت صهیونیستی به ارزش 15 میلیارد دلار امضا کرد که براساس آن ،این شرکت گاز طبیعی را به مصر عرضه میکند.
مصر در ژانویه سال 2019 اعلام کرد که هدف از تشکیل مجمع گاز مدیترانه شرقی از آن ایجاد بازار گاز منطقهای برای تأمین عرضه و تقاضا برای کشورهای عضو بود.
روابط امنیتی-اطلاعاتی رژیمهای عربی با صهیونیستها
برخی از کشورهای عربی اصلیترین بهره بردار فناوریهای تولید شده توسط ارتش و اطلاعات در اسرائیل هستند.
روابط اطلاعاتی و امنیتی بین امارات و رژیم صهیونیستی به چندین سال گذشته برمیگردد. همانطور که در سال 2008 توافق نامه امنیتی میان دو طرف امضا شد تا امنیت و ایمنی را برای تأسیسات حیاتی در ابوظبی تضمین کند و قراردادی به مبلغ 816 میلیون دلاری با «ای جی تی بین المللی » یک شرکت سوئیسی متعلق به تاجر صهیونیست ، برای خرید تجهیزات نظارتی برای دارایی های حساس مانند میادین نفتی و سایر مناطق استراتژیک در امارات امضا شد.
این شرکت قراردادی با امارات به ارزش 800 میلیون دلار در زمینه ساخت سیستم مراقبت و رصد تجهیزات زیر بنایی و چاههای نفت این کشور به واسطه دو وکیل محلی امضا کرد. این سیستم مراقبتی در امارات به نام عین الصقر به معنای چشم باز (شکاری) شناخته شد. همچنین این دوربینها برای اهداف اطلاعاتی نیز مورداستفاده قرار میگیرد.
در همین راستا ریاض در آگوست 2012 از شرکت های بینالمللی امنیت سایبری رژیم صهیونیستی برای محافظت از اطلاعات و متوقف کردن حملات به شرکت آرامکو سعودی استفاده کرد ؛چراکه پیش از آن هدف حملات سایبری شامل ویروس «شمعون» قرار گرفت که این حمله منجر به آسیب دیدن 30 هزار رایانه در این شرکت ودر نهایت اختلال در تولید نفت عربستان شد.
برخی کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس اخیراً علاقه خود را به خرید فناوری پیشرفته اطلاعاتی ساخته شده اسرائیل برای جاسوسی از مخالفان سیاسی خود و پیگیری فعالیت های آنها افزایش داده اند.
اپراتورهای برنامه «واتساپ»در سال 2019 ، «NSO» شرکت مرموز جاسوسی اسرائیلی را متهم کردند که از فناوری جاسوسی «پگاسوس» برای نفوذ در برنامه روزنامه نگاران ، فعالان و فعالان حقوق بشر استفاده کردند و این اطلاعات را به عربستان سعودی فروختند.
امارات متحده عربی در آگوست 2018 فناوری پیشرفته را از پگاسوس برای نفوذ به تلفنهای همراه مخافان خود جهت جاسوسی خریداری کرد.
سازمان عفو بین الملل در ژانویه سال 2020 استفاده از نرم افزارهای گروه رژیم صهیونیستی را برای انجام حملات مخرب به فعالان حقوق بشر در مراکش ، عربستان سعودی ، مکزیک و امارات تأیید کرد.
عادی سازی نظامی با اشغالگران قدس
از نظر نظامی بسیاری از کشورهای عربی از جمله عربستان و امارات در رزمایشهای مشترک نظامی با رژیم صهیونیستی نیز شرکت میکنند که مهمترین آنها مانور پرچم سرخ برای جنگ هوایی پیشرفته تحت نظارت نیروی هوایی آمریکا است.
نیروی هوایی امارات مارس 2017 و آوریل 2019 در تمرینات نظامی در یونان با اسرائیل شرکت کرد.
روابط اسرائیل با برخی از کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس رشد یافت که در سال 2019 ، «اسرائیل کاتس» وزیرخارجه وقت اسرائیل اظهار داشت که اسرائیل بخشی از ائتلاف بین المللی برای محافظت از کشتی های باری که از تنگه هرمز عبور میکنند را عهدهدار شد.
این ائتلاف توسط ایالات متحده تأسیس شد و شامل عربستان ، امارات ، بحرین ، انگلیس ، استرالیا و آلبانی میشود و هدف از آن تقویت امنیت و ایمنی کشتیهای تجاری است که از طریق خطوط دریایی عبور میکنند.
در همین راستا «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان در سال2018 اظهار داشت که عربستان و اسرائیل یک دشمن مشترک (ایران) دارند و همین امر منجر به همکاریهای اقتصادی میان دو طرف خواهد شد.
این بدان معنی است که روابط امارات ،عربستان با رژیم صهیونیستی اکنون از عادی سازی روابط فراتر رفته و به اتحادی مبنی بر خدمات متقابل تبدیل شده و تنها برای مقابله با ایران نیست.
این کشورها میدانند که اسرائیل به خاطر آنان با ایران مقابله نخواهد کرد ؛ اما آنها برای تأثیرگذاری بر سیاستهای ایالات متحده در منطقه ، مانند کنار گذاشتن توافق هستهای با ایران ، حمایت از کودتای نظامی در مصر و دفاع از محمد بن سلمان پس از ترور «جمال خاشقجی» روزنامه نگار سعودی ، با اسرائیل هماهنگی و همکاری میکنند.
عادی سازی فرهنگی و ورزشی
در سالهای اخیر عادی سازی کشورهای عربی با اسرائیل در زمینه دیپلماتیک ، فرهنگی و ورزشی ، شاهد رشد چشمگیری بوده است.
«میری ریگیو» وزیر فرهنگ و ورزش رژیم صهیونیستی در اکتبر سال 2018 از ابوظبی دیدار کرد. در همین حال «ایوب قرا»، وزیر ارتباطات اسرائیل در همایشی که در دبی برگزار شد،شرکت کرد.
اسرائیل کاتس وزیر وقت خارجه رژیم صهیونیستی سال 2019 برای شرکت در کنفرانس محیط زیست سازمان ملل به ابوظبی سفر کرد. همچنین یک هیئت از وزارت دادگستری رژیم صهیونیستی به ریاست معاون دادستان کل اسرائیل ، نیز برای شرکت در یک کنفرانس بین المللی دسامبر سال 2019 از پایتخت امارات بازدید کرد. ناگفته نماند که هیئت های صهیونیستی در مسابقات بینالمللی ورزشی و همایشهای فرهنگی ، اقتصادی و علمی بین المللی در پایتختهای کشورهای عربی مانند ابوظبی ، منامه،دوحه، تونس و مراکش حضور داشتند.
از سوی دیگر شخصیتهای نزدیک به دولتهای کشورهای حوزه خلیج فارس به فلسطین اشغالی سفر و با مقامات صهیونیست دیدار کردند. از جمله برجستهترین آنها ، «انور عشقی» ژنرال بازنشسته سعودی بود که در ژوئیه سال 2016 در هتل «کینگ دیوید» در قدس اشغالی با یکی ازمقامات وزارت امور خارجه اسرائیل دیدار کرد.
در سطح روابط عمومی ، مقامات عرب همچنان در کنفرانسهای بین المللی در کنار مقامات صهیونیست حضور مییابند.
جمعی از مقامات عربی و صهیونیست سال 2019 در کنفرانس وزیران تحت عنوان «ارتقاء صلح و امنیت در خاورمیانه»که در ورشو برگزار شد ، با هدف تشکیل اتحاد بین المللی برای مقابله با ایران، شرکت کردند.
پایتخت بحرین سال 2019 میزبان کارگاهی به نام «صلح برای سعادت» بود که طی این نشست، جنبه اقتصادی طرح موسوم به معامله قرن «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا ارائه شد.
«خالد بن احمد آل خلیفه » وزیر امور خارجه بحرین سال 2019 با وزیر امور خارجه اسرائیل در واشنگتن دیدار کرد.
«عبدالله بن راشد آل خلیفه» سفیر بحرین در واشنگتن ،«یوسف العتیبه» سفیر امارات و «حنییه المغیری» سفیر عمان در 28 ژانویه سال 2020 در کنفرانسی که رئیس جمهور ایالات متحده برگزار کرده بود،برای اعلام جزئیات بخش سیاسی برنامههای خود در طرح ضد فلسطینی موسوم به معامله قرن شرکت کردند.
کشورهای عربی ، به ویژه کشورهای حاشیه خلیج فارس ،به دلایل مختلف سیاسی داخلی و خارجی - به عادی سازی روابط با اسرائیل پرداختهاند؛ بدون اینکه به دنبال دستیابی به یک راه حل عادلانه برای مسئله فلسطین باشند.
این کشورها معتقدند که عادی سازی با اسرائیل امنیت آنها را تضمین میکند و آن ها را بدون توجه به موضع فلسطینیها یا شهروندان عرب به واشنگتن نزدیک میکند.
اما بیشتر مردم این کشورها هنوز از به رسمیت شناختن اسرائیل خودداری میکنند. روابط برخی از کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی قبل از برقراری روابط رسمی دیپلماتیک ، تا حد اتحاد تقویت میشود. ادامه روابط این کشورها با اشغالگران درحالی است که حساسیت افکار عمومی ملتهایشان نسبت به این روابط را میدانند.
این کشورها درعادی سازی روابط به دنبال منافع ملت کشور خود نیستند. افکار عمومی جوامع عرب میدانند که صلح با اسرائیل برای مردم کشورهای عربی منفعتی ندارد و این ارتباط مانع از اصلاح سیستمهای سیاسی داخلی کشورشان است.
ملت عرب معتقدند که اشغالگری رژیم صهیونیستی در فلسطین آخرین میراث استعمار تلآویو است؛بنابراین مسئله فلسطین مسئله کل اعراب است.
منبع:پایگاه خبری خلیج الجدید
انتهای پیام/