وقتی پادگانی را از ارتش می‌گیریم باید آورده‌ای هم برای آنها داشته باشد!
رئیس کمیسیون سلامت شورای شهر تهران درباره برخی انتقادات به ساختوساز در پادگان ۰۶ گفت: باید کمی نگاهمان را باز تر کنیم و در هر موضوعی تعاملاتمان « بُرد- بُرد» باشد و آورده‌ای هم برای ارتش داشته باشد در غیر این صورت آنها، راضی به توافق نمیشوند!
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ؛ تهران یک شهر معمولی نیست، یک "ابَرشهر" است که انبوهی از جمعیت را در خود جای داده و مردم آن با مشکلات متعددی از جمله آلودگی هوا و ترافیک دست و پنجه نرم می‌کنند از این رو برای مردم کلانشهر شلوغی مانند تهران، داشتن فضاهای سبز و عمومی فراوان یک آرزوست تا نفس کشیدن را برایشان آسان‌تر کند و قدری از آلودگی‌ها بکاهد.
یکی از اقداماتی که شاید بتواند در کمک به تحقق این آرزو موثر باشد، استفاده از فضای پادگانهایی است که 519 هکتار از اراضی شهر تهران را به خود اختصاص داده‌اند .
در شهریور سال 1388 طرح فروش و انتقال پادگانها و سایر اماکن نیروهای مسلح به خارج از حریم شهرها به تصویب رسید و بر اساس آن مقرر شد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با درخواست ستاد کل نیروهای مسلح، دولت یا شهرداریها (از طریق وزارت کشور) و در صورت موافقت فرماندهی کل قوا نسبت به فروش و انتقال پادگانها و سایر اماکن تحت تملک از محدوده شهرها به خارج از حریم آنها با توافق وزارت مسکن و شهرسازی یا شهرداریها و یا سایر دستگاه‌های اجرایی اقدام کنند.
همچنین به وزارت مسکن و شهرسازی، شهرداریها و سایر دستگاه‌های اجرایی اجازه داده می‌شود با هماهنگی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و نیروهای مسلح کشور، عرصه و اعیان پادگان ها و سایر اماکن موضوع این قانون را به قیمت کارشناسی روز خریداری و یا برای جابه جایی توافق کنند. ارزش زمین به صورت تفکیک نشده سی و پنج درصد (35%) ارزش کاربری مسکونی تفکیک شده و همجوار املاک موضوع خریداری یا توافق، منظور خواهد شد.
اما اجرای این قانون در سالهای گذشته ریتم کندی داشته و تحقق آن درباره توافق اخیر که به پادگان 06 مربوط می‌شود حرف و حدیثهای زیادی به همراه داشته است؛ این پادگان که حدود 50 هکتار وسعت دارد، طبق طرح تفصیلی در پهنه تجاری و مسکونی واقع شده و ابتدا قرار بود 2 میلیون مترمربع ساخت و ساز در آن صورت گیرد!! اما در نهایت بعد از بررسیها و رایزنی‌های متعدد این رقم به 630 هزار مترمربع کاهش یافت و ارتش تنها مجاز به ساخت و ساز در 15 هکتار این عرصه شد.
حرف و حدیث ها نیز از همین جا آغاز شد؛ زیرا بسیاری از صاحبنظران و کارشناسان مربوطه بر این باورند که اگر قرار است پادگانی از شهر خارج شود و به جای آن ساخت و ساز صورت گیرد، پادگانها در شهر باقی بمانند، بهتر است اما زهرا صدر اعظم نوری؛ رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران در گفت‌وگو با خبرنگار شهری تسنیم با این دیدگاه مخالف است و نظر دیگری دارد؛ در ادامه مشروح این گفت‌وگو تقدیم مخاطبان تسنیم می‌شود:
تسنیم: توافق شهرداری و ارتش برای خروج پادگان 06 از تهران و تبدیل بخشی از آن به بوستان، به دلیلی ساخت و سازی که قرار است در این عرصه صورت گیرد، مورد انتقاد بسیاری از کارشناسان و مسئولان است، آنها بر این باورند با خروج پادگانها یک فضای تنفسی و قابل استفاده در شرایط بحرانی ایجاد می شود اما اگر قرار است در آن ساخت و سازی صورت گیرد، خروج آنها از شهر بی‌فایده است؛ با توجه به این دیدگاه، فکر نمی‌کنید لازم است تغییری در قانون برای جلوگیری از تجربه مشابه پادگان 06 اعمال شود؟
صدراعظم نوری: بر اساس قانون مجلس شورای اسلامی و تأکید مقام معظم رهبری، خروج پادگان ها از شهرها یک ضرورت است و باید انجام شود که در این راستا نیز اقداماتی در تهران و برخی دیگر از شهرها صورت گرفته است؛ نکته ای که در این زمینه وجود دارد این است که وقتی پادگانها از شهرها خارج می‌شوند باید به جای مناسب دیگری منتقل شوند و بتوانند با سرمایه‌ای که دارند به نحو مطلوب نیازهایشان را تأمین کنند بنابراین باید موضوع را به صورت چندجانبه در نظر گرفت تا در این کار مشترک، رضایت طرفین موضوع حاصل شود و بتوانند با تعامل با یکدیگر به انجام کار مبادرت ورزند.
در پادگان قلعه‌مرغی، مقام معظم رهبری دستور دادند که همه 300 هکتار این پادگان به شهرداری واگذار و همه پادگان به یک عرصه عمومی تبدیل شود تا در شرایط بحرانی نیز به عنوان یک فضای مناسب مورد استفاده قرار گیرد اما در پادگان 06 شهرداری و ارتش توافق کردند که بخشی از پادگان به فضای عمومی و بوستان تبدیل شود این در حالی است که ابتدا قرار بود در حدود 2 میلیون متر مربع از این فضا بارگذاری از سوی ارتش صورت گیرد اما به مرور زمان و طی بررسیهای صورت گرفته در شورای عالی شهرسازی، این بارگذاری کاهش یافت و در نهایت به 630 هزار متر مربع رسید.
این مسئله قابل توجهی است و همکاری ارتش را نشان می‌هد که علاقمند است اتفاقات خوبی رخ دهد البته اگر این امکان وجود داشت که همه آن عرصه که حدود 50 هکتار است در اختیار مدیریت شهری قرار گیرد و تبدیل به بوستان عمومی شود، ایده ال و مطلوب بود اما تحقق چنین امری در حیطه اختیارات مقام معظم رهبری است و ایشان باید دستور آن را صادر کنند تا برای ارتش لازم‌الاجرا باشد اما در این شرایط نیز نباید کاری کنیم که 35 هکتار یعنی 70 درصد این عرصه را هم از دست بدهیم و مردم را از آن فضا محروم کنیم ضمن اینکه محدوده پاسداران، متراکم است و فضای سبز عمومی زیادی ندارد بنابراین با اضافه شدن این عرصه به شهر نیز بُرد کرده‌ایم و کار ارزشمندی صورت گرفته است.
تسنیم: سرنوشت پادگان 06 اینگونه رقم خورد اما ممکن است پادگانهای دیگری در شهر موقعیت مشابه پادگان 06 را داشته باشند، آیا لازم نیست پیش از انجام هرگونه توافق، تدبیری اتخاذ شود که از ساخت و ساز در آنها جلوگیری شود و عرصه یک پادگان به صورت تمام و کمال به شهر واگذار شود؟
صدراعظم نوری: اگر در حد حرف و اظهارنظر روی کاغذ بخواهیم سخن بگوییم، همه چیز ممکن است! اما اگر بخواهیم اجرایی و عملی صحبت کنیم باید به گونه‌ای سخن بگوییم که قابل تحقق باشد؛ وقتی یک عرصه 50 هکتاری را از ارتش می‌گیریم باید آورده‌ای برای این تشکیلات داشته باشد در غیر این صورت ارتش، راضی به توافق نمی‌شود و همکاری نمی‌کند!
چرا سالهاست این طرح همینطور باقی مانده در حالی که اگر همان زمان این عرصه‌ها در اختیار مردم قرار می‌گرفت، برای شهر و شهروندان خوب بود اما این کار انجام نشده چون یک سویه به مسئله نگاه می‌کنیم؛ باید کمی نگاهمان را بازتر کنیم و در هر موضوعی تعاملاتمان « بُرد- بُرد» باشد نه اینکه یک طرف موضوع حائز 100 درصد منفعت شود و طرف دیگر منفعتی نداشته باشد.
تسنیم: مگر امکان طرح گزینه‌های دیگری مانند تهاتر وجود ندارد؟
اگر این امکان وجود داشت که امتیاز بارگذاری در این عرصه به جای دیگری منتقل شود که بسیار خوب بود و از آن استقبال می‌کردیم اما اگر فقط به همین دلیل کار انجام نشود، 35 هکتار را از دست داده‌ایم چون 50 هکتار را می‌خواهیم. بنابراین عقل سلیم حکم می‌کند روی 35 هکتار اصرار کنیم، آن را بگیریم و به فضای عمومی تبدیل کنیم.
بنابراین اگر برای ارتش امکان بارگذاری در نقطه دیگری وجود دارد این کار را باید انجام دهیم اما اگر امکان ندارد، باید به‌گونه‌ای توافق کنیم که بارگذاری با سایر بافتهای شهر و آن پهنه سازگار باشد البته طی مکالمه‌ای که با مشاور این پروژه داشتم، مشخص شد بارگذاری در 3 هکتار از این عرصه انجام می‌شود و 12 هکتار دیگر اگرچه در اختیار ارتش قرار دارد اما آزاد است و درباره مسائل ترافیکی نیز مطالعاتی در دست انجام است بنابراین اگر بخواهیم مطلق به موضوع نگاه کنیم اتفاقی رخ نمی‌دهد و توافقی صورت نخواهد گرفت.
موضوع تهاتر نیز جزو موارد مطرح شده و اینطور نبوده که این وضعیت، راه اول و آخر بوده باشد؛ همه راه‌ها دنبال شده اما باید این نکته را در نظر داشت که ارتش نیز خواسته‌هایی دارد که باید تحقق یابد؛ نمی‌توان عرصه‌ای که سالها در اختیارش بوده را از آنها بخواهید و هیچ عایدی برایش در نظر نگیرید! مگر اینکه مقام معظم رهبری دستور حکومتی صادر کند که در این صورت همه ملزم به رعایت آن هستند.
تسنیم: بنابراین وقوع شرایط مشابه پادگان 06 درباره سایر پادگانها نیز امکانپذیر و اجتناب‌ناپذیر است؟!
صدراعظم نوری: نه لزوماً! زیرا همه پادگان ها یک موقعیت ندارند بنابراین به تناسب موقعیتی که دارند اقدام خواهد شد اما سؤال من این است که مگر در تهران بارگذاری و ساختوساز صورت نمی‌گیرد؟ این ساخت و ساز نیز جزوی از این ساخت و سازهاست؛ اگر ساختوساز درست و بر مبنای مطالعه باشد و همه جوانب کار دیده شود، چه اشکالی دارد؟ ما باید بحثهایمان واقعی و تحقق‌پذیر باشد.
انتهای پیام/
