اصفهان| سپاهان و پیکان؛ فرسنگ‌ها دور از انتظار
گروه استانها- تساوی‌های پرشمار در طول فصل، بالانس نبودن تیم در خطوط مختلف و از دست دادن امتیازات حساس پس از آغاز مجدد لیگ در کنار اتکاء بیش از حد به یک سیستم و نداشتن پلن جایگزین اصلی‌ترین دلایل ناکامی سپاهان در لیگ نوزدهم است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، آخرین هفته از فصل نوزدهم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال، جام خلیج فارس، شب گذشته با برگزاری 8 دیدار هم‌زمان پایان پذیرفت و در یکی از این رقابت‌ها تیم فوتبال سپاهان مقابل پیکان با تساوی یک بر یک متوقف شده و سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را از دست داد.
سپاهان آخرین بازی خود در لیگ نوزدهم را با تساوی پشت سر گذاشت تا کلکسیون ناکامی‌های زردپوشان اصفهانی تکمیل شود. تیم تکسیرا با این نتیجه 49 امتیازی شده و در رده پنجم جدول جای گرفت و سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را از دست داد تا سپاهان ناکام بزرگ فصل لقب بگیرد.
این دیدار در شرایطی برگزار شد که سپاهان از شانس کسب عنوان نایب قهرمانی برخوردار بوده و برای رسیدن به آن علاوه بر پیروزی مقابل پیکان، نیازمند امتیاز از دست دادن سایر رقبا از جمله استقلال یا تراکتور نیز بود؛ اتفاقی که در عمل رخ نداده و شاگردان تکسیرا در رسیدن به این هدف ناکام ماندند.
پایان کابوس‌وار
لیگ نوزدهم به کابوس‌وارترین شکل ممکن برای سپاهان به پایان رسید؛ تیمی که پیش از شروع فصل جدی‌ترین مدعی قهرمانی به شمار می‌رفت و در نیم‌فصل نخست عملکرد خوبی از خود به جای گذاشت، با شروع نیم‌فصل دوم به سراشیبی سقوط افتاد و در پایان فصل نه تنها رقابت قهرمانی را برای دومین سال متوالی به رقیب دیرینه خود، پرسپولیس واگذار کرد بلکه حتی از کسب سهمیه آسیایی باز ماند.
سپاهان لیگ نوزدهم را در شرایطی آغاز کرد که ابقای قلعه‌نویی و حضور بازیکنان باکیفیت، انتظار قهرمانی را از این تیم به وجود آورده و نتایج سپاهان در نیم‌فصل نخست این انتظارات را بیشتر کرد. اما با شروع نیم‌فصل دوم زردپوشان اصفهانی دچار افت شدند و امتیازات حساسی را از دست دادند. از طرف دیگر شیوع کرونا و تعطیلی لیگ نیز مانند تیر خلاصی برای این تیم عمل کرده و پس از بازگشایی مجدد لیگ سپاهان آمادگی سابق خود را نداشت و در نهایت نیز فصل به بدترین شکل ممکن برای زردپوشان اصفهانی به پایان رسید.
واقعیت آن است که سپاهان لیگ را به دلیل اشتباهات خودش از دست داد و دقیقاً از جایی ضربه خورد که در فصل قبل نیز دچار آن شده بود. خلاصه شدن شیوه بازی سپاهان به یک سیستم و اتکاء بیش از حد به کی‌روش استنلی در نوک پیکان خط حمله، آن هم در حالی که استنلی در نیم‌فصل دوم و خصوصاً پس از شروع مجدد لیگ افت شدیدی کرده و سپاهان مهاجم کامل دیگری در اختیار نداشت، به حریفان فرصت آنالیز دقیق و بستن تمام راه‌های نفوذی را داده بود.
از طرف دیگر، نداشتن پلن دوم برای مواقع لزوم و عدم بهره‌گیری کافی از داشته‌های تیم باعث شد تا سپاهان در زمان گره خوردن کار نتواند شرایط را به نفع خود تغییر دهد و به همین خاطر امتیازات مهمی را از دست بدهد. یکی دیگر از این دلایل، افت روحی و روانی تیم بعد از شروع مجدد لیگ بود و زردپوشان اصفهانی در زمان تعطیلی کرونایی لیگ، به جای آماده‌سازی تمام توان ذهنی خود را معطوف به خاتمه لیگ کرده بودند و همین امر موجب تخلیه روانی بازیکنان شد.
بالانس نبودن خطوط مختلف؛ معضل حل‌نشدنی سپاهان
یکی دیگر از مشکلات سپاهان در طول این فصل، بالانس نبودن این تیم در پست‌های مختلف بود. زردپوشان اصفهانی در خط میانی با تراکم بازیکن روبه‌رو بودند، در حالی که در برخی از پست‌های حساس مانند دفاع آخر و یا مهاجم از فقر بازیکن رنج می‌بردند. به طور مثال سپاهانی‌ها در نیم‌فصل نخست پورقاز و ولسیانی را به دلیل مصدومیت از دست دادند و در پست دفاع آخر مجبور به استفاده از بازیکنانی مانند مصلح، طیبی، مهدی‌زاده و حتی در مقاطعی نورافکن شدند؛ این در حالی است که پست تخصصی هیچ‌کدام از این بازیکنان دفاع آخر نبوده و کمبود بازیکن کادرفنی سپاهان را مجبور به این انتخاب‌ها می‌کرد. در پیکان خط حمله نیز سپاهان شرایط مشابهی را تجربه کرده و با افت استنلی، عملاً مهاجم کامل دیگری در اختیار نداشت. مجموع عوامل فوق در کنار تساوی‌های پرشمار باعث شد سپاهان با وجود داشتن شایستگی‌های بسیار در کسب جام ناکام مانده و حتی سهمیه آسیایی را هم از دست بدهد.
به طور خلاصه می‌توان گفت تساوی‌های پرشمار در طول فصل، بالانس نبودن تیم در خطوط مختلف و از دست دادن امتیازات حساس پس از آغاز مجدد لیگ در کنار اتکاء بیش از حد به یک سیستم و نداشتن پلن جایگزین اصلی‌ترین دلایل ناکامی سپاهان در لیگ نوزدهم است.
سپاهان، سردرگم مقابل پیکان
سپاهان مقابل پیکان بازی خوبی را ارائه نداده و اسیر بازی تخریبی شاگردان ویسی شد. تکسیرا شب گذشته تیمش را با همان آرایش همیشگی به میدان فرستاده و قصد داشت تا با ارائه یک بازی مالکانه و با پاسکاری‌های متعدد و کشاندن حریف به میانه میدان، پیکان را از لاک دفاعی خارج کند و با استفاده از حملات برق‌آسا و پر‌تعداد مدافعان تیم مقابل را وادار به اشتباه کرده و با به دست آمدن گل برتری سعی در اداره بازی کند. اتفاقی که در عمل رخ نداده و زردپوشان اصفهانی اسیر بازی‌خوانی ویسی و آنالیز دقیق پیکانی‌ها از نقاط قوت سپاهان شده و عملاً شاگردان تکسیرا زیر بار بازی تخریبی و یارگیری شدید پیکانی‌ها نتوانستند بازی همیشگی خود را به نمایش بگذارند.
زردپوشان اصفهانی شب گذشته در پارامترهایی مانند مالکیت توپ، تعداد پاس و شوت، عملکرد بهتری نسبت به شاگردان ویسی ارائه دادند اما آنالیز دقیق پیکانی‌ها از سبک و سیاق بازی سپاهان و انگیزه بالاتر آنها، به شاگردان تکسیرا اجازه بهره‌برداری از برتری که داشتند را نداد. پیکانی‌ها با یارگیری و پرس دقیق خود عملاً تمام نیروهای هجومی سپاهان را از گردونه بازی خارج کرده و تیم تکسیرا را در روند بازی به ویژه در نیمه دوم زمین‌گیر کرده بودند.
سپاهانی‌ها شب گذشته در فاز هجومی ضعیف ظاهر شده و نتوانستند موقعیت‌های گلزنی چندانی خلق کنند و اندک فرصت‌های به دست آمده نیز با بی‌دقتی مهاجمان از دست رفت. پرسینگ شدید پیکانی‌ها در کنار قطع توپ‌های مداوم آنها مانع شکل‌گیری حملات سپاهان شده و باعث شد تا این تیم روز خوبی را در فاز تهاجمی پشت سر نگذارد. شاگردان تکسیرا در فاز دفاعی عملکرد خوبی داشتند و مدافعان این تیم به جز خطای پنالتی، اشتباه دیگری نداشته و در مجموع خوب ظاهر شدند.
در آن سو پیکانی‌ها با توجه به نمایشی که ارائه دادند، به خواسته خود رسیدند و امتیازی را که می‌خواستند به دست آوردند. شاگردان ویسی در فاز دفاعی بازی بدون نقصی را به نمایش گذاشتند و اجازه خلق موقعیت خاصی به سپاهان ندادند. پیکان در فاز هجومی نیز خوب کار کرده و مهاجمان این تیم اگر در زدن ضربات نهایی دقت بیشتری به خرج می‌دادند، می‌توانستند به گل‌های بعدی برسند.
انتهای پیام/170/ف
