مورخان کربلا چه‌کسانی هستند؟/ نباید مبنای مجالس امام حسین(ع) را بر تاریخ گذاشت

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجت‌الاسلام محمود ابوالقاسمی کارشناس مسائل دینی در مراسمی به‌مناسبت ایام عزاداری حضرت امام حسین علیه السلام گفت: پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: برای شهادت امام حسین علیه السلام حرارت و گرمایی در دل‌های مؤمنین هست که هرگز و تا ابد خاموش و سرد نمی‌شود. با توجه به این حدیث معلوم می‌شود این شور و شوقی که در دل‌های مؤمنین به‌ویژه در ایام محرم ایجاد می‌شود و ما هرساله شاهد ظهور و بروز آن هستیم، از جانب خدا است.

وی افزود: شاید اراده خدا برای جلب توجه به امام حسین، به‌خاطر ضرورت بازخوانی مکرر صحنه کربلا است تا بدین وسیله هرساله به معرفت مردم اضافه شود. خدای متعال محول‌القلوب است، همه قلوب را به امام حسین علیه السلام متوجه می‌کند و همه  ارادتمندان را به‌دور حضرت جمع می‌کند، این کار را برای چه می‌کند؟ این‌که ما بنشینیم و کلام مورخین را مرور کنیم؟ چرا باید محور مجالس امام حسین علیه السلام، کلام مورخین و تاریخ باشد؟

حجت‌الاسلام ابوالقاسمی اظهار کرد: مورخین چه‌کسانی بودند؟ مورخین صحنه کربلا را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد؛ عده‌ای بی‌انصاف که حقوق‌بگیر خلفا بودند و وقایع را طوری می‌نوشتند که خلفا می‌خواستند اما دسته دوم مورخینی بودند هرچند منصف بودند و سعی می‌کردند حقایق را بیان کنند اما اگر این عده‌ مورخ و تاریخ‌نویس در صحنه کربلا وقایع را نوشتند، ارادتمند امام می‌بودند باید اسلحه به‌دست می‌گرفتند و امام را همراهی می‌کردند نه اینکه منتظر می‌ماندند تا ببینند چه‌تعداد تیر به بدن امام می‌خورد و برای ما بازگو کنند.

«چون ارادت خاصی به امام نداشتند برای حفظ جان، خیمه خود را در لشگر دشمن برپا می‌کردند و نسبت به صحنه کربلا اشراف لازم را نداشتند و غیر از ظاهری ناقص نمی‌توانستند چیزی را انتقال بدهند، مانند اینکه کسی بخواهد حال‌وهوای سنگر رزمندگان در هشت سال دفاع مقدس را از جبهه عراق بخواهد بازگو کند.»

این کارشناس مسائل دینی خاطرنشان کرد: در بعضی مقاتل گفته شده است صدای راز و نیاز و مناجات یاران امام حسین در شب عاشورا از دور مثل صدای زنبور عسل از درون کندو به گوش می‌رسید؛ این حکایت از این دارد که آنها نمی‌توانستند حس‌وحال فضای حاکم بر خیمه‌گاه و اصحاب امام حسین را به‌خوبی درک کنند.

وی گفت: اصلاً اگر خود امام حسین صلاح می‌دانستند که عده‌ای از اصحاب را مأمور کنند و وقایع‌نگار کربلا باشند، آیا می‌توانستند به این صحنه عظیم اشراف داشته باشند؛ آن‌چنان که صحنه‌گردان کربلا یعنی خودِ امام حسین علیه السلام اشراف داشتند؟

حجت‌الاسلام ابوالقاسمی گفت: انسان باورش نمی‌شود که خداوند در قلوب مؤمنین حرارتی ایجاد کند که همه به امام حسین توجه کنند، دور هم جمع شوند تا صحنه کربلا را از لسان مورخین مرور کنند؛ در حالی که همه ما اعتقاد داریم امام، قرآن ناطق است؛ یعنی طبق قرآن عمل می‌کنند؛ اگر بخواهیم رفتار امام را تحلیل کنیم باید به‌سراغ قرآن برویم؛ معتقدیم که «وَلَارَطْبٍ وَلَایَابِسٍ إِلَّا فِی كِتَابٍ مُبِینٍ»، پس باید از ماجرای به این مهمی در قرآن کریم اثری وجود داشته باشد، چرا نباید برای تحلیل ماجرای کربلا سراغ قرآن برویم؟

وی اضافه کرد: در حالی که به کتب تاریخی به‌ویژه مقاتلی که درباره امام حسین هست، اعتنا و سعی می‌کنیم از آن بهره‌مند بشویم، ولی معتقدیم نباید مبنای مجالس امام حسین علیه السلام را بر تاریخ گذاشت، چراکه این‌گونه بهره ما ناچیز خواهد بود. در این ایام به‌سراغ قرآن برویم و از خدا بخواهیم به‌واسطه قرآن ما را با ماجرای کاروان امام حسین آشنا کند و ما را جزئی از این کاروان قرار دهد.

صوت سخنان حجت‌الاسلام ابوالقاسمی را در ادامه بشنوید:

انتهای پیام/+