حضور مدیران دولتی در رأس هیئت‌های ورزشی همدان معامله‌ای برد - برد است
گروه استانها - با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و استان همدان و نیاز ورزش حرفه‌ای و قهرمانی به بودجه‌های کلان، حضور مدیران دولتی در رأس هیئت‌های ورزشی معامله‌ای برد - برد است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از همدان، یکی از مباحث داغ ورزش ایران در یکی دو دهه اخیر چرایی حضور مدیران دولتی و لشکری، و نمایندگان مجلس و اعضای شوراهای اسلامی شهر در رأس مدیریت باشگاه‌ها، فدراسیون‌ها و هیئت‌های ورزشی، و نیز رسیدن به پاسخ این سوال مهم است که آیا این نوع مدیران وام‌دار ورزش‌اند یا ورزش وام‌دار آنها؟
بحثی که در هفته گذشته نیز به دلیل حضور پرتعداد مدیران دولتی در رأس مدیریت هیئت‌های ورزشی همدان، از جمله عباس صوفی، شهردار همدان، در رأس هیئت فوتبال، ناصر محمودی مدیرکل اقتصاد و دارایی استان، در رأس هیئت تیراندازی، اسدالله ربانی‌مهر، مدیرکل روابط عمومی استانداری، در رأس هیئت اسکواش، مهرداد نادریفر، مدیرکل امور اجتماعی استانداری در رأس هیئت ورزش‌های عشایری و روستایی، مهدی مجیدی، مدیرعامل شرکت سیاحتی علیصدر در راس هیئت اسکیت، احسان قنبری، فرماندار شهرستان بهار، در راس هیئت تکواندو و سید مصطفی موسوی، شهردار شیرین‌سو، در راس هیئت کبدی فضای رسانه‌ای همدان را نیز در برگرفته بود و موافقان و مخالفانی داشت.
پول ضرورت ورزش قهرمانی و حرفه‌ای
بی‌تردید با حرفه‌ای شدن ورزش، پول حرف اول و آخر را در این عرصه می‌زند. ورزشِ امروز، زیرساخت مناسب و استاندارد، بودجه کلان برای بستن قرارداد با مربیان آگاه و بازیکنان خبره و نیز نیز برای سفرهای مکرر هوایی، اسکان در هتل‌های چندستاره مجهز به استخر و زمین‌های تمرینی و تغذیه مناسب می‌خواهد.
در ورزشِ امروز، دیگر نمی‌توان دفتر باشگاه تیم بزرگی مثل پرسپولیس را در صندوق عقب ماشین علی پروین تصور کرد و با رفاقت و دوستی و دیزی ظهر جمعه بازیکنان را مجبور کرد وارد زمین شود.
ورزش حرفه‌ای امروز برنمی‌تابد که تیمی با اتوبوس برای مسابقه به شهر دیگری سفر کند، شب را در پارک بخوابد و صبح کله پاچه بخورد و بعد به اتکا به غیرت و تعصب بازیکنان پیروز از زمین مسابقه بیرون بیاید.
زیرساخت‌ها و فن‌آوری، که هر دو برای توسعه نیازمند اعتبارات کلان هستند در ورزش روز دنیا از چنان درجه اهمیتی برخوردارند که به اذعان کارلوس کیروش، سرمربی اسبق تیم ملی، یک دست لباس ورزشیِ با کیفیت و سبک که جذب رطوبت کمتری دارد می‌تواند در تعیین برنده یک مسابقه تاثیر گذار باشد.
چرخ ورزش حرفه‌ای دنیا با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی می‌چرخد
از اهمیت پول در ورزش روز دنیا همین بس که انگلیسی‌های مغرور در فوتبال که خود را مخترع این رشته جذاب می‌دانند باشگاه‌های پرقدمت‌شان را به سرمایه‌‌داران عرب، آمریکایی روس و سنگاپوری سپرده‌اند و یا باشگاه‌های بزرگ اسپانیا و آلمان که تا دو، 3 دهه گذشته از پیشکسوتانی چون استویچکوف، زوبی‌زارتا، بکن‌بائر و کارهاینس رومینیگه در مدیریت باشگاه‌های خود استفاده می‌کردند امروز مدیریت تیم‌شان را به کارآفرینان و مدیران اقتصادی سپرده‌اند تا برای باشگاه درآمدزایی کنند
ورزش ایران و همدان بی‌نصیب از سرمایه‌گذاری بخش خصوصی
اما جای سوال است در کشور ایران با 4 میلیون ورزشکار سازمان یافته و نزدیک به 2 هزار هیئت ورزشی استانی که از بخش خصوصی به معنای واقعی محروم است و اغلب شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی کشور دولتی و یا خصولتی هستند و از سوی دیگر معدود سرمایه‌گذاران خصوصی که باوضعیت فعلی اقتصاد کشور همچنان سرپا مانده‌اند نیز تمایلی برای سرمایه‌گذاری در این عرصه را ندارند، چگونه می‌توان هزینه‌های سرسام‌آور ورزش حرفه‌ای و قهرمانی را تامین کرد؟
چرا راه دور برویم؛ در همین همدان از آخرین باری که شرکت‌های خصوصی به ورزش ورود و در این عرصه سرمایه‌گذاری کردند بیش از یک دهه می‌گذرد؛ حال با توجه به وضعیت اقتصاد کشور و بودجه اندک اداره کل ورزش و جوانان و نیز فعالیت بیش از 50 هیئت ورزشی و بیش از 87 هزار ورزشکار سازمان یافته در استان، هزینه ساخت، تجهیز و نگهداری زیرساخت‌های ورزشی باشگاه‌ها، و تیم‌های استان در مسابقات قهرمانی کشور و نیز پاداش و حقوق ورزشکاران مطرح همدان از کجا باید تامین شود؟
نسخه حضور مدیران دولتی در رأس هیئت‌های ورزشی برای تامین منابع
اینجا است که برای نجات ورزش همدان نسخه استفاده از مدیران دولتی در رأس هرم هیئت‌های ورزشی پیچیده می‌شود تا این مدیران با استفاده از اشراف‌شان به قوانین و نیز ارتباطات با مدیران ارشد استان و کشور و نیز خیرین و فعالان بخش خصوصی هزینه‌های ورزش استان را تامین کنند.
در حال حاضر برگزاری یک مسابقه فوتبال در همه رده‌های سنی بدون حضور آمبولانس، پزشکیار و نیروی انتظامی ممنوع است و حضور هر یک از این عوامل نیز در کنار زمین صرفا با پرداخت هزینه میسر می‌شود.
اگر به فرض در طول سال در کل استان 500 مسابقه فوتبال برگزار شود و باز هم به فرض حضور آمبولانس، پزشکیار و نیروی انتظامی فقط یک میلیون تومان در مجموع هزینه داشته باشد سالی 500 میلیون تومان بودجه برگزاری مسابقات در سطح استان است.
یک ورزشکار از پس تامین هزینه‌های هیئت برمی‌آید؟
حال فرض کنید به جای عباس صوفی، شهردار همدان، یک فوتبالیست پیشکسوت ریاست هیئت فوتبال را برعهده داشت، ( هر چند صوفی قبل از آن که شهردار همدان شود، بیش از 10 سال سابقه مدیریت در فوتبال استان را داشت و در حال حاضر نیز یکی از بخت‌های اصلی انتخابات فدراسیون فوتبال است) وی چگونه می‌توانست از پس هزینه‌های سنگین هیئت برآید؟
چگونه می‌توانست دو تیم لیگ دویی استان را که روی هم سالی 4 میلیارد تومان هزینه دارند مدیریت کند؟ اما در حال حاضر عباس صوفی پاشنه کشیده در پی تامین منابع مالی است و تیمی قدرتمندی متشکل از چهره‌های مطرح فوتبال استان از جمله مهدی بوجاریان، کمال عربیان و پیام حیدری امور فنی و اجرایی هیئت را برعهده دارند.
با دلار 22 هزار تومانی چه بر سر تیراندازی همدان می‌آمد؟
یا اگر در رشته تیراندازی که تمام ادوات و تجهیزات آن از جمله تفنگ، ساچمه، لباس، و خطوط الکترونیکی وارداتی است، ناصر محمودی مدیرکل اقتصاد و دارایی استان ریاست هیئت را برعهده نداشت، آنگاه کدام ورزشکار استان در رأس مدیریت تیراندازی می‌توانست با دلار 22 هزار تومانی این رشته را فعال نگه دارد؟
کدام تیرانداز می‌توانست یکی از مجهزترین سالن‌های الکترونیکی کشور را که به اذعان رئیس فدراسیون همتراز با سالن تیراندازی آزادی است در همدان تاسیس کند و یا سالن از رده خارج شده آموزش و پرورش را به خطوط الکترونیکی مجهز کند و دوباره این فضا را به چرخه فعالیت بازگرداند؟ و یا برای ایجاد سایت اهداف پروازی وعده زمین رایگان به سرمایه‌گذار بدهد؟ و تیراندازی همدان را به جایگاهی برساند که رئیس فدراسیون تیراندازی در آخرین سفر خود به همدان ( 10 روز پیش کند) اذعان کند هیئت استان یکی از بهترین هیئت‌های کشور است و روند توسعه آن ملموس؟
در حال حاضر محمودی نیز بسان صوفی در فوتبال، در پی تامین منابع و توسعه زیرساخت‌های تیراندازی است و اداره فنی هیئت را نیز چهره‌های سرشناس تیراندازی همدان برعهده دارند.
مدیران دولتی کشتی همدان را از باتلاق بدهی‌های انباشته بیرون کشیدند
یا چه کسی می‌تواند منکر شود، این خود کشتی‌گیران مطرح استان بودند که به سراغ علی‌رحیمی‌‌فر، عضو شورای اسلامی شهر همدان و پس از آن به سراغ حمیدرضا یاری رئیس اسبق شرکت سیاحتی علیصدر رفتند تا در انتخابات هیئت شرکت و با تامین منابع مالی کشتی بدهکار و ورشکسته همدان از ورطه سقوط نجات دهند؟ یا کدام ورزشکار می‌توانست رشته اسکواش را که تا قبل از ورود ربانی مهر، مدیرکل روابط عمومی استانداری، به نوعی فعالیت خاصی نداشت وتعطیل بود مجددا احیا کند و استارت ساخت دو کورت تخصصی را بزند؟
معامله‌ای برد _ برد
اگر چه معتقدیم بهترین نسخه برای مدیریت در عرصه ورزش همان نسخه‌ای است که در آلمان و اسپانیا پیچیده شده و از سوی دیگر در گزارش‌های ورزشی خبرگزاری تسنیم نیز بارها عملکرد همین مدیران دولتی به عنوان روسای هیئت‌های ورزشی نقد شده است، اما بی‌تردید با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و استان، اگر مدیران دولتی در رأس هیئت‌های ورزشی همدان حضور نداشتند، به ویژه در رشته‌های پرهزینه‌ای مثل فوتبال، تیراندازی و کشتی، ورزش حرفه‌ای و قهرمانی به نوعی در استان تعطیل می‌شد؛ بنابراین در حال حاضر بیش از آنکه این مدیران وام‌دار ورزش باشند، ورزش استان وام‌دار آنها است و اگر حضورشان در این عرصه حتی به مطرح شدن نام‌شان کمک کند با خدماتی که ارائه می‌دهند معامله‌ای برد، برد اتفاق افتاده است و بی‌شک نباید با اظهارات غیرکارشناسانه آنها را نیز همانند بخش خصوصی از ورزش دلزده کرد و راند.
رئیس هیئت ورزشکاری که 6 ماه دوام آورد
البته بودند و هستند مدیران دولتی که با عملکرد خود به هیئتی که تحت مدیریت‌شان بود لطمه زدند و خیلی زود میز ریاست را به اهلش سپردند یا می‌سپارند، اما دلیل این اتفاق ورزشکار نبودن و نپوشیدن شرط ورزشی توسط آن مدیر نیست، بلکه بی‌مسئولیتی و سهل‌انگاری است.
ناگفته نماند ورزشکاران استان در حال حاضر برای تأمین هزینه‌های زندگی خود با مشکل مواجهند و آخرین‌باری که یک ورزشکار به عنوان رئیس یک هیئت ورزشی در استان همدان انتخاب شد، (اواخر سال 97) به دلیل عدم توانایی در تامین هزینه‌های جاری هیئت پس از 6 ماه از سمت خود استعفا داد.
انتهای پیام/747/ی
